អស់​អ្នក​ដែល​នឿយ​ព្រួយ ហើយ​ផ្ទុក​ធ្ងន់​អើយ ចូរ​មក​ឯ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឈប់​សំរាក ២៩ ចូរ​ទទួល​នឹមខ្ញុំ ហើយ​រៀន​នឹង​ខ្ញុំ​ចុះ ដ្បិត​ខ្ញុំ​ស្លូត ហើយ​មាន​ចិត្ត​សុភាព នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​បាន​សេចក្តី​សំរាក​ដល់​ព្រលឹង ៣០ ពី​ព្រោះ​នឹម​ខ្ញុំ​ងាយ​ទេ ហើយ​បន្ទុក​ខ្ញុំ​ក៏​ស្រាល។ (ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០)

​

ពេលយើងរៀនអំពី ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ វាជារឿងធម្មតា ដែលយើងគិតថាមេរៀនទាំងនោះ ពិបាកណាស់។ តើយើងអាចស្រឡាញ់មនុស្សគ្រប់គ្នា (រួមទាំងខ្មាំងសត្រូវយើង) អត់ទោសដល់អ្នកដទៃ (មិនថាគេធ្វើអ្វីក៏ដោយ) ស្ដាប់បង្គាប់ព្រះគ្រប់ពេលវេលា និងឲ្យ​ដល់​អ្នក​ណា​ដែល​សុំ​ពី​យើង? តើនេះទៅរួចដែរឬទេ? មុននឹងយើងនិយាយថា នេះមិនអាចទៅរួចទេនោះ យើងត្រូវតែដឹងថា មានម្នាក់ដែលបានធ្វើការនេះហើយយ៉ាងឥតខ្ចោះ។ គឺព្រះយេស៊ូវ។ ព្រះយេស៊ូវបានជួយអស់​អ្នក ដែលមករកព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានអត់ទោសដល់មនុស្សដែលឆ្កាងទ្រង់ និងព្រះអង្គតែងតែធ្វើតាម បំណងព្រះហឬទ័យព្រះ។

​

ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលមកកាន់យើងថា៖ "ចូរមកឯងខ្ញុំ" និង"រៀននឹងខ្ញុំចុះ"។ ព្រះអង្គមិនបានប្រាប់យើងឱ្យព្យាយាមធ្វើការទាំងអស់នេះ ដោយឡែកពីព្រះអង្គនោះឡើយ។ ព្រះអង្គត្រាស់ហៅយើងឱ្យធ្វើការទាំងអស់នេះ ជាមួយព្រះអង្គ ក្នុងនាមជាសិស្សរបស់ទ្រង់។ ហើយព្រះអង្គមានបន្ទូលថា នឹមរបស់ព្រះអង្គងាយទេ ហើយបន្ទុករបស់ទ្រង់ក៏ស្រាលដែរ។ ព្រះអង្គមិនបានប្រទានឱ្យយើងមានសាសនា ដែលយើងត្រូវតែព្យាយាមធ្វើ ដោយកម្លាំងរបស់យើងនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើងឱ្យមានទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូវត្រាស់ហៅមនុស្សឱ្យដើរតាមព្រះអង្គ ឱ្យទៅកន្លែងណាដែលទ្រង់យាងទៅ ធ្វើអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើ និងរស់នៅក្នុងរបៀបដែលទ្រង់បានរស់នៅ។ គោលបំណងអំពី ការធ្វើជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺដើម្បីក្លាយជាដូចព្រះអង្គ។ ពួកសិស្សដើរតាមព្រះអង្គ មិនមែនគ្រាន់តែដើម្បីរៀនអ្វីដែលព្រះអង្គបង្រៀននោះទេ តែដើម្បីក្លាយជាដូចព្រះអង្គ នៅក្នុងចរិតលក្ខណៈ។ ដូច្នេះ តើអ្វីទៅជាចរិតលក្ខណៈរបស់សិស្ស របស់ព្រះយេស៊ូវ?

