អ្នកសូមទានខ្វិនត្រូវបានប្រោសឲ្យជា
នៅពេលអធិស្ឋាន ជាពេលម៉ោង៣រសៀល នោះពេត្រុស នឹងយ៉ូហាន ឡើងទៅក្នុងព្រះវិហារ ជាមួយគ្នា
៣:១ លោកពេត្រុសនិងលោកយ៉ូហានកំពុងតែទៅឯព្រះវិហារនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីអធិស្ឋាន។ ពួកសាសន៍យូដាមានទម្លាប់អធិស្ឋានពីរដងជារៀងរាល់ថ្ងៃ;ម៉ោង ៩ព្រឹក និង ម៉ោង ៣រសៀល។ ជាចំនុចមួយដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍គឺថានៅក្នុងចន្លោះពេលនេះគឺជាពេលដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវជាប់នៅលើឈើឆ្កាង-ចាប់ពីម៉ោង ៩ពឹ្រកដល់ម៉ោង ៣រសៀល (ម៉ាកុស ១៥:២៥; លូកា ២៣:៤៤-៤៦)។
រីឯនៅត្រង់មាត់ទ្វារព្រះវិហារ ដែលហៅថាទ្វារលំអ នោះមានមនុស្សម្នាក់ ដែលខ្វិនពីកំណើត គេតែងសែងគាត់យកមក ដាក់នៅទីនោះរាល់តែថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យបានសូមទានចំពោះអស់អ្នកដែលចូលទៅក្នុងព្រះវិហារ
៣:២ មនុស្សនោះបានខ្វិនតាំងពីកំណើតមកហើយទល់ពេលនេះគាត់មានអាយុលើស៤០ឆ្នាំហើយ (៤:២២)។ ការនេះបានបង្ហាញពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃបញ្ហារបស់គាត់ ហើយនឹងសេចក្តីត្រូវការដ៏ចាំបាច់របស់ គាត់នោះ ហើយពីភាពអស្ចារ្យនៃការអស្ចារ្យនេះ។ ពិការភាពរបស់គាត់ពិតជាធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងណស់ ដែល វិធីតែមួយ ដែលគាត់អាចទៅឯព្រះវិហារបាននោះដោយការដែលមានគេសែងគាត់យកទៅដាក់ទីនោះតែ ប៉ុណ្ណោះ។
កាលគាត់ឃើញពេត្រុស នឹងយ៉ូហាន កំពុងតែដើរចូលទៅក្នុងព្រះវិហារ នោះគាត់សូមទាន តែពេត្រុស ព្រមទាំងយ៉ូហាន ក៏សំឡឹងមើលទៅគាត់ ប្រាប់ថា ចូរមើលមកយើងឯណេះ គាត់ក៏ស្តាប់តាម ដោយសង្ឃឹមថានឹងបានអ្វីខ្លះ
៣:៣-៥ ពួកអ្នកសូមទានតែងតែអង្គុយនៅត្រង់ផ្លូវចូលទៅក្នុងព្រះវិហារ។ នៅពេលដែលលោកពេត្រុស និយាយទៅកាន់គាត់ គាត់សង្ឃឹមថាគាត់នឹងបានលុយខ្លះ។
តែពេត្រុសនិយាយថា ឯប្រាក់ ហើយនឹងមាស ខ្ញុំគ្មានទេ តែរបស់ដែលខ្ញុំមាន នោះខ្ញុំនឹងឲ្យដល់អ្នក គឺដោយសារព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពីស្រុកណាសារ៉ែត ចូរអ្នកក្រោកឡើងដើរទៅចុះ
៣:៦ លោកពេត្រុសមិនមានប្រាក់ឬមាសឡើយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគាត់អាចឲ្យដល់មនុស្សខ្វិននោះជាអ្វីដែល ប្រសើរលើសទៅទៀត។ អ្វីដែលលោកពេត្រុសអាចឲ្យគាត់បាននោះគឺជាការប្រោសឲ្យជាស្រឡះ ដោយ ព្រះចេស្តារបស់ព្រះយេស៊ូវ! ដូច្នេះហើយ គាត់បានបង្គាប់ដល់មនុស្សនោះដែលមិនធ្លាប់បានឈរពីមុន មកទាល់តែសោះនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ថា “ចូរអ្នកក្រោកឡើងដើរទៅចុះ!”។
ពួកសាវ័កមិនបានប្រោសជំងឺដោយអំណាចរបស់ខ្លួនគេនោះនោះឡើយ ប៉ុន្តែ “ដោយនូវព្រះនាម ព្រះយេស៊ូវ” នោះគឺជាដោយសារសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលព្រះអង្គបានប្រទានដល់ពួកគេ។ បទគម្ពីរកិច្ចការគឺជាការកត់ត្រាពីកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលត្រូវបានបន្តធ្វើ ដោយពួកសាវ័ករបស់ព្រះអង្គ ដែលពេញដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គទ្រង់ (១:១)។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសមនុស្សជាច្រើន នៅក្នុងការបំពេញព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះអង្គ ហើយព្រះចេស្តារបស់ព្រះអង្គនៅតែមាន ហើយនៅតែធ្វើការ ដោយសារពួកសាវ័ករបស់ព្រះអង្គ។
