មេរៀនទី ៧: ការរាប់ជាសុចរិត
សម្រង់សម្តីព្រះយេស៊ូវ៖ ឯអ្នកយកពន្ធ គាត់ឈរនៅទីឆ្ងាយ មិនទាំងងើបមើលទៅលើមេឃផង ក៏គក់ដើមទ្រូងទូលថា ឱព្រះអង្គអើយ សូមទ្រង់មេត្តាអត់ទោសដល់ទូលបង្គំ ដែលជាអ្នកមានបាបផង ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា កាលចុះទៅដល់ផ្ទះ អ្នកនេះបានរាប់ជាសុចរិត ជាជាងអ្នក១នោះ ដ្បិតអស់អ្នកណាដែលដំកើងខ្លួន នោះនឹងត្រូវបន្ទាបវិញ ហើយអ្នកណាដែលបន្ទាបខ្លួន នោះនឹងបានដំកើងឡើង។ (លូកា ១៨:១៣-១៤)។
ការរាប់ជាសុចរិតគឺជាពាក្យដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅក្នុងតុលាការ។ នៅពេលសាវនាការ បន្ទាប់ពីចៅក្រម បានស្តាប់អំពីភ័ស្តុតាងទាំងអស់រួចហើយ គាត់នឹងធ្វើការកាត់ក្តី។ បុគ្គលដែលត្រូវចោទ នឹងត្រូវបានកាត់ទោស ឬ រាប់ជាសុចរិត។ ដើម្បីរាប់ជាសុចរិតមានន័យថាគាត់ត្រូវបានប្រកាសថា ‘គ្មានទោស’ ពីចៅក្រម។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ការរាប់ជាសុចរិតមានន័យថាព្រះជាម្ចាស់ប្រកាសថាអស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវទទួល ភាពសុចរិត។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យអ្នកជឿនូវភាពសុចរិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយសម្អាតគាត់ចេញពី គ្រប់ទាំងកំហុសទាក់ទងនឹងអំពើបាបរបស់គាត់។
ការរាប់ជាសុចរិតគឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានប្រកាសពីភាពសុចរិត
ដល់អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូវ។
ការសង្គ្រោះគឺជាការជួយឲ្យមនុស្សមានបាបរួចចេញ។ ការប្រោសលោះគឺជាសេរីភាពរបស់ទាសករ។ ការរាបជាសុចរិតគឺជាភាពសុចរិតសម្រាប់អ្នកដែលមានទោស។ ដើម្បីស្វែងយល់ពីការរាប់ជាសុចរិត យើងត្រូវសិក្សាអំពី៖
-
ក្រិត្យវិន័យ
-
ឧក្រិដ្ឋកម្ម
-
ការកាត់ក្តី
-
ចៅក្រម
-
សាលក្រម
-
ការសន្និដ្ឋានដ៏គួរឱ្យឆល់
(១) ក្រិត្យវិន័យ
ក្រិត្យវិន័យគឺជាខ្នាតតម្រាស្តង់ដាដ៏បរិសុទ្ធ ល្អ និងសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់អាកប្បកិរិយា របស់មនុស្ស។ រយៈពេលប្រាំពីរសប្តាហ៍ក្រោយពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសលោះ ប្រជារាស្ត្ររបស់ ទ្រង់ចេញពីភាពជាទាសករនៅក្នុងប្រទេសអេសីព្ទ ព្រះអង្គបានប្រទានក្រិត្យវិន័យដល់ពួកគេនៅភ្នំស៊ីណៃ ដើម្បីឱ្យពួកគេស្គាល់ពីភាពសុចរិតថាជាអ្វី។
ចោទិយកថា ៦:២៤
ហើយព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានបង្គាប់ឲ្យយើងរាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមអស់ទាំងច្បាប់ទាំងនេះ ហើយឲ្យកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃយើង ដើម្បីឲ្យយើងរាល់គ្នាបានសប្បាយជាដរាប ហើយឲ្យទ្រង់បានថែរក្សាទុកជីវិតយើងរាល់គ្នា ដូចជាមានសព្វថ្ងៃនេះ
អេសាយ ៤២:២១
ព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់បានសព្វព្រះហឫទ័យ នឹងលើកដំកើងក្រឹត្យវិន័យ ហើយឲ្យមានកិត្តិសព្ទ ដោយយល់ដល់សេចក្ដីសុចរិតរបស់ទ្រង់
រ៉ូម ៧:១២
ដូច្នេះ ក្រិត្យវិន័យជាបរិសុទ្ធទេ ហើយសេចក្ដីបញ្ញត្តក៏បរិសុទ្ធ សុចរិត ល្អដែរ