​

(១) សេចក្ដីស្រឡាញ់
ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ និងស្រឡាញ់មនុស្ស ហើយព្រះអង្គត្រាស់ហៅ អ្នកដើរតាមព្រះអង្គ ឱ្យធ្វើដូចគ្នា។ ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ព្រះវរបិតា។ ចូរស្ដាប់អំពី អ្វីដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូល៖

​

[យ៉ូហាន 14:31] គឺ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​បង្គាប់​ព្រះវរបិតា​វិញ ដើម្បី​ឲ្យ​លោកីយ៍​បាន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ដល់​ទ្រង់...។

​

[យ៉ូហាន 8:28-29] ...ខ្ញុំ​មិន​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ដោយ​អាង​ខ្លួន​ខ្ញុំ គឺ​ខ្ញុំ​និយាយ​សេចក្តី​ទាំង​នេះ តាម​ដែល​ព្រះវរបិតា​បាន​បង្រៀន​ខ្ញុំ​វិញ ២៩ ព្រះអង្គ​នោះ ដែល​ចាត់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មក 

ក៏​គង់​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ ទ្រង់​មិន​ទុក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ឯង​ទេ ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​ធ្វើ​ការ ដែល​គាប់​ដល់​ព្រះហឫទ័យ​ទ្រង់​ជា​ដរាប។

​

ព្រោះព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ព្រះវរបិតា ព្រះអង្គតែងតែធ្វើអ្វីដែលគាប់ព្រះហឬទ័យព្រះវរបិតា។ ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ព្រះវរបិតា ដោយអស់ពីចិត្ត ព្រលឹង គំនិត និងកម្លាំង។ ដូច្នេះ ព្រះអង្គតែងតែ ធ្វើអ្វីតាមបំណងព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះវរបិតា។

​

[យ៉ូហាន 6:38] ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​បាន​ចុះ​ពី​ស្ថានសួគ៌​មក មិន​មែន​នឹង​ធ្វើ​តាម​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ទេ គឺ​តាម​បំណង​ព្រះហឫទ័យ​នៃ​ព្រះ​វិញ ដែល​ទ្រង់​ចាត់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មក។

​

យើងឃើញ នេះគឺនៅយប់មុននឹងគេឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ ពេលព្រះអង្គអធិស្ឋានថា៖ " ឱ​ព្រះវរបិតា​នៃ​ទូលបង្គំ​អើយ បើ​សិន​ជា​បាន នោះ​សូម​ឲ្យ​ពែងនេះ​កន្លង​ហួស​ពី​ទូល បង្គំ​ទៅ ប៉ុន្តែ កុំ​តាម​ចិត្ត​ទូលបង្គំ​ឡើយ សូម​តាម​តែ​ព្រះហឫទ័យ​ទ្រង់​វិញ" (ម៉ាថាយ 26:39)

​

ព្រះយេស៊ូវបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ សម្រាប់ព្រះវរបិតាដោយការស្ដាប់បង្គាប់ ហើយទ្រង់ត្រាស់ហៅអ្នកដើរតាមព្រះអង្គ ឱ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការស្ដាប់បង្គាប់ដូចគ្នា។ នៅក្នុងយប់ដដែលនោះ មុនពេលព្រះអង្គសុគត ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់ពពួកសិស្សថា៖

​

[យ៉ូហាន 14:15] បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ចូរ​កាន់​តាម​បញ្ញត្ត​របស់​ខ្ញុំ​ចុះ។

​

ស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេស៊ូវ បណ្ដាលចិត្តដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ (មិនមែនដោយសារភារកិច្ច ឬកាតព្វកិច្ចទេ) នាំឱ្យមានការប្រកបគ្នាជិតស្និទ្ធិជាមួយព្រះអង្គ និងព្រះវរបិតា។

​

[យ៉ូហាន 14:23] ព្រះយេស៊ូវមាន​ព្រះបន្ទូល​ឆ្លើយ​ថា បើ​អ្នក​ណា​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​នឹង​កាន់​តាម​ពាក្យ​ខ្ញុំ នោះ​ព្រះវរបិតា​ខ្ញុំ​នឹង​ស្រឡាញ់​អ្នក​នោះ ហើយ​យើង​នឹង​មក​ឯ​អ្នក​នោះ ក៏​នឹង​តាំង​ទី​លំនៅ នៅ​ជា​មួយ​ដែរ។

 

ពិភាក្សាជាមួយមិត្តភក្តិ

• ហេតុអ្វីបានជាការស្ដាប់បង្គាប់ ជា​រង្វាស់​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់?

