មេរៀនទី ៣: ការប្រោសលោះ
សម្រង់សម្តីព្រះយេស៊ូវ៖ ដ្បិតកូនមនុស្សក៏បានមក មិនមែនឲ្យគេបំរើដែរ គឺដើម្បីនឹងបំរើគេវិញ ហើយនឹងឲ្យជីវិតខ្លួនទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង។ (ម៉ាកុស ១០:៤៥)
ការប្រោសលោះគឺជាការដោះលែងឈ្លើយសឹកចេញពីការជាប់ឃុំឃាំងតាមរយៈការទូទាត់ថ្លៃលោះ។ ពីដើមពាក្យនេះបានក្លាយមកពីការអនុវត្តន៍នៅក្នុងសង្គ្រាម។ ក្រោយពេលប្រយុទ្ធគ្នារួច អ្នកមានជ័យជំនះនឹងចាប់មនុស្សដែលចាញ់សង្គ្រាម។ សមាជិកគ្រួសាររបសឈ្លើយសឹកនឹងត្រូវបង់ថ្លៃលោះ បន្ទាប់មកអ្នកជាប់ជាឈ្លើយនឹងត្រូវបានដោះលែងវិញ។ ដំណើរការនេះហៅថា ἀπολύτρωσις ដែលជាពាក្យយើងបកប្រែថា ‘ការប្រោសលោះ’។
ការប្រោសលោះគឺជាការដោះលែងឈ្លើយសឹកចេញពីការជាប់ឃុំឃាំង
តាមរយៈការទូទាត់ថ្លៃលោះ។
ក្រោយមក ពាក្យនេះត្រូវបានគេប្រើប្រាស់សម្រាប់ការទូទាត់លុយដើម្បីដោះលែងទាសករឲ្យមានសេរីភាព ឬដោះលែងឧក្រិដ្ឋជនដែលត្រូវបានកាត់ទោសប្រហារជីវិត។ នៅក្នុងករណីនីមួយៗ គំនិតគឺថាត្រូវទិញការដោះលែងរបស់មនុស្សម្នាក់ចេញពីការគ្រប់គ្រងរបស់អ្នកដែលមានអំណាចជាសត្រូវ (ឧ. ម្ចាស់របស់ទាសករ អ្នកទោស ឬអ្នកចាប់ជំរិត)។ មនុស្សដែលត្រូវការការប្រោសលោះកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពអស់សង្ឃឹម ហើយគ្មានអំណាចទទាល់តែសោះក្នុងជួយសង្គ្រោះខ្លួនឯង។ ហេតុដូច្នេះ គាត់ត្រូវការអ្នកប្រោសលោះដើម្បីទិញគាត់ឲ្យមានសេរីភាព។
នៅក្នុងការសិក្សានេះ យើងនឹងក្រឡេកមើលព្រះពរខាងវិញ្ញាណនៃការប្រោសលោះដោយចែកជា ៥ផ្នែក៖
១) ពួកអ្នកដែលទទួលការប្រោសលោះ
២) អ្នកប្រោសលោះ
៣) ថ្លៃលោះ
៤) ការបង់ថ្លៃ
៥) តើការប្រោសលោះសម្រេចបានអ្វីខ្លះ។
១. ពួកអ្នកដែលទទួលការប្រោសលោះ
ការប្រោសលោះគឺសម្រាប់ទាសករ អ្នកជាប់ឃុំ និងឧក្រិដ្ឋជន។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាគន្លឹះក្នុងការអរគុណសម្រាប់ការប្រោសលោះរបស់យើងឲ្យបានសមរម្យគឺត្រូវដឹងថានេះគឺជាស្ថានភាពរបស់យើងមុនពេលយើងស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់។ ខាងឯវិញ្ញាណយើងគឺជាទាសករ អ្នកជាប់ឃុំ និងជាឧក្រិដ្ឋជន។ តើយើងជាទាសករទៅនឹងអ្វី? ចម្លើយគឺថាមនុស្សជាទាសករនៃអំពើបាប។
យ៉ូហាន ៨:៣៤
ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលតបថា ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អស់អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប នោះជាបាវបំរើរបស់អំពើបាបនោះហើយ
២ ពេត្រុស ២:១៩ខ (គកស១៦)
ដ្បិតមនុស្សជាទាសករចំពោះអ្វីដែលមានអំណាចលើខ្លួន។
រ៉ូម ៦:១៦
តើអ្នករាល់គ្នាដឹងទេឬអី ថាអ្នករាល់គ្នាប្រគល់ខ្លួនទៅធ្វើជាបាវបំរើ នឹងស្តាប់តាមចៅហ្វាយណា នោះអ្នកជាបាវបំរើរបស់ចៅហ្វាយនោះឯងដែលអ្នកស្តាប់តាម ទោះជារបស់ផងអំពើបាប ឲ្យបានសេចក្ដីស្លាប់ ឬជារបស់ផងសេចក្ដីស្តាប់បង្គាប់ ឲ្យបានសុចរិតក្តី
សូមកត់សម្គាល់ថាទាសភាពគឺត្រូវបានកំណត់តាមវិធីបីយ៉ាងតាមរយៈអត្ថបទខាងលើ។
ទីមួយ “អស់អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តិអំពើបាប នោះជាបាវបំរើរបស់អំពើបាបនោះហើយ”។ ព្រះយេស៊ុវកំពុងតែមានបន្ទូលអំពីសកម្មភាពដែលជាទម្លាប់របស់យើង។ ប្រសិនបើយើងធ្វើអ្វីម្យ៉ាងម្តងហើយម្តងទៀត ហើយមិនអាចបញ្ឃប់ធ្វើការនោះបានទេ (បើទោះបីជាយើងសម្រេចចិត្តថាយើងចង់ឈប់ក៏ដោយ) នោះវាច្បាស់ណាស់ថាយើងគឺជាទាសករទៅនឹងវាហើយ។ ប្រសិនបើអ្នកប្រព្រឹត្តិអំពើបាប ខណៈពេលដែលអ្នកមិនចង់ធ្វើបាប នោះបញ្ជាក់ច្បាស់ថាអំពើបាបមានអំណាចមកលើអ្នកហើយ។