ក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺជាតម្រាស្តង់ដាជាអចិន្ត្រៃយ៍នៃភាពសុចរិតសម្រាប់មនុស្ស។ វានឹងមិនបាត់ ទៅណា ឬមានការប្រែប្រួលតាមរបៀបណាមួយឡើយ។ សូមស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ៖
ម៉ាថាយ ៥:១៧-១៩
តាំងពីគ្រានោះមក ព្រះយេស៊ូវក៏ចាប់តាំងប្រកាស ដោយបន្ទូលថា ចូរប្រែចិត្តឡើង ដ្បិតនគរស្ថានសួគ៌ជិតដល់ហើយ។ កាលព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់កំពុងយាងតាមឆ្នេរសមុទ្រកាលីឡេ នោះក៏ទតឃើញបងប្អូន២នាក់ ជាអ្នកនេសាទត្រី គឺស៊ីម៉ូន ដែលហៅថា ពេត្រុស នឹងអនទ្រេ ជាប្អូន កំពុងតែបង់សំណាញ់ក្នុងសមុទ្រ រួចទ្រង់មានបន្ទូលទៅគេថា ចូរមកតាមខ្ញុំៗនឹងតាំងអ្នក ឲ្យជាអ្នកនេសាទមនុស្សវិញ
ក្រិត្យវិន័យប្រាប់យើងពីតម្រាស្តង់ដានៃភាពសុចរិត។ ហេតុដូច្នេះ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ កាន់តាមបទបញ្ញតិទាំងអស់ គាត់នឹងទទួលបាននូវភាពសុចរិត ឥតកន្លែងបន្ទោសបាន និងជាមនុស្សមានពរ។
ចោទិយកថា ៦:២៥
ដូច្នេះបើយើងប្រយ័ត នឹងកាន់បញ្ញត្តទាំងនេះ នៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃយើង ដូចជាទ្រង់បានបង្គាប់មក នោះនឹងបានរាប់ជាសេចក្ដីសុចរិតដល់យើងហើយ។
ទំនុកដំកើង ១១៩:១
មានពរហើយ អស់អ្នកដែលផ្លូវប្រព្រឹត្ត របស់ខ្លួនបានគ្រប់លក្ខណ៍ គឺជាអ្នកដែលដើរតាមក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
(២) ឧក្រិដ្ឋកម្ម៖ ការបំពានក្រិត្យវិន័យ
អំពើបាបគឺច្រើនជាងគ្រាន់តែធ្វើខុស។ វាបំពានក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ។
១ យ៉ូហាន ៣:៤
ឯអស់អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបវិញ នោះក៏ឈ្មោះថាប្រព្រឹត្តរំលងក្រិត្យវិន័យដែរ ដ្បិតអំពើបាបជាការរំលងក្រិត្យវិន័យហើយ
ប្រសិនបើយើងមិនកាន់តាមបញ្ញតិទាំងអស់ទេ យើងមានកំហុសក្នុងនាមជាអ្នកបំពានក្រិត្យវិន័យ។ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់បំពានក្រិត្យវិន័យតែមួយផ្នែក ហើយគោរពប្រតិបតិ្តតាមគ្រប់ផ្នែកនៃបញ្ញតិទាំងអស់ គាត់នៅតែមានកំហុសនៃការបំពានក្រិត្យវិន័យដដែល។
យ៉ាកុប ២:១០
ដ្បិតអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តដោយឥតមេត្តា នោះនឹងត្រូវទោសឥតគេមេត្តាដែរ រីឯសេចក្ដីមេត្តា នោះរមែងឈ្នះសេចក្ដីជំនុំជំរះវិញ។
ការល្បងលនៃភាពសុចរិត
តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្តេចថាយើងជាមនុស្សសុចរិត ឬមិនសុចរិតនោះ? ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ជាក់ដល់យើងយ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គ ដេលសង្ខេបនៅក្នុងបញ្ញតិទាំងដប់ប្រការ។ បទបញ្ញតិប្រាប់យើងពីរបៀបឲ្យមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលត្រឹមត្រូវដល់ព្រះជាម្ចាស់ និមនុស្ស។ សូមអាន៖ និក្ខមនំ ២០:១-១៧
ពិចារណា៖ សូមចំណាយពេលបន្តិចដើម្បីគិតពីបទបញ្ញតិនីមួយៗ។ តើអ្នកធ្លាប់…?
(១) យកព្រះក្លែងក្លាយដាក់នៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់?