• តើអ្នកស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណា? តើការស្ដាប់បង្គាប់របស់អ្នក ឆ្លុះបញ្ចាំងការនេះដែរទេ?

 

ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ។ ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ មានការត្រាស់ហៅឱ្យដើរតាម និងត្រាប់តាមព្រះអង្គ។ ដូច្នេះហើយ ពួកគេត្រូវតែបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវ ទៅកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ចូរស្ដាប់អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលអំពីការនេះ៖
 
[យ៉ូហាន 13:34-35] ខ្ញុំ​ឲ្យ​សេចក្តី​បញ្ញត្ត​១​ថ្មី​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា គឺ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ត្រូវ​ឲ្យ​ស្រឡាញ់​គ្នា ដូច​ជា​ខ្ញុំ​បាន​ស្រឡាញ់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ ៣៥ គេ​នឹង​ដឹង​ថា អ្នក​រាល់គ្នា​ជា​សិស្ស​របស់​ខ្ញុំ ដោយសារ​សេចក្តី​នេះ​ឯង គឺ​ដោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។

​

[យ៉ូហាន 15:12-13]  នេះ​ជា​សេចក្តី​បញ្ញត្ត​របស់​ខ្ញុំ គឺ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្រឡាញ់​ដល់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ដូច​ជា​ខ្ញុំ​បាន​ស្រឡាញ់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ ១៣ គ្មាន​អ្នក​ណា​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ធំ​ជាង​នេះ គឺ​ដែល​អ្នក​ណា​នឹង​ប្តូរ​ជីវិត ជំនួស​ពួក​សំឡាញ់​របស់​ខ្លួន​នោះ​ទេ។

​

(២) លះកាត់ចិត្តខ្លួនឯង
ដើម្បីស្រឡាញ់អ្នកដទៃ និងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ និងបំណងព្រះហឬទ័យរបស់ទ្រង់ សម្រាប់ជីវិតរបស់យើង យើងត្រូវតែយកឈ្នះបំណងចិត្តអាត្មានិយមរបស់យើងសិន។ យើងអាចចំនាយពេលពេញមួយជីវិតយើង ដេញតាមមហ្ឆិចតាអាត្មានិយមរបស់យើង ឬយើងអាចស្រឡាញ់ព្រះ និងអ្នកដទៃ តែយើងមិនអាចធ្វើទាំង ២ បាននោះទេ។ ជីវិតដែលមិនខ្ជះខ្ជាយទៅលើភាពអាត្មានិយម គឺ​មាន​សេរីភាព​ក្នុង​ការ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ ហើយ​បម្រើ​ព្រះ។

​

[លូកា 9:23-25] រួច​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ថា បើ​អ្នក​ណា​ចង់​មក​តាម​ខ្ញុំ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​លះ​កាត់​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង ទាំង​ផ្ទុក​ឈើ​ឆ្កាង​ខ្លួន​រាល់​តែ​ថ្ងៃ ហើយ​មក​តាម​ខ្ញុំ​ចុះ ២៤ ដ្បិត​អ្នក​ណា​ដែល​ចង់​ឲ្យ​រួច​ជីវិត 
នោះ​នឹង​បាត់​ជីវិត​ទៅ តែ​អ្នក​ណា​ដែល​បាត់​ជីវិត ដោយ​ព្រោះ​ខ្ញុំ នោះ​នឹង​បាន​ជីវិត​វិញ ២៥ ដ្បិត​បើ​សិន​ជា​មនុស្ស​ណា​នឹង​បាន​លោកីយ៍​ទាំង​មូល ប៉ុន្តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ឯង​វិនាស ឬ​ឲ្យ​បាត់បង់ នោះ​តើ​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី​ដល់​អ្នក​នោះ។

​

ព្រះយេស៊ូវ​មិន​បាន​បង្រៀន​ពី​ការ​បំពេញ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ឬ​ការ​កែលំអ​ខ្លួន​ឯង​នោះ​ទេ។ ព្រះអង្គបង្រៀនអំពី​ការលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯង។ ព្រះយេស៊ូវហៅសិស្សរបស់ព្រះអង្គឱ្យ "លះកាត់ចិត្តខ្លួន (ដូចព្រះអង្គបានធ្វើ) ទាំង​ផ្ទុក​ឈើ​ឆ្កាង​ខ្លួន ​(ដូចទ្រង់បានធ្វើ) ហើយមកតាមខ្ញុំ"