រួចក៏ចាប់ដៃស្តាំលើកគាត់ឡើង ស្រាប់តែប្រអប់ជើង នឹងភ្នែកគោររបស់គាត់ មានកំឡាំងឡើងភ្លាម
៣:៧ នៅពេលដែលលោកពេត្រុសបង្គាប់ឲ្យដើរទៅនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវនោះ ព្រះយេស៊ូវបានប្រទាន កម្លាំងឲ្យបានដើរទៅ។ នៅក្នុងពេលនោះ មនុស្សម្នាក់នេះដែលមិនធ្លាប់បានឈរឡើងពីមុនមកទាល់ តែសោះ មានកម្លាំងថ្មីនៅត្រង់ជើងហើយនិងសន្លាក់របស់គាត់។
គាត់ក៏ស្ទុះឈរឡើងដើរទៅមក ហើយចូលទៅក្នុងព្រះវិហារជាមួយនឹងអ្នកទាំង២នោះ ទាំងដើរ ទាំងលោត ទាំងសរសើរដល់ព្រះផង
៣:៨ មនុស្សនោះអាចក្រោកឈរបាន ដើរហើយលោតដោយសេចក្តីអំណរ (អេសាយ ៣៥:៦)។ គាត់ត្រូវបានប្រោសឲ្យជាស្រឡះ! កិច្ចការរបស់គាត់ដំបូងបំផុតនោះគឺត្រូវចូលទៅក្នុងព្រះវិហារ ហើយសរសើរដំកើងដល់ព្រះចំពោះអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើចំពោះគាត់។
បណ្តាជនទាំងអស់គ្នាក៏ឃើញគាត់ដើរ ទាំងសរសើរព្រះដូច្នោះ ហើយគេស្គាល់គាត់ ថាជាអ្នកដែលតែងតែអង្គុយសូមទានគេ នៅត្រង់មាត់ទ្វារលំអររបស់ព្រះវិហារ នោះគេក៏មានពេញជាសេចក្ដីអស្ចារ្យ ហើយមមិងមមាំងពីការដែលកើតមកនោះ
៣:៩-១០ ជីវិតដែលផ្លាស់ប្តូរដោយព្រះយេស៊ូវ គឺជាការអស្ចារ្យ ដែលតែងតែធ្វើឲ្យមានការអស្ចារ្យ និងការភ្ញាក់ផ្អើល។ នេះគឺជាទីបន្ទាល់ពីព្រះចេស្តាព្រះអង្គដែលធ្វើការ។
ដូច្នេះ កំពុងដែលគាត់ចាប់តោងឃាត់ពេត្រុស នឹងយ៉ូហាន នោះបណ្តាជនទាំងអស់ក៏រត់មូលមកឯគេ នៅត្រង់បាំងសាចដែលហៅថា បាំងសាចសាឡូម៉ូន ហើយគេមានសេចក្ដីអស្ចារ្យក្នុងចិត្តណាស់។
៣:១១ បាំងសាចសាឡូម៉ូនជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថាព្រះអង្គគឺជាអ្នកគង្វាលល្អ (យ៉ូហាន ១០:២៣)។ ការអស្ចារ្យនៃការប្រោសមនុស្សខ្វិនឲ្យបានជាសះស្បើយបានទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ របស់ហ្វូងមនុស្សហើយបានផ្តល់ឳកាសឲ្យលោកពេត្រុសនៅក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អ;ដូចជាការអស្ចារ្យនៃការដែលនិយាយភាសាដទៃនៅក្នុងថ្ងៃបុណ្យទី៥០ដែរ។
កាលពេត្រុសបានឃើញដូច្នោះ នោះគាត់និយាយទៅប្រជាជនថា ឱសាសន៍អ៊ីស្រាអែលរាល់គ្នាអើយ ហេតុអ្វីបានជាមានសេចក្ដីប្លែកក្នុងចិត្តពីការនេះ ហើយសំឡឹងមើលមកយើងខ្ញុំ ហាក់ដូចជាយើងខ្ញុំបានធ្វើឲ្យមនុស្សនេះដើររួច ដោយអាងអំណាច ឬគុណានុភាពរបស់ខ្លួនយើងខ្ញុំដូច្នេះ
៣:១២ លោកពេត្រុសចង់ឲ្យហ្វូងមនុស្សបានដឹងថាព្រះយេស៊ូវគឺជាប្រភពនៃធ្វើការអស្ចារ្យ។ ព្រះយេស៊ូវត្រូវតែបានទទួលសិរីល្អ មិនមែនជាមនុស្សដែលព្រះអង្គបានធ្វើការតាមរយៈគេនោះឡើយ។