មនុស្សមួយចំនួនអាចបដិសេធថាពួកគេគឺជាទាសករនៃអំពើបាប។ មានវិធីសាស្ត្រច្បាស់លាស់ដើម្បី បញ្ជាក់ប្រសិនបើនោះគឺជារឿងពិត - ឈប់ធ្វើបាបតទៅទៀត! សម្រេចចិត្តឥឡូវនេះថា អ្នកនឹងមិនធ្វើបាបម្តងទៀតទេ។ អ្នកនឹងបរាជ័យ ប៉ុន្តែរឿងនេះនឹងនេះនឹងបង្រៀនអ្នកនូវសេចក្តីពិតដ៏សំខាន់មួយ។ វាកើតឡើងតែនៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ធ្វើការសម្រេចចិត្តថាគាត់ចង់ឈប់ធ្វើបាបតទៅ ទៀត ថាគាត់ស្វែងរកឃើញថាអំពើបាបមានអំណាចលើគាត់ ហើយថាគាត់ត្រូវការអំណាចដែលខ្លាំងជាងនេះ ដើម្បីរំដោះគាត់ឲ្យមានសេរីភាពចេញពីអំពើបាប។
ទីពីរ “ដ្បិតមនុស្សជាទាសករចំពោះអ្វីដែលមានអំណាចលើខ្លួន”។ នៅក្នុងសម័យបុរាណ របៀបទូទៅមួយដែលមនុស្សក្លាយទៅជាទាសករគឺតាមរយៈការចាញ់ដោយខ្មាំងសត្រូវដែលឈ្លានពាន។ ប្រសិនបើអ្នកមិនតតាំងជាមួយនឹងខ្មាំងសត្រូវទេ វានឹងយកជ័យជំនះ ហើយយកអ្នកធ្វើជាទាសករមិនខាន។ ដូចគ្នានេះដែរ រាល់ទាំងអំពើបាប និងការល្បួងទាំងអស់ដែលយកជ័យជំនះលើយើង យកយើងធ្វើជាទាសករហើយ។
ទីបី “អ្នកជាបាវបំរើរបស់ចៅហ្វាយនោះឯងដែលអ្នកស្តាប់តាម”។ ទាសករស្តាប់តាមចៅហ្វាយរបស់ពួកគេ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ដឹងថាតើមនុស្សម្នាក់គឺជាទាសករទៅនឹងអ្វី សូមក្រឡេកមើលទៅកាន់អ្វីដែលពួកគេស្តាប់តាម។ នៅពេលដែលយើងស្តាប់តាមការល្បួងដោយប្រព្រឹត្តិអំពើបាប យើងគឺជាទាសករនៃអំពើបាប។
អំពើបាបគឺជាអំណាចដែលមានមនុស្សទាំងអស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់វា។ ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងថា មនុស្ស "សុទ្ធតែនៅក្រោមអំពើបាប" (រ៉ូម ៣:៩) បាប “សោយរាជ្យ” (រ៉ូម ៥:២១) “មានអំណាចលើអ្នករាល់គ្នា” (រ៉ូម ៦:១៤) យើង "ទៅជាប់ក្រោមអំណាចអំពើបាប" (រ៉ូម ៧:២៣) អំពើបាប “រុំយើងជុំវិញជាងាយម៉្លេះនោះចេញ" (ហេប្រឺ ១២:១) ហើយ បាបគឺជា “នៅក្នុងយើង” (រ៉ូម ៧:១៧)។
ព្រះគម្ពីរបង្រៀនអំពីការសង្គ្រោះយ៉ាងច្បាស់លាស់ថាយើងទាំងអស់គ្នាគឺជាមនុស្សមានបាប ហើយត្រូវការការសង្គ្រោះចេញពីអំពើបាប។ ការប្រោសលោះបន្តទៅមុខទៀត ហើយបង្រៀនយើងថា យើងគឺជាទាសករចំពោះអំពើបាប ហើយត្រូវការបង់ថ្លៃដើម្បីរំដោះយើងឲ្យមានសេរីភាព។
ដើម្បីយល់អំពីការប្រោសលោះ សូមស្រមៃថាអ្នកគឺជាទាសករម្នាក់នៅក្នុងផ្សារទាសករ។ អ្នកមានសម្លៀកបំពាក់រហែករយ៉ៃ កខ្វក់ បរាជ័យ អស់សង្ឃឹម និងវេទនា។ បន្ទាប់មកមនុស្សម្នាក់ផ្តល់នូវការបង់ថ្លៃនូវអ្វីដែលត្រូវការដើម្បីទិញយកអ្នក។ មនុស្សគ្រប់គ្នាមានការភ្ញាក់ផ្អើល! គ្មានតម្លៃណាដែលខ្ពស់ពេកនោះទេ។ គាត់បានសម្រេចចិត្តឲ្យអ្នកមានសេរីភាពមិនថាថ្លៃប៉ុណ្ណានោះទេ! បន្តិចក្រោយមកត្រូវបានប្រកាសថា៖
ឥឡូវនេះអ្នកមានសេរីភាពចេញទៅហើយ!
ប៉ុន្តែមុនពេលអ្នកចេញទៅ អ្នកត្រូវដឹងថា… អ្នកណាគឺជាអ្នកប្រោសលោះម្នាក់នេះដែលឲ្យតម្លៃអ្នកខ្ពស់យ៉ាងដូច្នេះថាគាត់នឹងបង់ថ្លៃឲ្យអ្នកមានសេរីភាព…តើគាត់បង់ថ្លៃចំនួនប៉ុន្មាន…ហើយតើហេតុអ្វីបានជាគាត់ធ្វើដូច្នោះ?