(២) ថ្វាយបង្គំរូបចម្លាក់?
(៣) ប្រើព្រះនាមរបស់ព្រះខុស?
(៤) មិនប្រតិបត្តិតាមថ្ងៃសប្ប័ទ?
(៥) មិនគោរពប្រតិបត្តិឪពុកម្តាយរបស់អ្នក?
(៦) សម្លាប់នរណាម្នាក់?
(៧) ប្រព្រឹត្តិអំពើកំផិត?
(៨) លួចអ្វីមួយ?
(៩) និយាយមិនពិតពីនរណាម្នាក់?
(១០) ចង់បានរបស់ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកផ្សេង?
បទបញ្ញតិគឺជាតម្រាស្តង់ដាដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃភាពសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ប្រសិនបើអ្នកបានបំពានទៅលើបទបញ្ញតិណាមួយទាំងនេះ អ្នកមិនសុចរិតនោះទេ។ សេចក្តីពិតគឺថាគ្មានពួកយើងណាម្នាក់សុចរិតទេ។
ទំនុកដំកើង ១៤:២-៣
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានទតមើលពីលើស្ថានសួគ៌
ចំពោះពួកកូនមនុស្ស
ដើម្បីឲ្យបានជ្រាបថា មានអ្នកណាខ្លះដែលមានគំនិត
ស្វែងរកព្រះឬទេ
តែគ្រប់គ្នាបានវង្វេងចេញ បានត្រឡប់ទៅ
ជាស្មោកគ្រោកទាំងអស់
គ្មានអ្នកណាមួយដែលប្រព្រឹត្តល្អឡើយ
សូម្បីតែ១ក៏គ្មានផង
អេសាយ ៦៤:៦
ដ្បិតយើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នាបានត្រឡប់ទៅដូចជាមនុស្សដែលមិនស្អាត ហើយអស់ទាំងអំពើសុចរិតរបស់យើងខ្ញុំ ក៏ដូចជាអាវកខ្វក់ហើយ យើងខ្ញុំរាល់គ្នាស្វិតក្រៀមទៅដូចជាស្លឹកឈើ ហើយអំពើទុច្ចរិតរបស់យើងខ្ញុំក៏ផាត់យកយើងខ្ញុំទៅដូចជាខ្យល់
យើងអាចគិតថាយើងជាមនុស្សសុចរិតតាមរយៈតម្រាស្តង់ដារបស់មនុស្ស។ ប៉ុន្តែយើងមិនមែនវិន្និច្ឆ័យដោយតម្រាស្តង់ដារបស់មនុស្សនោះទេ។ យើងត្រូវបានវិន្និច្ឆ័យតាមរយៈតម្រាស្តង់ដារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ តាមរយៈតម្រាស្តង់ដារបស់ព្រះជាម្ចាស់យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែមិនសុចរិត។
បញ្ហាគឺថាមិនស្ថិតនៅលើក្រិត្យវិន័យដែលបរិសុទ្ធ សុចរិត និងការល្អនោះទេ ប៉ុន្តែចំពោះមនុស្សដែលមិនចុះចូលទៅនឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
រ៉ូម ៧:១៤
ដ្បិតយើងដឹងថា ក្រិត្យវិន័យត្រូវខាងវិញ្ញាណ តែខ្ញុំនៅខាងសាច់ឈាមវិញ ដោយបានត្រូវលក់ទៅក្នុងអំណាចរបស់បាប
រ៉ូម ៨:៧-៨
ព្រោះគំនិតខាងសាច់ឈាម នោះរមែងទាស់ទទឹងនឹងព្រះ ដ្បិតមិនចុះចូលនឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះទេ ក៏ពុំអាចនឹងចុះចូលបានផង ពួកអ្នកដែលនៅខាងសាច់ឈាម នោះពុំអាចនឹងគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះបានឡើយ
ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បរិសុទ្ធ សុចរិត ហើយល្អ។ ព្រះអង្គប្រទានក្រិត្យវិន័យដែលបរិសុទ្ធ សុចរិត និងល្អ មកដល់មនុស្ស។ បញ្ញតិរបស់ទ្រង់មិនប្រែប្រួលសោះឡើយ។ យ៉ាងណាមិញ ខាងសាច់ឈាម (គឺជាសណ្ឋានដែលធ្លាក់ចុះរបស់មនុស្ស) គឺជាសត្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយមិនអាចចុះចូលទៅនឹងបទបញ្ញតិរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។ គ្មានពួកយើងណាម្នាក់អាចប្រតិបត្តិតាមបទបញ្ញតិទាំងអស់បានទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាគ្មានពួកយើងណាម្នាក់សុចរិតឡើយ។
(៣) ការកាត់ក្តី
នឹងមានថ្ងៃជំនុំជម្រះនៅពេលដែលមនុស្សទាំងអស់នឹងត្រូវបានកាត់ទោសចំពោះអ្វីដែលយើងបានប្រព្រឹត្តិ និងនិយាយចេញមក។