ព្រះនៃលោកអ័ប្រាហាំ លោកអ៊ីសាក នឹងលោកយ៉ាកុប ជាព្រះនៃពួកឰយុកោយើងរាល់គ្នាទ្រង់បានដំកើងអ្នកបំរើទ្រង់នោះ គឺព្រះយេស៊ូវ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានបញ្ជូនទៅ ហើយក្នុងកាលដែលលោកពីឡាត់សំរេចសេចក្ដីថានឹងលែងទ្រង់ នោះអ្នករាល់គ្នាបានប្រកែកបដិសេធនៅមុខលោក មិនព្រមទទួលទ្រង់ទេ
៣:១៣ លោកពេត្រុសបានដឹងថាហ្វូងមនុស្សត្រូវការស្តាប់បំផុតនោះមិនមែនជាការដែលមនុស្សនោះត្រូវ បានប្រោសឲ្យជានោះឡើយ។ អ្វីដែលពួកគេត្រូវការស្តាប់ឮខ្លាំងបំផុតនោះគឺជាដំណឹងល្អនៃ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទវិញ។ គាត់ពន្យល់ថាការអស្ចារ្យនោះកើតមានឡើងដោយព្រោះតែព្រះបានដំកើង ព្រះយេស៊ូវឡើង។ នេះជាចំនុចដូចគ្នាដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង កិច្ចការ ២:៣៣-៣៦។ វាគឺ ដោយព្រោះតែព្រះយេស៊ូវមាន ព្រះជន្មរស់ឡើងវិញហើយត្រូវបានដំកើងឡើង ដោយត្រូវបានប្រទានឲ្យ នូវគ្រប់ទាំងអំណាច ទាំងនៅលើស្ថានសួគ៌និងលើផែនដីផងដែលទ្រង់នៅតែធ្វើការដោយព្រោះអំណាច ព្រះចេស្តានៅក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ។
ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកបំរើព្រះដែលហោរាអេសាយបានទាយ (អេសាយ ៥២:១៣-៥៣:១២)។ ព្រះអង្គគឺជា អ្នក “អ្នកបម្រើ” ដោយព្រោះតែព្រះអង្គធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យនៃព្រះវរបិតាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ ហើយបានសម្រេចសេចក្តីសង្រ្គោះដែលព្រះវរបិតាបានគ្រោងទុក។ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះវរបិតាលើ កដំកើងព្រះអង្គដោយការប្រោសទ្រង់ឲ្យរស់ពីសុគតឡើងវិញ ហើយលើកទ្រង់ឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ឲ្យបានគ្រងរាជ្យជាព្រះអម្ចាស់លើគ្រប់ទាំងអស់។
ពួកសាសន៍យូដាបានបដិសេធអ្នកបម្រើដូចដែលហោរាអេសាយបានទាយថាគេនឹងបដិសេធទ្រង់។ ពួកគេបានបញ្ជូនទ្រង់ទៅលោកពីឡាត់ហើយបានបដិសេធមិព្រមទទួលទ្រង់ជាស្តេចរបស់គេឡើយ (លូកា ២៣:១-២៥)។
គឺជាមិនព្រមទទួលព្រះដ៏បរិសុទ្ធ ហើយសុចរិតនោះឯង បែរជាសូមឲ្យលោកលែងមនុស្សដែលសំឡាប់គេ ដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ អ្នករាល់គ្នាបានសំឡាប់ព្រះអម្ចាស់ជីវិតនោះទៅ តែព្រះបានប្រោសឲ្យទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ យើងខ្ញុំនេះជាទីបន្ទាល់ពីការនោះឯង
៣:១៤-១៥ នៅពេលដែលលោកពីឡាត់បើកឲ្យមានការជ្រើសរើសក្នុងការដោះលែងអ្នកទោសណាមួយ ពួកគេបានជ្រើសយកឃាតករម្នាក់ដែលឈ្មោះថាបារ៉ាបាសជាជាងរើសយកព្រះយេស៊ូវ (លូកា ២៣:១៣-២៥, យ៉ូហាន ១៨:៣៩-៤០)។ ការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេបានធ្វើឲ្យព្រះអង្គត្រូវសុគត។ ព្រះយេស៊ូវជា “ព្រះអម្ចាស់ជីវិត” ដោយព្រោះតែព្រះអង្គបានបង្កើតគ្រប់ទាំងអស់ដែលមានជីវិត ព្រះអង្គប្រទានឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះអង្គ។ ពួកគេបានធ្វើគត់ព្រះយេស៊ូវ ដែលប្រទានជីវិតដល់អស់ទាំងរបស់ដែលបានបង្កើតមកទាំងអស់ ប៉ុន្តែសេចក្តីស្លាប់មិនអាច ឃុំព្រះអង្គទុក បានឡើយ។ ព្រះអង្គមិនបានផ្ទុំនៅក្នុងផ្នូរជារហូតនោះឡើយ។ ព្រះបានប្រោសព្រះអង្គឲ្យបានរស់ពី សុគតឡើងវិញ ហើយពួកសាវ័កគឺជាសាក្សីពីសេចក្តីពិតដែលព្រះអង្គបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ។
ហើយគឺដោយសារសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះនាមទ្រង់ នោះព្រះនាមទ្រង់បានប្រោសមនុស្សនេះ ដែលអ្នករាល់គ្នាឃើញ ហើយស្គាល់ ឲ្យមានកំឡាំងឡើង គឺជាសេចក្ដីជំនឿដែលកើតមក ដោយសារព្រះអង្គនោះឯង បានធ្វើឲ្យគាត់ជាស្រឡះ នៅមុខអ្នករាល់គ្នាដូច្នេះ
៣:១៦ មនុស្សខ្វិនត្រូវបានប្រោសឲ្យជាដោយព្រោះតែព្រះយេស៊ូវត្រូវបានដំកើងឡើង ហើយត្រូវបាន ប្រទានឲ្យមានសិទ្ធិអំណាចគ្រប់ទាំងអស់។ ដោយសារ “ព្រះនាមទ្រង់” (ដែលជា លក្ខណៈ សិទ្ធិអំណាច និងព្រះចេស្តាព្រះអង្គ) ដែលបានធ្វើឲ្យមនុស្សខ្វិនបានមាន កម្លាំងហើយបានប្រទានឲ្យគាត់មានសុខ ភាពល្អប្រពៃ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានសិទ្ធិអំណាចដល់ពួកសាវ័ក របស់ព្រះអង្គដើម្បីធ្វើការនៅក្នុង ព្រះនាមព្រះអង្គ ហើយដើម្បីឲ្យបានធ្វើការអស្ចារ្យដូចដែលព្រះអង្គ បានធ្វើពេលដែលព្រះអង្គគង់នៅ ជាមួយនឹងពួកគេនៅឡើយ។
សូមកត់សម្គាល់ថា នៅក្នុងការអធិប្បាយរបស់គាត់ លោកពេត្រុសតែងតែផ្តោតសំខាន់លើព្រះយេស៊ូវ (មិនមែនលើការអស្ចារ្យ ឬខ្លួនគាត់ ឬលើសាវ័កណាផ្សេងទៀតនោះឡើយ)។ លោកពេត្រុស ហៅព្រះអង្គថា “ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត” (ខ៦) “អ្នកបម្រើ” របស់ព្រះ(ខ១៣) “ព្រះដ៏បរិសុទ្ធ និងសុចរិត” (ខ១៤) ហើយនឹងជា “ព្រះអម្ចាស់នៃជីវិត” (ខ១៥០។ ព្រះនាមទាំងនេះប្រាប់យើង អំពីភាពដ៏វិសេសតែមួយរបស់ព្រះយេស៊ូវ ពីលក្ខណៈ និងព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះអង្គ ការរងទុក្ខ និងសិរីល្អ របស់ព្រះអង្គ។ វាគឺដោយសារតែព្រះអង្គគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ជាអ្នកបម្រើនៃព្រះ ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនិងសុចរិត ហើយជាព្រះអម្ចាស់នៃជីវិតនោះ ហើយបានជាមានអំណាចព្រះចេស្តានៅក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គ។
មនុស្សនោះបានទទួលអំណាចរបស់ព្រះយេស៊ូវហើយត្រូវបានប្រោសឲ្យជាដោយសារសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ។ សេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវនេះរួមទាំង៖
-
សេចក្តីជំនឿរបស់លោកពេត្រុសដែលគាត់បានបង្ហាញ នៅពេលដែលគាត់បង្គាប់ ទៅកាន់មនុស្សនោះថា “ចូរឲ្យក្រោកឡើងហើយដើរទៅ” ហើយបានជឿថាដោយសារព្រះចេស្តានៃ ព្រះយេស៊ូវដែលមនុស្សនេះពិតជាអាចធ្វើការនេះបាន
-
សេចក្តីជំនឿរបស់មនុស្សនោះ ដែលបង្ហាញដោយការស្តាប់តាមការបង្គា ប់ហើយជឿលើព្រះនាម ព្រះយេស៊ូវថា គាត់ពិតជាអាចក្រោកឡើង ហើយដើរបាន។
ឥឡូវនេះ បងប្អូនអើយ ខ្ញុំដឹងថា អ្នករាល់គ្នា ព្រមទាំងពួកនាម៉ឺននៃអ្នករាល់គ្នា បានប្រព្រឹត្តការនោះ ដោយមិនបានយល់ទេ