២. អ្នកប្រោសលោះរបស់យើង
អ្នកទោសសង្គ្រាម ទាសករ និងឧក្រិដ្ឋជនត្រូវការការលោះកំហុស។ ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកទោស ទាសករ ឬឧក្រិដ្ឋជនណាម្នាក់អាចលោះខ្លួនឯងបានឡើយ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាពួកគេត្រូវការអ្នកជួយលោះ។ អ្នកជួយលោះពួកគេគឺអាចធ្វើបានតែតាមរយៈម្នាក់ដែលមានសេរីភាព (ទាសករមិនអាចជួយលោះទាសករដទៃទៀតបានទេ) ដែលមានបំណងក្នុងការជួយ ហើយអាចបង់ថ្លៃពេញទៅតាមតម្លៃដែលទាមទារ។
ដូចគ្នាដែរ យើងមិនអាចប្រោសលោះខ្លួនយើងដោយខ្លួនឯងបានទេ។ ការប្រោសលោះរបស់យើងអាចធ្វើទៅបានតែតាមរយៈនរណាម្នាក់ដែលមានសេរីភាព គ្មានកំហុស និងសុចរិត។ ប៉ុន្តែពិភពលោកទាំងមូលត្រូវបានចាប់ជាឈ្លើយ ជាទាសករនៃអំពើបាប មានទោស និងត្រូវបានកាត់ទោស។ ដូច្នេះតើនរណាអាចប្រោសលោះយើងបាន? មានតែបុគ្គលម្នាក់គត់ដែលមិនធ្លាប់ប្រព្រឹត្តិអំពើបាបសោះ ហើយស្មគ្រចិត្តសងបំណុលសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងទាំងអស់។
ព្រះយេស៊ូវមានលក្ខណៈសម្បត្តិពិសេសដើម្បីប្រោសលោះយើង
ហេតុអ្វី? ដំបូងបង្អស់ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះល្អឥតខ្ចោះ។
១ យ៉ូហាន ៥:២០
យើងក៏ដឹងថា ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានយាងមកហើយ ក៏បានប្រទានឲ្យយើងរាល់គ្នាមានប្រាជ្ញា ដើម្បីឲ្យបានស្គាល់ព្រះដ៏ពិតប្រាកដ យើងរាល់គ្នាជាអ្នកនៅក្នុងព្រះដ៏ពិតប្រាកដនោះ គឺក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃទ្រង់ ព្រះអង្គនោះឯងជាព្រះពិតប្រាកដ ហើយជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ចផង។
ម៉ាថាយ ៣:១៧
នោះមានឮសំឡេងចេញពីមេឃថា នេះជាកូនស្ងួនភ្ងារបស់អញ ជាទីពេញចិត្តអញណាស់។
រ៉ូម ១:៤
តែខាងឯព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្ដីបរិសុទ្ធ នោះបានសំដែងមកច្បាស់ថា ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះពិត ទាំងមានព្រះចេស្តាផង ដោយទ្រង់បានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ គឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា
ទីពីរ ព្រះយេស៊ូវបានក្លាយខ្លួនមកជាមនុស្ស។ តាមរយៈការក្លាយខ្លួនជាមនុស្ស ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានកំណត់អត្តសញ្ញាណយ៉ាងពេញលេញជាមួយយើង។ ប្រសិនបើទ្រង់មិនត្រូវបានក្លាយខ្លួនមកជាមនុស្សទេ ទ្រង់មិនអាចប្រោសលោះមនុស្សបាននោះទេ។
១ ធីម៉ូថេ ២:៥-៦
ពីព្រោះមានព្រះតែ១ ហើយមានអ្នកសង្រួបសង្រួមតែ១ នៅកណ្តាលព្រះ នឹងមនុស្ស គឺជាមនុស្សដ៏ជាព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវនោះ ៦ទ្រង់បានថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់ ទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សទាំងអស់ ដែលត្រូវមានទីបន្ទាល់នៅពេលកំណត់
ហេប្រឺ ២:១៤-១៥
ដូច្នេះ ដែលកូនចៅបានប្រកបដោយសាច់ឈាមព្រមគ្នា នោះទ្រង់ក៏ទទួលចំណែកជាសាច់ឈាមដូច្នោះដែរ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានបំផ្លាញអានោះ ដែលមានអំណាចលើសេចក្ដីស្លាប់ គឺជាអារក្ស ដោយទ្រង់សុគត ១៥ហើយឲ្យបានប្រោសដល់ពួកអ្នកនោះ ដែលជាប់ជាបាវបំរើគ្រប់១ជីវិត ដោយខ្លាចស្លាប់ ឲ្យបានរួចចេញវិញ
ទីបី ព្រះយេស៊ូវបានរស់នៅដោយគ្មានបាបសោះ។ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគឺជាបុគ្គលតែមួយអង្គគត់ដែលបានរស់នៅដោយគ្មានបាបសោះ មានតែទ្រង់តែប៉ុណ្ណោះមានលក្ខណៈសម្បត្តិពិសេសគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង់ថ្លៃលោះសម្រាប់អំពើបាបរបស់មនុស្ស។
១ យ៉ូហាន ៣:៥
អ្នករាល់គ្នាដឹងហើយ ថាទ្រង់បានលេចមក ដើម្បីនឹងដោះបាបយើងចេញ ហើយនៅក្នុងទ្រង់ នោះគ្មានបាបសោះ
១ ពេត្រុស ២:២២
ទ្រង់មិនបានធ្វើបាបអ្វីសោះ ក៏មិនឃើញមានកិច្ចកលអ្វីនៅព្រះឱស្ឋទ្រង់ឡើយ
ហេប្រឺ ៤:១៥
ដ្បិតសំដេចសង្ឃនៃយើង ទ្រង់មិនមែនមិនអាចនឹងអាណិតអាសូរ ដល់សេចក្ដីកំសោយរបស់យើងរាល់គ្នានោះទេ ព្រោះទ្រង់បានត្រូវសេចក្ដីល្បួងគ្រប់យ៉ាង ដូចជាយើងរាល់គ្នាដែរ តែឥតធ្វើបាបឡើយ
ខណៈពេលដែលយើងមិនអាចរស់នៅក្នុងជីវិតដែលគ្មានបាបសោះ ព្រះយេស៊ូវបានរស់នៅក្នុងព្រះជន្មដែលល្អឥតខ្ចោះជំនួសយើងវិញ។ មានតែព្រះយេស៊ូវតែប៉ុណ្ណោះដែលសុចរិតដោយសារការស្តាប់បង្គាត់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ចំពោះក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុដូច្នេះ មានតែទ្រង់តែប៉ុណ្ណោះអាចប្រោសលោះមនុស្សមិនសុចរិតបាន។
១ ពេត្រុស ៣:១៨ក
ព្រោះព្រះគ្រីស្ទទ្រង់បានរងទុក្ខម្តង ដោយព្រោះបាបដែរ គឺជាព្រះដ៏សុចរិត ទ្រង់រងទុក្ខជំនួសមនុស្សទុច្ចរិត ដើម្បីនឹងនាំយើងរាល់គ្នាទៅដល់ព្រះ
២ កូរិនថូស ៥:២១
ដ្បិតឯព្រះអង្គ ដែលមិនបានស្គាល់បាបសោះ នោះព្រះទ្រង់បានធ្វើឲ្យត្រឡប់ជាតួបាប ជំនួសយើងរាល់គ្នាវិញ ដើម្បីឲ្យយើងរាល់គ្នាបានត្រឡប់ទៅជាសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ ដោយនូវព្រះអង្គនោះឯង។
សង្ខេប៖ ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកប្រោសលោះរបស់យើងដែលបានប្រោលលោះប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ចេញពីទាសករខាងវិញ្ញាណចំពោះអំពើបាបតាមរយៈការបង់ថ្លៃនៃតម្លៃលោះនៃសេរីភាពដែលយើងមិនអាចបង់ថ្លៃរួច។
ពិភាក្សា៖ តើវាមានអត្ថន័យយ៉ាងណាសម្រាប់អ្នកដែលព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកប្រោសលោះរបស់អ្នក?