ហេព្រើរ ៩:២៧
ហើយដោយព្រោះបានដំរូវត្រូវឲ្យមនុស្សទាំងអស់ស្លាប់១ដង រួចសឹមជាប់សេចក្ដីជំនុំជំរះ
នៅពេលកាត់ទោស គ្មានអ្វីនឹងជាអាថ៌កបាំងនោះទេ។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងត្រូវបាននាំចេញមកកាន់ពន្លឺ។ អ្វីៗដែលយើងធ្លាប់បាននិយាយ ប្រព្រឹត្តិ និងគិតនឹងត្រូវបានសម្តែងចេញមក ហើយកាត់ទោស។
ហេព្រើរ ៤:១៣
គ្មានអ្វីកើតមក ដែលទ្រង់ទតមិនឃើញនោះឡើយ គឺគ្រប់ទាំងអស់នៅជាអាក្រាត ហើយចំហនៅចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ ដែលយើងរាល់គ្នាត្រូវរាប់រៀបទាំងអស់ទូលថ្វាយទ្រង់។
១ កូរិនថូស ៤:៥
ដូច្នេះ កុំឲ្យចោទប្រកាន់ទោសគ្នាមុនកំណត់ឡើយ លុះត្រាតែព្រះអម្ចាស់ទ្រង់យាងមក ដែលទ្រង់នឹងយកអស់ទាំងអំពើលាក់កំបាំង ដែលធ្វើនៅទីងងឹត មកដាក់នៅទីភ្លឺវិញ ហើយនឹងបើកសំដែង ឲ្យឃើញអស់ទាំងគំនិត ក្នុងចិត្តរបស់មនុស្សផង នោះគ្រប់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសរសើរពីព្រះរៀងខ្លួន។
(៤) ចៅក្រម
យើងទាំងអស់គ្នានឹងត្រូវបានជំនុំជម្រះ។ ហេតុដូច្នេះ យើងត្រូវសួរថា៖ តើនរណាជាចៅក្រម?
យ៉ូហាន ៥:២២
ព្រះវរបិតាទ្រង់មិនជំនុំជំរះអ្នកណាទេ ទ្រង់បានប្រគល់គ្រប់ការជំនុំជំរះ ដល់ព្រះរាជបុត្រាវិញ
២ កូរិនថូស ៥:១០
ដ្បិតយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវទៅនៅមុខទីជំនុំជំរះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីឲ្យគ្រប់គ្នាបានទទួលតាមការដែលបានធ្វើ ពីកាលនៅក្នុងរូបកាយរៀងខ្លួន ទោះល្អឬអាក្រក់ក្តី
រ៉ូម ២:១៦
គឺក្នុងថ្ងៃ ដែលព្រះទ្រង់នឹងជំនុំជំរះអស់ទាំងការលាក់កំបាំងរបស់មនុស្ស តាមដំណឹងល្អខ្ញុំ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។
សួរ៖ តើនរណាជាចៅក្រម?
ព្រះយេស៊ូវគឺជាចៅក្រមរបស់មនុស្សទាំងអស់។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវតែលេចឡើងនៅចំពោះបល្ល័ងនៃការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់។ វាមិនអាស្រ័យថាតើយើងគិតថាយើងគ្មានកំហុស ឬមិនមាននោះទេ។ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជាអ្នកសម្រេចព្រះទ័យ។
ព្រះយេស៊ូវគឺជាចៅក្រមដ៏សុចរិត។ ហេតុដូច្នេះ ទ្រង់នឹងមិនព្រងើយកន្តើយ ឬមើលរំលងអំពើបាបទេ។ ចៅក្រមដ៏សុចរិតមិនធ្វើដូច្នោះទេ។ ព្រះអង្គនឹងមិនបរាជ័យក្នុងការជំនុំជម្រះអំពើបាបទេ។ ទ្រង់នឹងជំនុំជម្រះពិភពលោកនវដោយភាពសុចរិត។
ទំនុកដំកើង ៩:៨
ទ្រង់នឹងជំនុំជំរះមនុស្សលោកដោយយុត្តិធម៌
ក៏នឹងវិនិច្ឆ័យអស់ទាំងសាសន៍ ដោយសេចក្ដីសុចរិត
(៥) សាលក្រម
នេះគឺជាស្ថានភាពរបស់យើង៖ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានក្រិត្យវិន័យដ៏បរិសុទ្ធ សុចរិត និងល្អ។ យើងទាំងអស់គ្នាបានបំពានក្រិត្យវិន័យបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសយកថ្ងៃមួយពេលដែល យើងនឹងទទួលការជំនុំជម្រះពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលយើងបាននិយាយ ប្រព្រឹត្តិ និងគិត។ ចៅក្រមនឹងជំនុំជម្រះយើងដោយភាពសុចរិត។ ប្រសិនបើជាអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់បាននិយាយ ប្រព្រឹត្តិ ហើយគិតថានឹងត្រូវជំនុំជម្រះ តើអ្នកនឹងត្រូវបានរកឃើញថាមានទោស ឬគ្មានទោស?