 

សេចក្ដីស្រឡាញ់ គឺការលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯង និងដាក់ចុះជីវិតរបស់យើងដើម្បីអ្នកដទៃ។ ពិភាក្សារបៀបដែលអ្នកបានឃើញមនុស្ស ធ្វើដូចនេះ។

​

(៣) បម្រើ
មានពេលមួយ សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ ២ នាក់ បានសុំទ្រង់ឱ្យប្រទានតំណែងសំខាន់ជាងគេឱ្យពួកគេ។ ពេលពួកសិស្សដទៃទៀតឮការនេះ ពួកគេក៏ខឹង។

​

[ម៉ាថាយ 20:25-28] តែ​ព្រះយេស៊ូវ​ទ្រង់​ហៅ​អ្នក​ទាំង​នោះ​មក មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ថា ពួក ​ចៅហ្វាយ​នៃ​សាសន៍​ដទៃ​តែង​គ្រប់​គ្រង​លើ​សាសន៍​របស់​ខ្លួន ហើយ​ពួក​អ្នក​ធំ​ក៏​មាន​អំណាច​លើ​គេ​ដែរ ២៦ ប៉ុន្តែ​មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​មាន​ដូច្នោះ​ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ គឺ​អ្នក​ណា​ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​ចង់​ធ្វើ​ជា​ធំ នោះ​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បំរើ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ ២៧ ហើយ​អ្នក​ណា​ក្នុង​ពួក​អ្នក​ដែល​ចង់​បាន​ជា​លេខ​១ អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​បាវ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​វិញ​ដែរ ២៨ ដូច​ជា​កូន​មនុស្ស​បាន​មក មិន​មែន​ឲ្យ​គេ​បំរើ​លោក​ទេ គឺ​នឹង​បំរើ​គេ​វិញ ហើយ​និង​ឲ្យ​ជីវិត​ខ្លួន ទុក​ជា​ថ្លៃ​លោះ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ផង។

​

ព្រះយេស៊ូវប្រាប់ពួកសិស្សថា ព្រះអង្គ បាន​មក "មិន​មែន​ឲ្យ​គេ​បំរើ​លោក​ទេ គឺ​នឹង​បំរើ​គេ​វិញ"។ ព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះអង្គ ទាំងមូល គឺជាឧទាហរណ៍នៃការបម្រើខណៈដែល ព្រះអង្គបំពេញតម្រូវការ របស់មនុស្សគ្រប់គ្នា ដែលនៅជុំវិញទ្រង់ តាមរយៈការប្រោសឲ្យជា ការបង្រៀន ការឱ្យអាហារ និងការលះបង់ជីវិតរបស់ព្រះអង្គសម្រាប់ពួកគេ។ ព្រះយេស៊ូមិនបានបង្រៀន ត្រឹមតែពាក្យសម្ដី ប៉ុណ្ណោះទេ តែទ្រង់បង្រៀនដោយទង្វើរបស់ទ្រង់ ដែលជា គម្រូមកកាន់យើងទៀតផង។ អាន យ៉ូហាន 13:1-5

​

ហេតុអ្វីទើបព្រះយេស៊ូលាងជើងឱ្យពួកសិស្ស? សូមស្ដាប់អ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រាប់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ បន្ទាប់ពីនោះ។ អាន យ៉ូហាន 13:12-17

​

ព្រះយេស៊ូលាងជើងឱ្យពួកសិស្ស ជាគម្រូអំពីអ្វីដែលពួកគេគួរធ្វើទៅកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក។ នៅអ៊ីស្រា អែល ដីមានលក្ខណៈស្ងួត និងហុយ ហើយប្រជាជននាំគ្នាពាក់ស្បែកជើងសន្រែក។ ពេលពួកគេ ដើរទៅចូលរួមពិធីណាមួយ ជើងរបស់ពួកគេនឹងប្រឡាក់ដីពេលគេទៅដល់។ ជាធម្មតា ការលាងជើង គឺជាការងាររបស់ពួកទាសករថ្នាក់ទាបដែលត្រូវលាងជើងឱ្យគេ ពេលគេមកដល់ តែព្រះយេស៊ូធ្វើតួនាទី នេះ ហើយធ្វើវាទៅកាន់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គចង់បង្រៀនពួកគេអំពី សារៈសំខាន់នៃការ បម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយបន្ទាបខ្លួន។