៣. ថ្លៃលោះ
ថ្លៃលោះគឺជាតម្លៃដែលត្រូវបានបង់ដើម្បីឲ្យនរណាម្នាក់មានសេរីភាពចេញពីចំណងនៃការជាប់ឃុំ។ យើងត្រូវបានក្លាយជាទាសករ និងជាអ្នកទោស។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាអ្នកប្រោសលោះរបស់យើង។ ប៉ុន្តែតើទ្រង់បានបង់ថ្លៃអ្វីខ្លះដើម្បីធានាឲ្យមានការដោះលែងយើង? សេចក្តីពិតដ៏គួរឲ្យកត់សម្គាល់បំផុតអំពីការប្រោសលោះយើងគឺថា៖ ព្រះយេស៊ូវជាអ្នកប្រោសលោះរបស់យើងក៏គឺជាថ្លៃលោះផងដែរ។ តម្លៃដែលទ្រង់បានបង់ដើម្បីធ្វើជាថ្លៃលោះយើងគឺជាព្រះជន្មរបស់ទ្រង់។ សូមស្តាប់នូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលថាការសុគតរបស់ទ្រង់បានសម្រេចការហើយ៖
ម៉ាកុស ១០:៤៥
ដ្បិតកូនមនុស្សក៏បានមក មិនមែនឲ្យគេបំរើដែរ គឺដើម្បីនឹងបំរើគេវិញ ហើយនឹងឲ្យជីវិតខ្លួនទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង។
ព្រះយេស៊ូវពិពណ៌នាការប្រទានជីវិតរបស់ទ្រង់ថាជា “ថ្លៃលោះ”។ សាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កប៉ូលបានបង្រៀនពី សេចក្តីពិតនេះ។
ដោយដឹងថា ទ្រង់បានលោះអ្នករាល់គ្នា ឲ្យរួចពីកិរិយាឥតប្រយោជន៍ ដែលបានតពីពួកឰយុកោមក នោះមិនមែនដោយរបស់ពុករលួយ ដូចជាប្រាក់ឬមាសនោះទេ គឺបានលោះដោយសារព្រះលោហិតដ៏វិសេសរបស់ព្រះគ្រីស្ទវិញ ទុកដូចជាឈាមនៃកូនចៀមឥតខ្ចោះ ឥតស្លាកស្នាម
ពីព្រោះមានព្រះតែ១ ហើយមានអ្នកសង្រួបសង្រួមតែ១ នៅកណ្តាលព្រះ នឹងមនុស្ស គឺជាមនុស្សដ៏ជាព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវនោះ ទ្រង់បានថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់ ទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សទាំងអស់ ដែលត្រូវមានទីបន្ទាល់នៅពេលកំណត់
ព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺជាថ្លៃសម្រាប់ការប្រោសលោះរបស់យើង។ ព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់ទិញអ្នកជឿ រំដោះពួកគេចេញពីទាសករនៃអំពើបាប។
វិវរណៈ ១:៥-៦
ហើយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាស្មរបន្ទាល់ស្មោះត្រង់ ដែលកើតពីពួកស្លាប់មកមុនគេបង្អស់ ជាអធិបតីលើអស់ទាំងស្តេចនៅផែនដី រីឯព្រះអង្គដែលទ្រង់ស្រឡាញ់យើងរាល់គ្នា ហើយបានលាងយើងដោយព្រះលោហិតទ្រង់ ឲ្យបានរួចពីបាប ព្រមទាំងតាំងយើងរាល់គ្នាឡើងជានគរ ហើយជាពួកសង្ឃថ្វាយព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតា នោះសូមឲ្យទ្រង់បានសិរីល្អ នឹងព្រះចេស្តានៅអស់កល្បជានិច្ចរៀងរាបតទៅ អាម៉ែន។
ហើយយើងបានសេចក្ដីប្រោសលោះនៅក្នុងព្រះរាជបុត្រានោះ ដោយសារព្រះលោហិតទ្រង់ គឺជាសេចក្ដីប្រោសឲ្យរួចពីទោស តាមព្រះគុណដ៏ធ្ងន់ក្រៃលែងនៃទ្រង់
នោះទ្រង់បានយាងចូលទៅក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុត១ដងជាសំរេច ទាំងបានសេចក្ដីប្រោសលោះ នៅអស់កល្បជានិច្ច មិនមែនដោយយកឈាមពពែឈ្មោល ឬឈាមកូនគោទេ គឺដោយយកព្រះលោហិតនៃអង្គទ្រង់វិញ
ការប្រោសលោះគឺជាកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលត្រូវបានវាស់វែងតាមរយៈតម្លៃដែលទ្រង់បានបង់នោះ។ វាធំជាងសូម្បីតែការបង្កើតផងដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតភពរាប់រយពាន់លានភព ប៉ុន្តែវាមិនចំណាយអ្វីទាល់តែសោះ។ ទ្រង់មានបន្ទូល ហើយវាក៏កើតឡើងដូច្នោះ។ ប៉ុន្តែដើម្បីប្រោសលោះអ្នក ទ្រង់ត្រូវចំណាយអស់យ៉ាងច្រើន។ ព្រះរាជបុត្រាដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ត្រូវបានគេវាយដំ ស្តោះទឹកមាត់ដាក់ វាយនឹងរំពាត់ ឆូត បោះដែកគោលទៅលើព្រះហស្ថ និងព្រះបាទាទ្រង់ ព្យួរនៅលើឈើឆ្កាង ហើយហូរព្រះលោហិត និងសុគត។ នេះគឺសុទ្ធតែចាំបាច់ទាំងអស់ដើម្បីប្រោសលោះយើង។
៤. ការបង់ថ្លៃ
តើថ្លៃលោះត្រូវបានបង់ដោយរបៀបណា? ចម្លើយគឺនៅលើឈើឆ្កាងរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។
យ៉ូហាន ១៩:២៨-៣០
ក្រោយនោះព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជ្រាបថា ការទាំងអស់បានសំរេចហើយ តែដើម្បីឲ្យបានសំរេចតាមបទគម្ពីរ នោះទ្រង់មានបន្ទូលថា ខ្ញុំស្រេកទឹកណាស់ រីឯនៅទីនោះ មានក្រឡដាក់ទឹកខ្មេះពេញ គេក៏យកសារាយរំហួតជ្រលក់ទឹកខ្មេះជោក រួចចងភ្ជាប់នឹងមែកហ៊ីសុប ហុចទៅដល់ព្រះឱស្ឋទ្រង់ កាលព្រះយេស៊ូវបានទទួលទឹកខ្មេះរួចហើយ ក៏មានបន្ទូលថា ការស្រេចហើយ នោះទ្រង់ឱនព្រះសិរប្រគល់វិញ្ញាណទ្រង់ទៅ។
តើព្រះយេស៊ូវចង់មានន័យយ៉ាងដូចម្តេចនៅពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា ‘ការស្រេចហើយ’?