៣:១៧ ពួកសាសន៍យូដាបានធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូវរងទុក្ខ ដោយព្រោះតែគេមិនបានស្គាល់ថា ព្រះអង្គគឺជាព្រះមែស្ស៊ី (១៣:២៦-២៨)។ នេះជាហេតុផលដែលលោកពេត្រុសប្រកាសថាពួកគេ “បានប្រព្រឹត្តការនោះដោយ មិនបានយល់ទេ”។ យ៉ាងណាម៉ិញ ពួកគេនៅតែទទួលខុសត្រូវចំពោះ ការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេដដែល ដូច្នេះលោកពេត្រុសទទូចដល់ពួកគេឲ្យធ្វើការផ្លាស់ប្រែចិត្តពីអំពើបាប របស់ពួកគេដើម្បីឲ្យទទួលបានការអត់ទោស (ខ១៩)។
ប៉ុន្តែ សេចក្ដីដែលព្រះបានប្រកាសប្រាប់ជាមុន ដោយសារមាត់នៃអស់ទាំងហោរារបស់ទ្រង់ ពីដំណើរព្រះគ្រីស្ទថា ទ្រង់ត្រូវរងទុក្ខលំបាក នោះព្រះទ្រង់ក៏បានសំរេចតាមយ៉ាងដូច្នោះឯង
៣:១៨ បទគម្ពីរបានចែងថាព្រះមែស្ស៊ីនឹងត្រូវរងទុក្ខ រួមទាំង អេសាយ ៥៣ (សូមមើល កិច្ចការ ៨:៣២-៣៣) ទំនុកដំកើង ២:១-២ (សូមមើល កិច្ចការ ៤:២៥-២៦); ទំនុកដំកើង ១៦:៨-១១ (សូមមើល កិច្ចការ ២:២៥-២៨; កិច្ចការ ១៣:៣៥); និងទំនុកដំកើង ១១៨:២២ (សូមមើល កិច្ចការ៤:១១)។ ដូច្នេះហើយ ការរងទុក្ខរបស់ព្រះយេស៊ូវមានច្រើនក្នុងការបញ្ជាក់ថាព្រះអង្គគឺជា ព្រះមែស្ស៊ី។
ដូច្នេះ ចូរប្រែចិត្ត ហើយវិលមកចុះ ដើម្បីឲ្យបាបរបស់អ្នករាល់គ្នាបានលុបចេញ ប្រយោជន៍ឲ្យមានពេលលំហើយមកពីចំពោះព្រះអម្ចាស់
៣:១៩ លោកពេត្រុសបានប្រកាសដំណឹងល្អ ហើយបានលើកដំកើងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ ដូច្នេះហើយ គាត់បានបញ្ចប់សេចក្តីប្រកាសរបស់គាត់ដោយការប្រាប់ដល់ពួកអ្នកស្តាប់ឮឲ្យធ្វើការប្រែចិត្ត ដោយស្មោះត្រង់ (ដូចជាគាត់បានធ្វើនៅក្នុង ២:៣៨) ហើយនឹងបានព្រះពរប្រសិនបើពួកគេបានធ្វើការនោះ។
អំពើបាបគឺជាការចាកចេញពីព្រះ ការប្រែចិត្តគឺជាការវិលត្រឡប់មកវិញ។ ការប្រែចិត្តគឺជា ការបែរចេញពី ឥរិយាបទដែលមិនត្រឹមត្រូវដែលយើងទាំងអស់គ្នាមាន ហើយវិលត្រឡប់មករកព្រះវិញ ដើម្បីនិងសូម ការអត់ទោស។
អត្ថប្រយោជន៍ដំបូងនៃការប្រែចិត្តនោះគឺថាអំពើបាបរបស់អ្នកត្រូវបាន “លុបចេញ” (ἐξαλειφθῆναι)។ ពាក្យនៅក្នុងភាសាក្រិចមានន័យថា “ជូតចេញ ត្រូវបានលុប”។ នៅក្នុងជំនាន់មុន មនុស្សសរសេរនៅ លើវត្ថុមួយដែលត្រូវបានហៅថាបន្ទះស្មាច់ដែលអាចនឹងត្រូវជូតសំអាតហើយធ្វើឲ្យបានស្អាតឡើងវិញ (ដូចជាបន្ទះខៀន)។ ឃ្លាដែលបកប្រែថា “លុបចេញ” ត្រូវបានប្រើសម្រាប់ការជូនទឹកប៊ិច ចេញដើម្បីឲ្យបន្ទះស្មាច់នោះអាចប្រើដើម្បីនិងសរសេរអ្វីផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះហើយ ការនេះមានន័យថា លុបចោលនូវស្មាមប្រឡាក់ដើម្បីនឹងអាចបង្កើតអ្វីដែលថ្មីហើយស្អាតម្តងទៀត។ លោកពេត្រុសប្រកាសថា នៅពេលដែលយើងផ្លាស់ប្រែចិត្ត ព្រះទ្រង់នឹងលុបចោលអំពើបាបរបស់យើងបែបយ៉ាងដូច្នោះដែរ។ ការអត់ទោសដែលព្រះយេស៊ូវប្រទានឲ្យយើងរួមជាមួយនឹងការលុបចោលនូវអំពើបាបយើងទាំងស្រុង។
ហើយឲ្យទ្រង់បានចាត់ព្រះអង្គនោះ ដែលបានដំរូវទុកជាមុន មកឯអ្នករាល់គ្នា គឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
៣:២០ អត្ថប្រយោជន៍ទីពីរនៃការប្រែចិត្តនិងការវិលត្រឡប់មកព្រះវិញនោះគឺថា “ប្រយោជន៍ឲ្យមាន ពេលលំហើយមកពីចំពោះព្រះអម្ចាស់”។ តើលោកពេត្រុសមានន័យយ៉ាងដូចម្តេច?
នៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសរបស់គាត់ទីមួយ លោកពេត្រុសនិយាយថា “ចូរអ្នករាល់គ្នាប្រែចិត្តចុះ ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទាំងអស់គ្នា ដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រយោជន៍ឲ្យបានរួចពីបាប នោះអ្នករាល់គ្នានឹងទទួលអំណោយទាន ជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ” (កិច្ចការ ២:៣៨)។
នៅក្នុង សេចក្តីប្រកាសទីពីរនេះ លោកពេត្រុសលើកឡើងថា “ចូរប្រែចិត្ត ហើយវិលមកចុះ ដើម្បីឲ្យបាបរបស់អ្នករាល់គ្នាបានលុបចេញ ប្រយោជន៍ឲ្យមានពេលលំហើយមកពីចំពោះព្រះអម្ចាស់”
ដូច្នេះហើយ មើលទៅហាក់ដូចជាលោកពេត្រុសមានន័យថាដោយ “ដោយព្រះវត្តមាននៃព្រះអម្ចាស់” គឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលនឹងលំហើយយើងដោយការគង់នៅជាមួយនឹងយើង។
បន្ទាប់មក លោកពេត្រុសបន្ថែមថាប្រសិនបើសាសន៍យូដានឹង ប្រែចិត្តនោះព្រះនឹងចាត់ព្រះគ្រីស្ទឲ្យមកឯ គេ។ គាត់សំដៅលើការយាងមកវិញជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវុះនៅពេលដែលព្រះអង្គយាងត្រឡប់មក វិញ ដើម្បីនិងគ្រងរាជ្យលើផែនដីដោយសេចក្តីសុចរិត។ លោកពេត្រុសលើកឡើងថា ប្រសិនបើ សាសន៍យូដា ក្នុងនាមជាជាតិសាសន៍មួយបានធ្វើការប្រែចិត្ត ព្រះវរបិតាដ៏ជាព្រះនឹងចាត់ ព្រះយេស៊ូវឲ្យយាងមកវិញដោយសិរីរុងរឿង។
ដែលស្ថានសួគ៌ត្រូវទទួល ដរាបដល់គ្រាតាំងរបស់ទាំងអស់ឡើងវិញ ដែលព្រះបានមានបន្ទូល ប្រាប់ពីគ្រានោះ ដោយសារមាត់នៃពួកហោរាបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ តាំងពីបុរាណមក
៣:២១ ព្រះយេស៊ូវនឹងយាងត្រឡប់មកផែនដីវិញបន្ទាប់ពីដំណឹងល្អត្រូវបានប្រកាសនៅគ្រប់ ជាតិសាសន៍ទាំងអស់ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) ហើយអ៊ីស្រាអែលប្រែចិត្តហើយទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះ (រ៉ូម ១១:២៥-២៦)។ រហូតដល់ពេលនោះ ព្រះអង្គនឹងគង់នៅស្ថានសួគ៌ "ដរាបដល់គ្រាតាំងរបស់ទាំងអស់ឡើងវិញ"។ ការតាំងរបស់ទាំងអស់ឡើងវិញនេះ នឹងកើតមានឡើងនៅក្នុងពេលដែលព្រះអង្គយាង ត្រឡប់មកវិញជាលើកទីពីរ នៅពេលដែលព្រះអង្គនឹងរំដោះអស់ទាំងរបស់ដែលទ្រង់បានបង្កើតមក ឲ្យរួចពីចំណងនិងសេចក្តីពុករលួយ ហើយតាំងឲ្យមានស្ថានសួគ៌ហើយផែនដីថ្មីដែលគ្រប់ល័ក្ខណ៍ (ម៉ាថាយ១៩:២៨; រ៉ូម ៨:១៨-២៣; ហេព្រើរ ២:៥-៨)។
ដ្បិតលោកម៉ូសេបានមានប្រសាសន៍ដល់ពួកឰយុកោថា «ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងបង្កើតហោរាម្នាក់ ពីបងប្អូនអ្នករាល់គ្នាមក ឲ្យដូចខ្ញុំ ត្រូវឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្តាប់តាមហោរានោះ ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដែលលោកនឹងប្រាប់មកចុះ