​

ក្នុងនាមជាគ្រូ និងជាព្រះអម្ចាស់របស់ពួកគេ ព្រះយេស៊ូបានបង្គាប់ពួកគេឱ្យបង្ហាញ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បន្ទាបខ្លួន ក្នុងរបៀប តែមួយទៅកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក។ បើព្រះយេស៊ូបានបម្រើយ៉ាង ដូច្នេះហើយ នោះអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ក៏គួរតែធ្វើដូចគ្នាដែរ។ ជំនួសឱ្យការមានមហ្ឆិចតាចង់បានតំណែង និងកត្តិយស យើងគួរតែមានចិត្តចង់បម្រើ។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថាអ្នកណាដែលយកតួនាទីជាអ្នកបម្រើគេ នោះមានពរហើយ។

​

(៤) បន្ទាបខ្លួន
ព្រះយេស៊ូវបាន​មក "មិន​មែន​ឲ្យ​គេ​បំរើ​លោក​ទេ គឺ​នឹង​បំរើ​គេ​វិញ"។ ដូច្នេះហើយទើប អ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ មិនគួររំពឹងឱ្យគេបម្រើខ្លួន និងកោតសរសើរនៅក្នុងលោកីយ៍នេះទេ។ ជាការពិត បើយើងចង់ក្លាយជាអស្ចារ្យនៅក្នុងនគរព្រះ អ៊ីចឹងគោលដៅរបស់យើងគឺ បន្ទាបខ្លួនដូចជា ក្មេងតូចម្នាក់វិញ។

 

[ម៉ាថាយ 18:1-4]  នៅ​វេលា​នោះ​ឯង ពួក​សិស្ស​មក​ឯ​ព្រះយេស៊ូវវ​ទូល​សួរ​ថា តើ​អ្នក​ណា​ធំ​ជាង​ គេ​ក្នុង ​នគរ​ស្ថានសួគ៌ ២ តែ​ទ្រង់​ហៅ​កូន​ក្មេង​តូច​១​មក ដាក់​នៅ​កណ្តាល​ពួក​គេ ៣ រួច​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា ខ្ញុំ​ប្រាប់ ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ប្រាកដ​ថា បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ផ្លាស់​គំនិត ហើយ​ត្រឡប់​ដូច​ជា​កូន​តូច​នេះ នោះ​នឹង​ចូល​ ទៅ​ក្នុង​នគរ​ស្ថានសួគ៌​ពុំ​បាន​ឡើយ ៤ ដូច្នេះ អ្នក​ណា​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន ឲ្យ​បាន​ដូច​កូន​តូច​នេះ អ្នក​នោះ ​ឯង​ឈ្មោះ​ថា ធំ​ជាង​គេ​ក្នុង​នគរ​ស្ថានសួគ៌​ហើយ។

​

ដើម្បីក្លាយខ្លួនដូចជាក្មេងតូចម្នាក់ គឺត្រូវតែស្លូតត្រង់ មានជំនឿ ទទួលការបង្រៀន និងស្ដាប់បង្គាប់។

 

ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនប្រស្នា ២ ដើម្បីសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើសារៈសំខាន់នៃការបន្ទាបខ្លួន។ អាន លូកា 14:7-11
និង លូកា 18:9-14

​

ប្រស្នាទាំង ២ នោះ បង្រៀនមេរៀនដូចគ្នាថា អ្នកណាដែលតម្កើងខ្លួននឹងត្រូវបន្ទាបចុះ ហើយអ្នកណា ដែលបន្ទាបខ្លួននឹងត្រូវតម្កើងឡើង។

​

ពិភាក្សា៖ ហេតុអ្វីបានជាការបន្ទាបខ្លួន និងភាពដូចជាក្មេង មានសារៈសំខាន់សម្រាប់ អ្នកដើរតាមព្រះ យេស៊ូវ?