រ៉ូម ៣:១០
ដូចមានសេចក្ដីចែងទុកមកថា «គ្មានអ្នកណាសុចរិតសោះ សូម្បីតែម្នាក់ក៏គ្មានផង
រ៉ូម ៣:២០
ហេតុនោះបានជាគ្មានមនុស្សណាបានរាប់ជាសុចរិត នៅចំពោះទ្រង់ ដោយអាងការប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យនោះឡើយ ដ្បិតក្រិត្យវិន័យគ្រាន់តែសំដែងឲ្យស្គាល់អំពើបាបប៉ុណ្ណោះ។
១ យ៉ូហាន ១:៨
បើសិនជាយើងថា យើងគ្មានបាបសោះ នោះឈ្មោះថាយើងបញ្ឆោតដល់ខ្លួន ហើយសេចក្ដីពិតមិនស្ថិតនៅក្នុងយើងទេ
ច្បាស់ណាថាយើងទាំងអស់គ្នាគឺសុទ្ធតែមានទោស។ យើងទាំងអស់គ្នាបានបំពានក្រិត្យវិន័យរបស់ ព្រះជាម្ចាស់ ហើយសមនឹងទទួលការកាត់ទោស។ ហេតុដូច្នេះ អ្វីដែលយើងសមនឹងទទួលគឺ ផ្ទុយពីការរាប់ជាសុចរិត។
(៦) ការសន្និដ្ឋានដ៏គួរឱ្យឆល់
អ្នកកំពុងតែឈរនៅក្នុងបន្ទប់សាវនាការ។ អ្នកដឹងថាអ្នកមានទោសពីបទឧក្រិដ្ឋដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់។ ចៅក្រមដឹងថាអ្នកមានតោស ហើយបានចេញសាលក្រមរបស់គាត់ថា៖ “មានទោស”។ ទោសនៃបទឧក្រិដ្ឋគឺការស្លាប់។
បន្តែជាជាងត្រូវបាននាំឲ្យទៅទទួលទ័ណ្ឌកម្មពីបទឧក្រិដ្ឋរបស់អ្នក ចៅក្រមបោះជំហានទៅមុខ ហើយនិយាយថាគាត់នឹងទួលយកទ័ណ្ឌកម្មនោះសម្រាប់អ្នក! គាត់នឹងប្រគល់ជីវិតរបស់គាត់ជាថ្នូរនឹងអ្នក។ វាគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេក្តីមេត្តាករុណាដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលអ្នកនឹងទទួលបាន។ ចាក់បទចម្រៀង៖ ក្តីស្នេហ៍អស្ចារ្យ
ការរាប់ជាសុចរិតតាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ
មានរបៀបមួយទៀតដើម្បីទទួលបាននូវភាពសុចរិតក្រៅពីក្រិត្យវិន័យ។ វាគឺតាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទជាចៅក្រមដ៏សុចរិតដែលបានសុគតជំនួសអ្នក។
រ៉ូម ៣:២១-២៦
ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ក្រៅពីក្រិត្យវិន័យ សេចក្ដីសុចរិតផងព្រះដែលមានទាំងក្រិត្យវិន័យ នឹងពួកហោរាធ្វើបន្ទាល់ឲ្យផង នោះបានលេចចេញមកហើយ គឺជាសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ ដែលបាន ដោយសារសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ក៏សំរាប់គ្រប់អស់អ្នកណាដែលជឿផង ដ្បិតគ្មានខុសអំពីគ្នាទេ ពីព្រោះគ្រប់គ្នាបានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ តែដោយពឹងដល់ព្រះគុណទ្រង់ នោះបានរាប់ជាសុចរិតទទេ ដោយសារសេចក្ដីប្រោសលោះ ដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ដែលព្រះបានតាំងទ្រង់ទុកជាទីសន្តោសប្រោស ដោយសារសេចក្ដីជំនឿដល់ព្រះលោហិតទ្រង់ សំរាប់នឹងសំដែងឲ្យឃើញសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ ចំពោះការដែលទ្រង់មិនប្រកាន់អំពើបាប ដែលគេប្រព្រឹត្តពីដើម ដោយទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ធ្មត់ ដើម្បីនឹងសំដែងឲ្យឃើញសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ នៅជាន់ឥឡូវនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យទ្រង់បានសុចរិត ព្រមទាំងរាប់ពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីជំនឿ ជឿដល់ព្រះយេស៊ូវ ថាជាសុចរិតដែរ។