ពាក្យជាភាសាក្រិកត្រូវបានបកប្រែថា “ការស្រេចហើយ” គឺΤετέλεσται។ វាគឺជាពាក្យសម្រាប់អាជីវកម្មដែលមានន័យថា “បង់ថ្លៃពេញ”។ នៅពេលដែលវិកយប័ត្រត្រូវបានទូទាត់ពេញលេញ វាមានត្រាថា Τετέλεσται ដើម្បីបង្ហាញថាប្រតិបត្តិការត្រូវបានបញ្ចប់រួចរាល់។ គ្មានអ្វីបន្ថែមទៀតដែលត្រូវការទូទាត់នោះទេ។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលពាក្យនេះ ទ្រង់បានប្រកាសអំពីបំណុលដែលមនុស្សជំពាក់ (បំណុលនៃអំពើបាប) ដែលត្រូវបានទូទាត់ពេញលេញ។
កូឡូស ២:១៣-១៤
ឯអ្នករាល់គ្នាដែលបានស្លាប់ក្នុងការរំលង ហើយក្នុងសណ្ឋានមិនកាត់ស្បែកខាងសាច់ឈាម នោះទ្រង់បានប្រោសឲ្យរស់ជាមួយនឹងទ្រង់ ដោយបានអត់ទោសចំពោះអស់ទាំងការរំលងរបស់អ្នករាល់គ្នា ទាំងលុបចោលសេចក្ដីដែលកត់ទុកទាស់នឹងយើងក្នុងសេចក្ដីបញ្ញត្ត ដែលប្រទាំងនឹងយើង ហើយទ្រង់ក៏លើកចោល ដោយបោះភ្ជាប់នៅឈើឆ្កាង
គម្ពីរសញ្ញាចាស់បានផ្តល់ការបង្ហាញពីការប្រោសលោះដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់ដឹងអំពីអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើសម្រាប់ប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់។ សំខាន់បំផុតគឺការប្រោសលោះជនជាតិហេប្រឺរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចេញពីភាពជាទាសករនៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីព។ ព្រះជាម្ចាស់បានសម្រេចកិច្ចការនេះតាមរយៈគ្រោះកាចទាំងដប់ (ចុងក្រោយបំផុតគឺជាការស្លាប់របស់កូនច្បង)។ ជនជាតិហេប្រឺមានសុវត្ថិភាពដោយសារតែពួកគេត្រូវបានគ្រប់ដណ្តប់ដោយឈាមរបស់កូនចៀម។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ពួកគេត្រូវបានរំដោះឲ្យមានសេរីភាពចេញពីទាសភាពនៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីព ហើយបានក្លាយទៅជាមនុស្សរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
រឿងនេះជួយយើងឲ្យយល់ដឹងអំពីការប្រោសលោះរបស់យើង។ យើងមើលឃើញថាការប្រោសលោះគឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងការរំដោះឲ្យទាសករមានសេរីភាពចេញពីអំពើបាបក្លាយទៅជាប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់។ វាកើតឡើងបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់កូនច្បង នៅក្នុងករណីនេះគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ តម្លៃនៃការប្រោសលោះរបស់យើងគឺជាព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ (កូនចៀមនៃព្រះ) នោះគឺការសុគតរបស់ទ្រង់។ តាមរយៈការប្រទានជីវិតរបស់អង្គទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានតិញយើងចេញពីភាពជាទាសករនៃអំពើបាប ហើយឥឡូវនេះយើងគឺជាប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់។
ឧទាហរណ៍មួយទៀតនៃការប្រោសលោះគឺជារឿងរ៉ាវរបស់ហោរ៉ាហោសេ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រាប់ឲ្យលោកហោសេទៅរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះហ្គោមើ។ ប៉ុន្តែនាងហ្គោមើមិនស្មោះត្រង់នឹងលោកហោសេទេ។ ចុងក្រោយបង្អស់នាងហ្គោមើបានក្លាយទៅជាទាសករ។ លោកហោសេបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ផ្សារទាសករ ហើយបង់ថ្លៃជាមួយនឹងទឹកប្រាក់ជាច្រើនដើម្បីទិញកូនក្រមុំទាសករដែលមិនស្មោះត្រង់របស់គាត់មកវិញ។
ដូចលោកហោសេបានទិញនាងហ្គោមើត្រឡប់មកវិញ ព្រះយេស៊ូវទិញកូនក្រមុំមិនស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ ត្រឡប់មកវិញដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់។ លោកហោសេបានបង់ថ្លៃចំនួន ១៥ស៊ីកែលប្រាក់ និងទឹកស្រូវសាឡីច្រើនជាង ៣០០លីត្រ ថ្លៃជាងតម្លៃដែលទាសករមានទៅទៀត។ នេះគឺជារូបភាពនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវមានសម្រាប់យើង។ បើទោះបីជាយើងទាំងអស់គ្នាមិនស្មោះត្រង់ ហើយបានក្លាយទៅជាទាសករនៃអំពើបាប ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសលោះយើងតាមរយៈការឲ្យជីវិតទ្រង់ទុកជាថ្លៃលោះ។ តម្លៃគឺច្រើនជាងអ្វីដែលយើងមានតម្លៃទៅទៀត ហើយសេចក្តីមេត្តារបស់ទ្រង់គឺច្រើនជាងអ្វីដែលយើងសក្តិសមនឹងទទួល។
ពិភាក្សា៖ តើអ្នកឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្តេចចំពោះសេចក្តីពិតដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រោសលោះអ្នកដោយព្រះលោហិតទ្រង់?