​

(៥) ជឿទុកចិត្តព្រះ មិនមែនលុយកាក់
របៀប ១ ដែលមនុស្សព្យាយាមតម្កើងខ្លួនឯងនៅផែនដីនេះ គឺដោយប្រមូលលុយកាក់ និងទ្រង់ទ្រព្យ សម្បត្តិទុក។ ប៉ុន្តែ តើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីការនេះ? អាន ម៉ាថាយ 6:19-24

​

ពិភាក្សា៖ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ព្រះជាម្ចាស់ និងលុយកាក់ ប្រៀបដូចជាចៅហ្វាយ។ តើប្អូនៗគិតថា នេះមានន័យដូចម្ដេច?

 

ព្រះយេស៊ូវបានពិពណ៌នាថា ព្រះជាម្ចាស់ និងលុយកាក់ គឺជាចៅហា្វយ (ម្ចាស់​)។ ម្ចាស់ត្រូវការការបម្រើពេញពេល។ ដូច្នេះហើយ មនុស្សម្នាក់មិនអាច បម្រើម្ចាស់ ២ បានទេ។ យើងត្រូវតែជ្រើសរើសថា មួយណាដែលយើងបម្រើ ព្រះជាម្ចាស់ ឬ លុយកាក់។ ឃ្លាបកប្រែថា "ស្មោះត្រង់នឹង"  (ἀνθέξεται) មានន័យថា "ប្រកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន" ហើយ "មើលងាយ" បកប្រែពី καταφρονήσει មានន័យថា ឱ្យតម្លៃតិចជាង។ យើងនឹងប្រកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនទៅ នឹងព្រះជា ម្ចាស់ ឬលុយកាក់ តែមិនអាចទាំង ២ នោះទេ។ តើមួយណា ដែលប្អូនប្រកាន់ខ្ជាប់ខ្ជួន? មួយណា ដែលយើងមិនបានជ្រើសរើស គឺមួយនឹងហើយដែលយើងមិនសូវឱ្យតម្លៃ។

​

ហេតុផល ១ ទៀតដែលមនុស្សចង់ប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិទុក គឺព្រោះពួកគេព្រួយបារម្ភពីអនាគត។ ព្រះ យេស៊ូបានបញ្ជាក់ច្បាស់ហើយថា នេះមកពីខ្វះការទុកចិត្តព្រះអង្គដូចជាក្មេងតូច។ អាន ម៉ាថាយ 6:25-33

​

ការព្រួយបារម្ភអំពី ជីវិតខាងរាងកាយ (ឧទា៖ អាហារ សម្លៀកបំពាក់) បង្ហាញអំពី កង្វះជំនឿ ទុកចិត្តព្រះ។ ពេលយើងផ្ដោតទៅលើរបស់ទាំងនេះខ្លាំងពេក យើងនឹងព្រងើយកន្ដើយពីអ្វីដែល សំខាន់ពិតប្រាកដ ជាពិសេសគឺ ជីវិតខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់យើង។

​

[លូកា 12:15] រួច​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គ្រប់​គ្នា​ថា ចូរ​ប្រយ័ត្ន ហើយ​ខំ​ចៀស​ពី​សេចក្តី​លោភ​ចេញ ដ្បិត​ជីវិត​នៃ​មនុស្ស​មិន​ស្រេច​នឹង​បាន​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ជា​បរិបូរ​ទេ។

​

ព្រះយេស៊ូវមិនបានបង្រៀនយើងថា ទ្រព្យសម្បត្តិគឺជាអំណោយទានមកពីព្រះនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គព្រមានយើងអំពី គ្រោះថ្នាក់នៃការសេចក្ដីទ្រព្យសម្បត្តិ។ ទ្រព្យសម្បត្តិ មិនមែនជាសញ្ញានៃព្រះ ពររបស់ព្រះនោះទេ។ ជាការពិត ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ការឱ្យទៅកាន់អ្នកដទៃនោះមានពរជាង។

​

[កិច្ចការ 20:35] ខ្ញុំ​បាន​បង្ហាញ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដោយ​គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​ថា គួរ​ឲ្យ​ខំ​ធ្វើ​ការ​ដូច្នោះ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ ជួយ​ដល់​ពួក​អ្នក​ខ្សោយ ហើយ​និង​នឹក​ចាំ​ពី​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ដែល​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា ដែល​ឲ្យ នោះ​បាន​ពរ​ជា​ជាង​ទទួល។