៣:២២ លោកពេត្រុសទើបតែបាននិយាយថាព្រះយេស៊ូវនឹងគង់នៅឯស្ថានសួគ៌រហូតដល់ពេល ដែលគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះបានមានបន្ទូលដោយសារពួកហោរាព្រះអង្គកើតមានឡើង។ ពេលនេះ លោកពេត្រុសដកស្រង់សេចក្តីប្រកាសរបស់លោកម៉ូសេដែលជាហោរារបស់អ៊ីស្រាអែលដំបូងគេបង្អស់។លោកម៉ូសេបានប្រាប់ដល់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលថាថ្ងៃមួយព្រះនឹងបង្កើតឲ្យមានហោរាម្នាក់ឲ្យបានដូចជាគាត់ដែលពួកគេត្រូវតែស្តាប់តាមហោរានោះ (ចោទិយកថា ១៨:១៥)។ ពួកសាសន៍យូដាបានដឹងថា ការនេះគឺសំដៅលើព្រះមែស្ស៊ី។
ឯអស់អ្នកណាដែលមិនព្រមស្តាប់តាមវិញ នោះនឹងត្រូវវិនាសបាត់ពីសាសន៍ខ្លួនចេញ»
៣:២៣ លោកពេត្រុសដាស់តឿនពួកសាសន៍យូដាអំពីការជំនុំជំរះប្រសិនបើគេមិនព្រមស្តាប់តាម ព្រះយេស៊ូវនោះ ដែលជាហោរាមួយនោះដែលលោកម៉ូសេបានលើកឡើង។ ប្រសិនបើមានអ្នកណាម្នាក់ មិនបានស្តាប់តាមព្រះយេស៊ូវនឹងត្រូវកាត់ចេញពីរាស្រ្តរបស់ព្រះ (លេវីវិន័យ ២៣:២៩)។ ការនេះបង្ហាញដល់យើងទាំងអស់គ្នាថាដើម្បីឲ្យបានធ្វើជារាស្រ្តរបស់ព្រះមិនមែនមានន័យជាការដែលធ្វើជាសាសន៍យូដានោះឡើយ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញប្រជារាស្រ្តនៃព្រះគឺជាអស់អ្នកដែលមានសេចក្តីជំនឿលើ ព្រះយេស៊ូវ។
ពួកសាសន៍យូដាទាំងនេះមិនបានស្តាប់តាមព្រះយេស៊ូវនៅពេលដែលព្រះចាត់ទ្រង់ឲ្យមកឯពួកគេ។ ពួកគេត្រូវតែស្តាប់តាមនៅពេលនេះនៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យពួកគេមានឳកាសទីពីរ។ ប្រសិនបើពួកគេមិនស្តាប់ទេនោះ ពួកគេនឹងត្រូវកាត់ចេញពីរាស្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់មិនខានឡើយ ដូចជា មែកដែលត្រូវកាត់ចេញពីដើមយ៉ាងដូច្នោះដែរ (រ៉ូម ១១:១៧-២៤)។
ហើយអស់ទាំងហោរា ចាប់តាំងពីលោកសាំយូអែល គឺអស់អ្នកដែលបានទាយតមក ក៏បានប្រាប់ជាមុនពីគ្រានេះដែរ
៣:២៤ ក្រោយលោកម៉ូសេ ពួកហោរានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ទាំងអស់ប្រកាសពីថ្ងៃនៃព្រះមែស្ស៊ី។ លោកសាំយូអែល គឺជាហោរាដែលបានចាក់ប្រេងតាំងដាវីឌជាស្តេចហើយបានប្រកាសអំពីការតាំងរាជ្យ របស់ទ្រង់ (២ សាំយូអែល ៧:១០-១៦; ១ សាំយូអែល ១៣:១៤; ១៦:១៣)។ សេចក្តីសន្យាចំពោះដាវីឌទាំងនេះត្រូវបានសម្រេចនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ (កិច្ចការ ១៣:៣៣-៣៤)។
អ្នករាល់គ្នាជាដំណវង្សនៃពួកហោរា នឹងសេចក្ដីសញ្ញា ដែលព្រះបានតាំងនឹងពួកឰយុកោយើងរាល់គ្នា ដោយមានបន្ទូលនឹងលោកអ័ប្រាហាំថា «អស់ទាំងគ្រួសារនៅផែនដីនឹងបានពរដោយសារពូជឯង»
៣:២៥ ពួកសាសន៍យូដាគឺជា “ដំណវង្សនៃពួកហោរា នឹងសេចក្ដីសញ្ញា ដែលព្រះបានតាំងនឹងពួកឰយុកោ យើងរាល់គ្នា”។ ព្រះបានតាំងសេចក្តីសញ្ញាជាមួយនឹងឰយុកោរបស់ពួកគេ លោកអ័ប្រាហាំ។ ព្រះបានសន្យាថាដោយសារ “ពូជ” របស់គាត់ គ្រប់ទាំងគ្រួសារនៅលើផែនដីនឹងបានពរ។ពាក្យថា “ពូជ” ជាឯកវចនៈ មិនមែនជាពហុវចនៈនោះឡើយ ហើយជាការចង្អុលសំដៅទៅកាន់មនុស្សម្នាក់។ វាគឺដោយសារតែពូជពិសេសម្នាក់របស់លោកអ័ប្រាហាំ ដែលព្រះបានសន្យាថានឹងប្រទានពរដល់អស់ទាំងគ្រួសារនៅលើផែនដីនឹងត្រូវបានសម្រេច។ ពូជនោះគឺព្រះយេស៊ូវ,ជាចំនុចដែលោកប៉ុលបានលើកឡើងនៅក្នុង កាឡាទី ៣:១៦។