ចាក់ចម្រៀងសម្រាប់ធ្វើការពិចារណា
៥. ការសម្រេចបាននៃការប្រោសលោះ
យើងបានក្រឡេកមើលទៅកាន់សណ្ឋាននៃការជាប់ឃុំរបស់យើង និងអ្វីដែលអ្នកប្រោសលោះរបស់យើងបានធ្វើដើម្បីទិញយើងឲ្យមានសេរីភាព។ នៅក្នុងផ្នែកចុងក្រោយនៃការសិក្សានេះ យើងនឹងក្រឡេកមើលទៅកាន់ការសម្រេចសម្រាប់ការប្រោសលោះចំនួនបី។
១) លទ្ធផលនៃការប្រោសលោះសម្រាប់ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះ
២) រង្វាន់នៃការប្រោសលោះសម្រាប់ព្រះយេស៊ូវ
៣) ការប្រោសលោះនៃការបង្កើត
១) លទ្ធផលនៃការប្រោសលោះសម្រាប់ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះ
ព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងពីលទ្ធផលនៃការដែលព្រះយេស៊ូវប្រោសលោះយើង។
យើងត្រូវបានរំដោះឲ្យមានសេរីភាពចេញពីទាសករនៃអំពើបាប
ការប្រោសលោះមានន័យថាយើងលែងជាទាសករនៃអំពើបាបទៀតហើយ។ អំពើបាបគ្មានអំណាចលើយើងទៀតទេ។ យើងនៅតែអាចជំពប់ដួលម្តងម្កាល ប៉ុន្តែអំពើបាបមិនអាចគ្រប់គ្រងយើងដូចពីមុននោះទេ។
រ៉ូម ៦:៦
ដោយដឹងសេចក្ដីនេះថា មនុស្សចាស់របស់យើង បានត្រូវឆ្កាងជាមួយនឹងទ្រង់ហើយ ដើម្បីឲ្យតួអំពើបាបបានត្រូវសូន្យទៅ ប្រយោជន៍កុំឲ្យយើងនៅបំរើអំពើបាបទៀតឡើយ
យ៉ូហាន ៨:៣៦
ដូច្នេះ បើព្រះរាជបុត្រាប្រោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានរួច នោះនឹងបានរួចជាពិត
យើងត្រូវបានប្រោសលោះចេញពីការរំលងរបស់យើង។
ហេប្រឺ ៩:១៥
ដោយហេតុនោះបានជាទ្រង់ជាអ្នកកណ្តាលនៃសញ្ញាថ្មី ដើម្បីឲ្យពួកអ្នកដែលទ្រង់ហៅ បានទទួលសេចក្ដីសន្យា ទុកជាមរដកដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដោយទ្រង់សុគត ប្រយោជន៍នឹងប្រោសលោះគេ ឲ្យរួចពីការរំលង ដែលគេប្រព្រឹត្តពីកាលនៅក្រោមសញ្ញាចាស់នៅឡើយ
ឥឡូវនេះដោយយើងទទួលបានការប្រោសលោះហើយ យើងត្រូវរស់នៅក្នុងនាមជាមនុស្សមានសេរីភាព។
កាឡាទី ៥:១
ព្រះគ្រីស្ទបានប្រោសយើងឲ្យរួចហើយ ដូច្នេះ ចូរអ្នករាល់គ្នាឈរឲ្យមាំមួន ក្នុងសេរីភាពនោះចុះ កុំឲ្យត្រូវជាប់ចំណងជាបាវបំរើទៀតឡើយ
រ៉ូម ៦:១៧-១៨
ឯអ្នករាល់គ្នា ពីដើមជាបាវបំរើរបស់អំពើបាបមែន ប៉ុន្តែ អរព្រះគុណដល់ព្រះអង្គ ឥឡូវនេះ បានស្តាប់ដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត តាមក្បួននៃលទ្ធិ ដែលគេបានប្រគល់មកអ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នាបានត្រឡប់ជាបាវបំរើនៃសេចក្ដីសុចរិតវិញ ដោយទ្រង់បានប្រោសឲ្យរួចពីអំពើបាបហើយ
ពីមុនយើងគឺជាទាសករនៃអំពើបាប តែឥឡូវយើងគឺជា “បាវបំរើនៃសេចក្ដីសុចរិត”។ តើនេះគឺជាទម្រង់មួយនៃភាពជាទាសករមែនទេ? អត់ទេ ការស្តាប់បង្គាប់ និងត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយភាពសុចរិតគឺផ្ទុយគ្នាទៅនឹងការជាប់ឃុំនៅក្នុងអំពើបាប។ ដើម្បីមានអំណាចរស់នៅដោយសុចរិតគឺជាសេរីភាពយ៉ាងពិតប្រាកដ។
សេរីភាពមិនមែនជាសិទ្ធិក្នុងការធ្វើអ្វីទៅតាមចិត្តចង់របស់អ្នកទេ វាគឺជាអំណាចក្នុងការធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ វិញ។ គ្មានសេរីភាពណាដែលអាចធ្វើអ្វីៗបានទៅតាមចិត្តចង់របស់អ្នកឡើយប្រសិនបើការចង់បាននោះ ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយអំពើបាប។ ហេតុដូច្នេះ មនុស្សដែលរីករាយជាមួយនឹងសេរីភាពដ៏ពិតប្រាកដគឺ អស់អ្នកដែលត្រូវបានរំដោះឲ្យមានសេរីភាពចេញពីអំណាចនៃអំពើបាបនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ពួកគេដឹងថាគេត្រូវធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ពួកគេចង់ធ្វើ ពួកគេចូលចិត្តធ្វើ ហើយពួកគេមានអំណាចដើម្បីធ្វើឲ្យពួកគេអាចធ្វើដូច្នោះបាន។
យើងមានចៅហ្វាយនាយថ្មី
នៅពេលដែលអ្វីមួយត្រូវបានលោះវាត្រូវបានស្តារឲ្យត្រឡប់ទៅរកគ្រួសារពិត ឬម្ចាស់របស់វាវិញ។ យើងជា កម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលជាអ្នកបង្កើតយើង ប៉ុន្តែយើងបានក្លាយទៅជាទាសករនៃអំពើបាប។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អំពើបាបមិនមែនជាចៅហ្វាយនាយរបស់យើងទៀតទេ។ ព្រះយេស៊ូវបានទិញយើងចេញពីទាសកររួចហើយ ហើយឥឡូវនេះយើងជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់។