​

នេះហើយគឺជា មូលហេតុដែលនៅក្នុងអំណោយទានខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី មិនដែលមានសរសេរអំពី ទ្រព្យសម្បនោះទេ តែការឱ្យដល់អ្នកដទៃគឺជា អំណោយទានខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ។ (រ៉ូម 12:6-8) 

(6) ស្វែងរកភាពបរិសុទ្ធ
ដើម្បីរស់នៅក្នុងរបៀបមួយដែលព្រះសព្វព្រះទ័យព្រះជាម្ចាស់ តម្រូវឱ្យយើងញែកខ្លួនឯងចេញពីអំពើ បាប។ ចូរស្ដាប់អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូល៖

​

[ម៉ាថាយ 18:7-9] វេទនា​ដល់​លោកីយ៍ ដោយ​ព្រោះ​អស់​ទាំង​ហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​រវាត​ចិត្ត ដ្បិត​សេចក្តី​នោះ ​ត្រូវ​តែ​មាន តែ​វេទនា​ដល់​មនុស្ស​ណា​ដែល​បង្កើត​ហេតុ​ឲ្យ​រវាត​ចិត្ត​នោះ ៨ បើ​សិន​ជា​ដៃ ឬ​ជើង​អ្នក នាំ​ឲ្យ​គេ​រវាត​ចិត្ត នោះ​ចូរ​កាត់​ចោល​ទៅ ស៊ូ​ឲ្យ​អ្នក​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជីវិត​កំបុត​ដៃ​ជើង​វិញ ជា​ជាង​មាន​ ដៃ​ជើង​ ទាំង​២ នឹង​ត្រូវ​បោះ​ទៅ​ក្នុង​ភ្លើង ដែល​ឆេះ​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ៩ ហើយ​បើ​ភ្នែក​អ្នក​នាំ​ឲ្យ​គេ​រវាត​ចិត្ត ចូរ​ខ្វែះ​វា​ចោល​ទៅ ស៊ូ​ឲ្យ​អ្នក​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជីវិត មាន​ភ្នែក​តែ​១​វិញ ជា​ជាង​មាន​ភ្នែក​ទាំង​២ នឹង​ត្រូវ​បោះ​ ទៅ​ក្នុង​ភ្លើង​នរក។

​

ព្រះយេស៊ូវមិនបានមានន័យថា យើងគួរតែកាត់ផ្នែកនៃរាងកាយយើងនោះទេ។ ព្រះអង្គបានបញ្ជាក់ ច្បាស់ហើយថា អំពើបាបកើតមកពីចិត្ត (ម៉ាកុស 7:20-23)។ ដៃតំណាងឱ្យអ្វីដែលយើងធ្វើ ហើយជើង តំណាងឱ្យកន្លែងដែលយើងទៅ ហើយភ្នែកនោះតំណាងឱ្យ អ្វីដែលយើងមើល។ អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវចង់ លើកឡើងនោះ គឺអ្វីក៏ដោយដែលនាំឱ្យយើងប្រព្រឹត្តិអំពើបាប យើងគួរតែកាត់វាចេញពីជីវិតរបស់យើង ជ បន្ទាន់។

មូលហេតុដែលយើងជ្រើសរើសភាពបរិសុទ្ធ គឺព្រោះតែយើងចង់បាន និងរីករាយជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ជាជាងអំពើបាប។ បំណងចិត្តរបស់យើងដែលចង់ស្គាល់ព្រះឱ្យបានជ្រាលជ្រៅជាងនេះ នាំឱ្យយើងមាន ភាពបរិសុទ្ធ។ ចូរស្ដាប់អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូល៖

​

[ម៉ាថាយ 5:8] មានពរហើយ អស់អ្នកណាដែលមានចិត្តបរិសុទ្ធ ដ្បិតអ្នកនោះនឹងបានឃើញព្រះ។

​

ភាពបរិសុទ្ធមិនមែនអំពីថាតើ អ្នកល្អបានប៉ុណ្ណា ដោយឡែកពីព្រះនោះទេ តែអំពីថាតើ អ្នកអាចញែក ខ្លួនឯងសម្រាប់ព្រះ បានល្អប៉ុណ្ណាវិញ។ អ្នកដែលមាន "ចិត្តបរិសុទ្ធ" គឺមនុស្សដែលប្ដេជ្ញាជាមួយព្រះ​ យ៉ាងពេញលេញ ហើយស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីពួកគេផងដែរ។ ហើយអ្នកមានចិត្តបរិសុទ្ធមាន សេចក្ដីសន្យាដ៏អស្ចារ្យបំផុត   នោះគឺ ពួកគេនឹងបានឃើញព្រះ!