នេះគឺជាដំណឹងល្អ។ អស់អ្នកណាដែលទុកចិត្តលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺត្រូវបានរាប់ជាសុចរិត ដោយព្រះជាម្ចាស់។ យើងត្រូវបានគេប្រកាសថាសុចរិត មិនមែនដោយសារអ្វីដែលយើងបានធ្វើនោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់យើង។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានរាប់ជាសុចរិត ដោយព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាអំណោយ (ខ២៤)។ ដោយរបៀបណា? ““ដោយសារសេចក្ដីប្រោសលោះ ដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ” ដែលយើងទទួលដោយសេចក្តីជំនឿ (ខ២៤-២៥)។ លទ្ធផលគឺថា ព្រះអង្គផ្ទាល់សុចរិត ព្រមទាំងរាប់អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូជាសុចរិតដែរ (ខ២៦)!
ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់សុចរិត ព្រមទាំងរាប់អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះយេស៊ូជាសុចរិតដែរ
ពេលខ្លះមានមនុស្សសួរថា៖ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់ល្អមែន ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ដាក់ទោសមនុស្ស? ចម្លើយគឺថាមនុស្សសុទ្ធតែមានបាប ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់សុចរិត ហើយទ្រង់ជំនុំជម្រះអំពើបាបដោយយុត្តិធម៌។ សំណួរដែលពិបាកជាងនោះគឺ៖ តើព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់យុត្តិធម៌ដោយរបៀបណា ហើយប្រកាសថា អ្នកមានបាបសុចរិតយ៉ាងម៉េចទៅ? យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែបានប្រព្រឹត្តិអំពើបាប។ តើព្រះជាម្ចាស់ ដែលទ្រង់យុត្តិធម៌ និងសុចរិត មើលមកកាន់អ្នកមានបាបដែលមានទោស ហើយប្រកាសថាគាត់គ្មានទោស ហើយនៅតែមានយុត្តិធម៌ និងភាពសុចរិតដដែល ដោយរបៀបណា?
តាមរបៀបតែមួយគត់ដែលព្រះជាម្ចាស់អាចជំនុះជម្រះអំពើបាប ហើយអនុញ្ញាតិឲ្យអ្នកមានបាបមាន សេរីភាពពីការដាក់ទោសគឺត្រូវមានអ្នកដែលគ្មានកំហុសមកទទួលទោសជំនួស។ ព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើ កិច្ចការនេះដោយបានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះអង្គមកក្នុងពិភពលោកនេះដើម្បីរស់នៅប្រកបដោយការស្តាប់បង្គាប់តាមក្រិត្យវិន័យដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយបន្ទាប់មកទទួលយកការដាក់ទោសជំនួសមនុស្ស ដែលបានបំពានក្រិត្យវិន័យ។ ដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាពីរបៀបដែលថាព្រះជាម្ចាស់យុត្តិធម៌ និងរាប់មនុស្ស ទុច្ចរិតថាសុចិរតគឺរកឃើញនៅលើឈើឆ្កាង។ នៅលើឈើឆ្កាង ព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញពី ការជំនុំជម្រះដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ចំពោះអំពើបាប ប៉ុន្តែធ្វើកិច្ចការនេះតាមរយៈការជំនួស (ព្រះយេស៊ូវ) ដោយហេតុនេះបង្ហាញពីព្រះគុណ និងសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្សមានបាប។
នេះគឺជារបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់មានយុត្តិធម៌ និងធ្វើឲ្យប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់បានសុចរិត៖
-
ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់យុត្តិធម៌ដោយសារទ្រង់មិនព្រងើយកន្តើយ ឬបរាជ័យក្នុងការកាត់ទោសអំពើបាបទេ។ ព្រះអង្គប្រទានសាលក្រមត្រឹមត្រូវ “មានទោស” ហើយទ្រង់បានប្រទានការកាត់ទោសដែលត្រឹមត្រូវ “ការស្លាប់”។
-
ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ជាអ្នកធ្វើឲ្យប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់បានសុចរិត ដោយសារការកាត់ទោសឲ្យ ព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់សុគតនៅកន្លែងរបស់យើង។ ឥឡូវនេះព្រះជាម្ចាស់អាចប្រកាសថាយើងមានភាពសុចរិតបានហើយដោយសារការដាក់ទោស ដោយយុត្តិធម៌សម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានប្រទានមកយ៉ាងពេញលេញហើយ។
** ចូរផ្តល់ឧទាហរណ៍នៅក្នុងកំណត់សម្គាល់របស់គ្រូប្រសិនបើអ្នកគិតថាវាជួយដល់សិស្សរបស់អ្នក។
នៅពេលយើងសម្លឹងមើលទៅកាន់ឈើឆ្កាង គ្មាននរណាម្នាក់អាចនិយាយថាព្រះជាម្ចាស់មិនយុត្តិធម៌នោះទេ (ទ្រង់ពិតប្រកដជាកាត់ទោសអំពើបាប) ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចនិយាយថាព្រះជាម្ចាស់ គ្មានសេចក្តីមេត្តាករុណាដែរ (ព្រះអង្គពិតជាបានធ្វើឲ្យអ្នកមានបាបដែលមានកំហុសបានសុចរិតវិញ)។
អេសាយ ៥៣:៦
យើងទាំងអស់គ្នាបានទាសចេញដូចជាចៀម គឺយើងបានបែរចេញទៅតាមផ្លូវយើងរៀងខ្លួន ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានទំលាក់អំពើទុច្ចរិតរបស់យើងទាំងអស់គ្នាទៅលើទ្រង់។
អេសាយ ៥៣:១១
ទ្រង់នឹងឃើញផលនៃការដែលព្រលឹងទ្រង់រងវេទនា នោះនឹងបានស្កប់ស្កល់ផង អ្នកដ៏សុចរិត គឺជាអ្នកបំរើរបស់អញ ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនបានសុចរិត ដោយគេស្គាល់ដល់ទ្រង់ ហើយទ្រង់នឹងទទួលរងទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិតរបស់គេ
ពិភាក្សា៖
-
តើព្រះជាម្ចាស់អនុញ្ញាតិឲ្យអ្នកមានបាបមានសេរីភាព ហើយនៅតែជាព្រះដ៏សុចរិត ដោយរបៀបណា?
-
ហេតុអ្វីបានជាមានសារៈសំខាន់ដែលត្រូវដឹងថាព្រះជាម្ចាស់មិនព្រងើយកន្តើយនឹងអំពើបាប ប៉ុន្តែទ្រង់បានជំនុំជម្រះវារួចហើយនៅលើឈើឆ្កាង?
តើយើងមានការរាប់ជាសុចរិតដោយរបៀបណា?
ប្រភព៖ ការរាប់ជាសុចរិតគឺជាអំណោយទាននៃព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់
ព្រះជាម្ចាស់គឺជាប្រភពនៃការរាប់ជាសុចរិតរបស់យើងឡើងវិញ។ ដូចដែលយើងអាននៅក្នុង រ៉ូម ៣:២៤ យើងត្រូវបានធ្វើឲ្យមានភាពសុចរិតត្រឹមត្រូវឡើងវិញដោយសារព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាអំណោយ។ ជាអំណោយ គឺជាអ្វីម្យ៉ាងដែលយើងមិនអាចសម្រេចបាននោះទេ វាគឺជាអ្វីដែលយើងទទួល។
រ៉ូម ៣:២៣-២៤
ពីព្រោះគ្រប់គ្នាបានធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ តែដោយពឹងដល់ព្រះគុណទ្រង់ នោះបានរាប់ជាសុចរិតទទេ ដោយសារសេចក្ដីប្រោសលោះ ដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ
មូលដ្ឋាន៖ ការរាប់ជាសុចរិតឡើងវិញគឺសម្រេចបានតាមរយៈការសុគត និងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ
មូលហេតុថាតើហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់អាចប្រកាសថាអ្នកមានបាបមានភាពសុចរិតគឺពីព្រោះថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានទទួលនូវការដាក់ទោសពេញលេញសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងតាមរយៈការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង។ បើគ្មានការនេះទេ ការរាប់ជាសុចរិតរបស់យើងមិនអាចធ្វើបាននោះទេ។
រ៉ូម ៥:៩
ដូច្នេះ ដែលបានរាប់ជាសុចរិត ដោយសារព្រះលោហិតទ្រង់ នោះប្រាកដជាយើងនឹងបានរួចចេញពីសេចក្ដីក្រោធ ដោយសារទ្រង់ជាមិនខានលើសទៅទៀត