១ កូរិនថូស ៦:១៩-២០
តើមិនដឹងទេឬអីថា រូបកាយអ្នករាល់គ្នាជាវិហារនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានទទួលមកពីព្រះ ហើយអ្នករាល់គ្នាមិនមែនជារបស់ផងខ្លួនទេ ដ្បិតព្រះទ្រង់បានចេញថ្លៃលោះអ្នករាល់គ្នាហើយ ដូច្នេះ ចូរដំកើងព្រះនៅក្នុងរូបកាយ ហើយក្នុងវិញ្ញាណនៃអ្នករាល់គ្នា ដែលជារបស់ផងទ្រង់ចុះ។
រ៉ូម ១៤:៨
ទោះបើយើងរស់ឬស្លាប់ក្តី គង់តែយើងត្រូវរស់ឬស្លាប់ថ្វាយព្រះអម្ចាស់វិញ ដូច្នេះ បើរស់ឬស្លាប់ក្តី នោះយើងក៏ជារបស់ផងព្រះអម្ចាស់ដែរ
អ្នកត្រូវបានទិញដោយព្រះយេស៊ូវ។ ជីវិតថ្មីរបស់អ្នកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះយស៊ូវ។ អស់អ្នកដែលទទួលបានការប្រោសលោះពីព្រះយេស៊ូវគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ជារៀងរហូត។ មិនថាយើងរស់ ឬស្លាប់ យើងគឺជារបស់ទ្រង់ជារៀងរហូត។
កិច្ចការ ២០:២៨
ដូច្នេះ ចូរអ្នករាល់គ្នាប្រយ័តខ្លួន ហើយខំថែរក្សាហ្វូងសិស្ស ដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានតាំងអ្នករាល់គ្នា ឲ្យធ្វើជាអ្នកគង្វាលដល់គេ ដើម្បីឲ្យបានឃ្វាលពួកជំនុំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលទ្រង់បានទិញដោយព្រះលោហិតព្រះអង្គទ្រង់ចុះ
ព្រះយេស៊ូវបានទិញក្រុមជំនុំ (នោះគឺអ្នកជឿទាំងអស់) ដោយសារព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់។ យើងត្រូវដឹងថាការផ្ទេរបានកើតឡើងរួចហើយ។ តម្លៃនៃការទិញត្រូវបានបង់រួចរាល់ ហើយគ្រីស្ទានគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយហេតុដូច្នេះហើយមានសេរីភាពចេញពីគ្រប់អំណាចទាំងអស់ដែលចាប់គាត់ពីមុនមក។ ដូចទាសករចេញពីផ្សារទាសករ ហើយធ្វើដំណើរទៅជាមួយអ្នកលោះគាត់ យើងចាកចេញពីទាសភាពនៃអំពើបាប ហើយធ្វើដំណើរទៅជាមួយអ្នកប្រោសលោះរបស់យើងគឺព្រះយេស៊ូវ។
កូឡូស ១:១៣-១៤
ទ្រង់បានប្រោសឲ្យយើងរួចពីអំណាចនៃសេចក្ដីងងឹត ហើយផ្លាស់យើងមកក្នុងនគររបស់ព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ងានៃទ្រង់ យើងរាល់គ្នាមានសេចក្ដីប្រោសលោះក្នុងព្រះរាជបុត្រានោះ គឺជាសេចក្ដីផ្តាច់បាប ដោយសារព្រះលោហិតទ្រង់
ការប្រោសលោះមានន័យថាយើងមានអាសយដ្ឋានខាងវិញ្ញាណថ្មី។ យើងមិនស្ថិតនៅក្នុង “ដែននៃភាពងងឹត” ទៀតទេ។ ឥឡូវនេះយើងស្ថិតនៅក្នុងនគររបស់ព្រះយេស៊ូវ!
ពិភាក្សា៖ តើការពិតដែលព្រះយេស៊ូវបានទិញអ្នក ហើយឥឡូវនេះអ្នកគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់មានឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក?
តើមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់យល់អំពីការប្រោសលោះ? នៅក្នុងសំបុត្ររបស់ពួកគេ លោកប៉ូល លោកពេត្រុស លោកយ៉ាកុប និងលោកយូដាស ទាំងអស់គ្នាណែនាំខ្លួនថាជា δοῦλοι របស់ព្រះយេស៊ូវ។ ពាក្យជាភាសាក្រិកគឺជាពាក្យសម្រាប់ទាសករ។ តើហេតុអ្វីបានជាគេជ្រើសរើសយកពាក្យនេះ? ពីព្រោះគេសម្លឹងមើលទៅកាន់អ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ ហើយបានដឹងថាវាមានអត្ថន័យយ៉ាងដូចម្តេច។ ពួកគេមិនមែនគ្រាន់តែជាបាវបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះទេ ពួកគេគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់។ ប្រសិនបើទ្រង់បានប្រោសលោះអ្នក នោះអ្នកគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ហើយ។ ការប្រោសលោះមានន័យថាព្រះអង្គបានទិញយើងដោយការបង់ថ្លៃ (១ កូរិនថូស ៧:២២-២៣) ហើយជីវិតរបស់យើងគឺជារបស់ទ្រង់។
២) រង្វាន់នៃការប្រោសលោះសម្រាប់ព្រះយេស៊ូវ
សូមឲ្យយើងពិចារណាពីរង្វាន់នៃការប្រោសលោះសម្រាប់ព្រះយេស៊ូវ។ តើទ្រង់ទទួលបានអ្វីខ្លះពីកិច្ចការប្រោសលោះរបស់ទ្រង់?