​

ពិភាក្សា៖ តើអ្វីទៅជាកត្តាជំរុញចិត្តអ្នក ឱ្យរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏បរិសុទ្ធ?

​

(៧) នៅជាប់នឹងព្រះយេស៊ូវ
ភាពបរិសុទ្ធមិនមែនអំពី ការព្យាយាមធ្វើឱ្យខ្លួនឯងល្អ ដោយគ្មានព្រះនោះទេ តែវាអំពី ការរស់នៅជាមួយ ព្រះ។ បើយើងចំនាយពេលជីវិត ដោយរក្សាក្បួនច្បាប់ យើងនឹងក្លាយជាសាសនាជន ប៉ុន្តែប្រសិនបើ យើងចំនាយពេលជីវិតរបស់យើងដោយត្រេកអរនឹងព្រះ ហើយធ្វើតាមបំណងព្រះហឬទ័យព្រះអង្គ នោះយើងនឹងបានបរិសុទ្ធ។  ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនយើងថា ផលផ្លែខាងវិញ្ញាណ  គឺមិនមែនជាលទ្ធផលនៃការខិតខំ របស់មនុស្សនោះទេ តែជាលទ្ធផលពីការនៅជាប់នឹងព្រះអង្គ។

​

[យ៉ូហាន 15:4-5] ចូរ​នៅ​ជាប់​នឹង​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​ជាប់​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចុះ ប្រៀប​ដូច​ជា​ខ្នែង បើ​មិន​នៅ ​ជាប់នឹង ​គល់ នោះ​ពុំ​អាច​នឹង​បង្កើត​ផល​ដោយ​ឯក​ឯង​បាន​ទេ ដូច្នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ពុំ​បាន​ដែរ លើក​តែ​នៅ​ ជាប់​នឹង​ ខ្ញុំ ៥ ខ្ញុំ​ជា​គល់ អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ខ្នែង អ្នក​ណា​ដែល​នៅ​ជាប់​នឹង​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​ជាប់​នឹង​អ្នក​នោះ នោះ​ទើប​ នឹង​បង្កើត​ផល​ឡើង​ជា​ច្រើន ដ្បិត​បើ​ដាច់​ពី​ខ្ញុំ​ចេញ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​អាច​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​បាន​ទេ។

​

នេះគឺជា សេចក្ដីសន្យាដ៏អស្ចារ្យ។ បើយើងចង់មានជីវិតដែលមានផលផ្លែ នោះអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើ នោះគឺ នៅជាប់នឹងព្រះគ្រិស្ត។ ដូចជាមែកនៅជាប់នឹងដើម ហើយទទួលជីវិត និងជីវជាតិពីដើម ចូរយើងនៅជាប់នឹងព្រះគ្រិស្ត ហើយទទួលជីវិតខាងវិញ្ញាណ និងជីវជាតិមកពីព្រះអង្គដែរ។ ពេល យើងបន្តមានទំនាក់ទំនងជាប់លាប់ជាមួយទ្រង់ (ដោយការអធិស្ឋាន អានព្រះបន្ទូល និងស្ដាប់បង្គាប់) ព្រះអង្គនឹងគង់នៅក្នុងយើង ហើយផ្ដល់ឱ្យយើងមានអំណាចខាងវិញ្ញាណ ដែលនឹងបង្កើតផល ផ្លែខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងជីវិតយើង។

​

សង្ខេប
ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ ស្រឡាញ់ព្រះ ស្រឡាញ់មនុស្ស លះកាត់ចិត្តខ្លួនឯង បម្រើ ហើយបន្ទាបខ្លួនដូចជាក្មេងតូចជាមួយឪពុក ជឿទុកចិត្តព្រះអង្គជាជាងលុយកាក់ ស្វែងរកភាពបរិសុទ្ធ និងនៅជាប់នឹងព្រះយេស៊ូវ។

ពិភាក្សា៖ តើអ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពី ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះ?

​

អធិស្ឋានបញ្ចប់