ព្រះយេស៊ូវ នៅក្នុងភាពជាមនុស្សរបស់ទ្រង់ ទ្រង់គឺជាពូជពង្សរបស់លោក អ័ប្រាហាំ (ម៉ាថាយ ១:២-១៦)។ នៅពេលដែលព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះដ៏គង់នៅអស់កល្បជានិច្ច បានក្លាយ ជាមនុស្ស ទ្រង់បានចូលមកក្នុងខ្សែស្រឡាយពូជពង្សរបស់លោកអ័ប្រាហាំ។ អស់អ្នកណា ដែល ទុកចិត្តទៅលើទ្រង់ ជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវបានរក្សាទុក “នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ”។ ដោយសារការនេះ ពួកគេត្រូវបានរាប់បញ្ចូល ទៅក្នុងខ្សែស្រឡាយរបស់លោកអ័ប្រាហាំដែរ ហើយទទួលមរតកនៃ សេចក្តីសន្យា ដែល បានសន្យានឹងលោកអ័ប្រាហាំ។ ដូច្នេះ សេចក្តីសន្យានៃការប្រទានពរទៅកាន់ មនុស្សនៃគ្រប់ជាតិសាសន៍ត្រូវបានសម្រចនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ។
រីឯដែលព្រះបានតាំងព្រះយេស៊ូវ ជាអ្នកបំរើទ្រង់ឡើង នោះគឺសំរាប់អ្នករាល់គ្នាជាដើម ហើយក៏ចាត់ទ្រង់មក ដើម្បីនឹងប្រទានពរដល់អ្នករាល់គ្នា ដោយបង្វែរអ្នករាល់គ្នាពីសេចក្ដីអាក្រក់របស់ខ្លួនចេញ។
៣:២៦ ពូជរបស់លោកអ័ប្រាហាំគឺជាអ្នកបំរើនៃព្រះ។ ព្រះអង្គត្រូវបានចាត់ឲ្យមកដល់ពួកសាសន៍យូដាជា ដំបូងដើម្បីឲ្យពួកគេបានពរ។ ដូច្នេះហើយលោកពេត្រុសបានសង្ខេបសេចក្តីប្រកាសរបស់គាត់ថាប្រសិនបើ ពួកសាសន៍យូដានឹងបានធ្វើការប្រែចិត្ត ហើយស្តាប់តាមព្រះយេស៊ូវពួកគេនឹងទទួលមរដកព្រះពរ ដែលបានសន្យាជាមួយលោកអ័ប្រាហាំជាមិនខាន (លោកុប្បត្តិ ១២:៣, ២២:១៨)។
តើព្រះពរនោះជាអ្វី? ចម្លើយនោះគឺជាសេចក្តីសុចរិត ជាការដែលពួកគេនឹងមានទំនាក់ទំនងត្រឹមត្រូវជាមួយ នឹងព្រះ។ សេចក្តីសុចរិតគឺជាព្រះពរដែលព្រះប្រទានដល់លោកអ័ប្រាហាំពេលដែលគាត់ជឿលើទ្រង់ (លោកុប្បត្តិ ១៥:៦)។ សេចក្តីសុចរិតគឺជាព្រះពរដែលព្រះយេស៊ូវប្រទានដល់អស់អ្នកដែលមានសេចក្តីជំនឿ លើព្រះអង្គ ។ ព្រះពរដែលព្រះអង្គប្រទានឲ្យនោះគឺជាការដែលបង្វែរយើងចេញពីសេចក្តីអាក្រក់ ហើយនាំយើងឲ្យបានវិលត្រឡប់មករកព្រះនៅក្នុងជីវិតថ្មីដែលសុចរិត។
ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកបំរើនៃព្រះដែលហោរាអេសាយបានទាយទុក ជាហោរាដែលលោកម៉ូសេបានប្រកាស ជាវង្សហ្លួងដាវីឌដែលហោរាសាំយូអែលបានប្រកាស និងជាពូជរបស់លោកអ័ប្រាហាំដែលដោយសារ ព្រះអង្គ អស់ទាំងគ្រួសារនៅលើផែនដីមានពរ។ ព្រះអង្គគឺជាមួយអង្គដែលបង្វែរអស់អ្នកដែលទុកចិត្តលើ ទ្រង់ចេញពីអំពើបាប ហើយដឹកនាំគេឲ្យបានដើរតាមផ្លូវដែលសុចរិត។
មនុស្សខ្វិនដែលនៅខាងមុខខ្លោងទ្វារស្អាតចង់បានអ្វីម៉្យាង (លុយ) ប៉ុន្តែព្រះសព្វព្រះទ័យក្នុងការប្រទានឲ្យ គាត់នូវអ្វីដែលល្អប្រើសលើងជាងទៅទៀត (ជាការប្រោសឲ្យជាស្រឡះ)។ សេចក្តីពិតសម្រាប់ពួកសាសន៍ យូដាក៏ដូចគ្នាដែរចំពោះអ្វីដែលលោកពេត្រុសបានប្រកាសប្រាប់ដល់គេ។ ពួកគេចង់បានព្រះមែស្ស៊ី ដែល ដឹកនាំនយោបាយនិងទាហានដើម្បីនឹងរំដោះគេឲ្យមានសេរីភាព ហើយជាប្រទេសដែលមានភាពរុងរឿង។ ប៉ុន្តែព្រះសព្វព្រះទ័យនៅក្នុងការប្រទានដល់ពួកគេដែលវិសេសខ្ពស់លើសអស់ទៅទៀត គឺជាព្រះមែស្ស៊ី ដែលសង្រ្គោះពួកគេចេញពីអំពើបាបហើយប្រទានឲ្យពួកគេមានសេចក្តីសុចរិត។ ការនេះបង្ហាញយើងទាំង អស់គ្នាពីសារៈសំខាន់នៃការដែលទន្ទឹងរង់ចាំអ្វីដែលត្រឹមត្រូវពីព្រះជាម្ចាស់។