ទីតុស ២:១១-១៤
ព្រះគុណនៃព្រះ ដែលនាំសេចក្ដីសង្គ្រោះមកដល់មនុស្សទាំងឡាយ បានលេចមកហើយ ទាំងបង្ហាត់បង្រៀនយើងរាល់គ្នា ឲ្យលះចោលសេចក្ដីទមិលល្មើស នឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាក្នុងលោកនេះ ហើយឲ្យរស់នៅក្នុងសម័យនេះ ដោយសេចក្ដីធ្ងន់ធ្ងរ សេចក្ដីសុចរិត ហើយដោយគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះវិញ ទាំងរង់ចាំសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏មានពរ គឺឲ្យបានឃើញដំណើរលេចមកនៃសិរីល្អរបស់ព្រះដ៏ជាធំ នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃយើង ដែលទ្រង់បានថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់ជំនួសយើងរាល់គ្នា ដើម្បីនឹងលោះយើងឲ្យរួចពីគ្រប់ទាំងសេចក្ដីទទឹងច្បាប់ ហើយនឹងសំអាតមនុស្ស១ពួក ទុកដាច់ជារាស្ត្ររបស់ផងទ្រង់ ដែលឧស្សាហ៍ធ្វើការល្អ
១ ពេត្រុស ២:៩
តែអ្នករាល់គ្នាជាពូជជ្រើសរើស ជាពួកសង្ឃហ្លួង ជាសាសន៍បរិសុទ្ធ ជារាស្ត្រដ៏ជាកេរ្តិ៍អាករនៃព្រះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានសំដែងចេញ ឲ្យឃើញអស់ទាំងលក្ខណៈរបស់ព្រះ ដែលទ្រង់បានហៅអ្នករាល់គ្នាចេញពីសេចក្ដីងងឹត មកក្នុងពន្លឺអស្ចារ្យរបស់ទ្រង់
វិវរណៈ ៥:៩-១០
ពួកទាំងនោះក៏ច្រៀងទំនុក១ថ្មីថា ទ្រង់គួរនឹងយកក្រាំងនេះ ហើយនឹងបកត្រាផង ដ្បិតទ្រង់បានត្រូវគេធ្វើគុត ហើយទ្រង់បានលោះយើងរាល់គ្នា ដោយព្រះលោហិតទ្រង់ ចេញពីគ្រប់ទាំងពូជមនុស្ស គ្រប់ភាសា គ្រប់នគរ ហើយពីគ្រប់ទាំងសាសន៍ ថ្វាយដល់ព្រះ ក៏តាំងយើងរាល់គ្នាឡើងជានគរ ហើយជាពួកសង្ឃ ថ្វាយដល់ព្រះនៃយើងរាល់គ្នា ឲ្យយើងបានសោយរាជ្យលើផែនដី។
ព្រះយេស៊ូវ “ថ្លៃលោះមនុស្សសម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់គ្រប់ទាំងសាសន៍ និងភាសា ព្រមទាំងមនុស្ស និងប្រជាជាតិ”។ មនុស្សទាំងនេះក្លាយទៅជាព្រះរាជ្យសង្ឃហ្លួងរបស់ព្រះ ជាជាតិសាសន៍បរិសុទ្ធ ប្រជារាស្ត្រដ៏ជាកេរ្តិ៍អាករនៃព្រះ។ ពួកគេត្រូវបានប្រោសលោះឲ្យរួចពីគ្រប់ទាំងសេចក្ដីទទឹងច្បាប់ ហើយត្រូវបានខ្នះខ្នែងសម្រាប់កិច្ចការល្អ។ ពួកគេនឹងប្រកាសដំណឹងអំពីស្នាព្រះហស្ដដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះព្រះយេស៊ូវមានបំណងក្នុងការប្រោសលោះយើងដែលប្រសើរជាងគ្រាន់តែរំដោះយើងចេញពីអំពើបាបទៅទៀត។ យើងទទួលបានការប្រោសលោះដើម្បីក្លាយទៅជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ទ្រង់ជារៀងរហូត!
៣) ការប្រោសលោះនៃការបង្កើត
អំពើបាបរបស់មនុស្សមិនគ្រាន់តែធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់មនុស្សជាច្រើននោះទេ។ ការបង្កើតទាំងអស់ត្រូវបានខូចខាត ហើយត្រូវការការប្រោសលោះ។
រ៉ូម ៨:១៩-២៣
ដ្បិតសេចក្ដីទន្ទឹងរបស់ជីវិតទាំងឡាយ នោះរង់ចាំតែពួកកូនរបស់ព្រះលេចមកឲ្យឃើញប៉ុណ្ណោះទេ 20ពីព្រោះជីវិតទាំងឡាយបានត្រូវចុះចូលនឹងសេចក្ដីឥតប្រយោជន៍ តែមិនមែនដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត គឺដោយព្រោះព្រះអង្គ ដែលទ្រង់បញ្ចុះបញ្ចូលវិញ ដោយសង្ឃឹមថា ជីវិតទាំងនោះឯង នឹងបានរួចពីចំណងនៃសេចក្ដីពុករលួយ ឲ្យបានសេរីភាពនៃសិរីល្អរបស់ពួកកូនព្រះវិញ ដ្បិតយើងដឹងថា ជីវិតទាំងឡាយក៏ថ្ងូរ ហើយឈឺចាប់ជាមួយគ្នា ដរាបដល់គ្រាឥឡូវនេះ មិនតែប៉ុណ្ណោះសោត ខ្លួនយើងរាល់គ្នាដែលមានផលជាដំបូងរបស់ព្រះវិញ្ញាណ ក៏ថ្ងូរក្នុងខ្លួនដែរ ទាំងរង់ចាំទំរាំការទទួលជាកូនចិញ្ចឹម គឺជាសេចក្ដីប្រោសលោះដល់រូបកាយយើងផង
នៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បញ្ចប់ការបង្កើតរួចហើយ វាជាការល្អប្រពៃ (លោកុប្បត្តិ ១:៣១)។ ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃវាគឺជាបង្កើតដែលទួញថ្ងូរ ពោរពេញទៅដោយទុក្ខវេទនា ការឈឺចាប់ និងស្លាប់ ដោយសារតែអំពើបាបរបស់មនុស្ស។ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃមួយព្រះជាម្ចាស់នឹងរំដោះពិភពលោកនេះឲ្យមានសេរីភាពចេញពីភាពពុកផុយដែលប៉ះពាល់ដល់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ ការនេះនឹងកើតឡើងនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងត្រឡប់មកវិញលើកទីពីរ។
យ៉ូប ១៩:២៥
ប៉ុន្តែឯខ្ញុំៗដឹងថា អ្នកដែលលោះខ្ញុំទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅ ហើយដល់ជាន់ក្រោយ ទ្រង់នឹងមកឈរនៅលើផែនដី
លូកា ២១:២៧-២៨
នោះគេនឹងឃើញកូនមនុស្សមកលើពពក មានទាំងព្រះចេស្តា នឹងសិរីល្អជាខ្លាំង កាលណាការទាំងនេះចាប់តាំងកើតមក នោះឲ្យអ្នករាល់គ្នាងើបមើលទៅលើ ពីព្រោះសេចក្ដីប្រោសលោះរបស់អ្នករាល់គ្នាជិតដល់ហើយ។
ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ទទួលបានការប្រោសលោះ ហើយឥឡូវនេះយើងកំពុងតែរង់ចាំ “ថ្ងៃនៃការប្រោសលោះ”។ ថ្ងៃនៃការប្រោសលោះនឹងកើតឡើងនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងត្រឡប់មកវិញជាលើកទីពីរ នៅពេលដែលការបង្កើតទាំងស្រុងត្រូវបានរំដោះឲ្យមានសេរីភាពចេញពីគ្រប់ទាំងផលប៉ះពាល់ទាំងអស់នៃអំពើបាប ហើយត្រូវបានស្តារឡើងវិញទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់ និងជាចៅហ្វាយដ៏ពិតរបស់វាវិញគឺព្រះយេស៊ូវ!
សូមសរសេរខ្លីដោយសង្ខេប (មួយ ឬពីរប្រយោគ) នៃអ្វីទៅគឺជាការប្រោសលោះ។ បន្ទាប់មក សូមអានការសង្ខេបរបស់អ្នកទៅដល់ក្រុម។
អធិស្ឋានបញ្ចប់។