ស្ថានភាពថ្មីនៃភាពសុចរិតរបស់យើងគឺសម្រេចបានតាមរយៈកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូវធ្វើជំនួសយើង។ យើងត្រូវបាន “រាប់ជាសុចរិតដោយសារព្រះលោហិតទ្រង់”។ “លោហិត” របស់ទ្រង់សំដៅលើ ការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាងសម្រាប់ជាយញ្ញបូជាសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង។ ព្រះជាម្ចាស់បាន បង្ហាញថាទ្រង់ទទួលយកយញ្ញបូជារបស់ព្រះយេស៊ូវតាមរយៈការប្រោសឱ្យទ្រង់រស់ពីសុគតឡើងវិញ។
រ៉ូម ៤:២៤ខ-២៥
គឺសំរាប់យើងរាល់គ្នាដែរ សេចក្ដីសុចរិតនោះនឹងបានរាប់ដល់យើងរាល់គ្នា ជាពួកអ្នកជឿដល់ព្រះអង្គ ដែលទ្រង់ប្រោសព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា ឲ្យបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ដែលទ្រង់ត្រូវគេបញ្ជូនទៅឲ្យមានទោស ដោយព្រោះអំពើរំលងរបស់យើងរាល់គ្នា ហើយបានប្រោសឲ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ប្រយោជន៍ឲ្យយើងរាល់គ្នាបានរាប់ជាសុចរិត។
មធ្យោបាយ៖ ការរាប់ជាសុចរិតបានទទួលតាមរយៈជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ
ឥឡូវនេះយើងទទួលបានការរាប់ជាសុចរិតឡើងវិញតាមរយៈ “សេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ” គឺថាតាមរយៈការទុកចិត្តលើទ្រង់ និងអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះអង្គបានធ្វើសម្រាប់យើង។ នៅពេលមនុស្សមានបាបទទួលព្រះគ្រីស្ទដោយសេចក្តីជំនឿ ពួកគេត្រូវបានរាប់ជាសុចរិត។
កាឡាទី ២:១៦
យើងដឹងថា មនុស្សមិនបានរាប់ជាសុចរិត ដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យនោះឡើយ គឺដោយសេចក្ដីជំនឿ ជឿដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទវិញ ហេតុនោះបានជាយើងជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ដើម្បីឲ្យបានរាប់ជាសុចរិត ដោយសារសេចក្ដីជំនឿ ជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទនោះ មិនមែនដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យទេ ពីព្រោះគ្មានមនុស្សណាបានរាប់ជាសុចរិតដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យឡើយ
តើធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យបុគ្គលណាមួយអាចរាប់ជាសុចរិតបាន? មានមនុស្សជាច្រើនព្យាយាមឲ្យ បានការរាប់ជា សុចរិត ដោយការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែវាគឺជាអ្វីដែលមិនអាចទៅរួចនោះឡើយ។ លោកប៉ុលបាននិយាយ នៅខ១៦ បីដងថា មនុស្សមិនអាចបានរាប់ជាសុចរិត តាមរយៈការ ប្រព្រឹត្តតាម ច្បាប់ក្រឹត្យវិន័យនោះឡើយ។
-
«មនុស្សមិនបានរាប់ជាសុចរិត ដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យវិន័យនោះឡើយ»
-
«មិនមែនដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យវិន័យទេ»
-
«ពីព្រោះគ្មានមនុស្សណាបានរាប់ជាសុចរិតដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រឹត្យវិន័យឡើយ»។
ក្រឹត្យវិន័យត្រង់នេះគឺជាការសំដៅទៅលើ ក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ ប៉ុន្តែក៏រាប់បញ្ចូលរាល់ទាំងក្រឹត្យវិន័យ សាសនា ដែលផ្តោតទៅលើការខំប្រឹងប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្ស ដើម្បីឲ្យបានសេចក្តីសុចរិតដែរ។ គ្មានអ្វីដែល នរណាម្នាក់អាចធ្វើបាន ដើម្បីឲ្យអាចរាប់ខ្លួនជាសុចរិតនៅចំពោះមុខព្រះបានឡើយ។ នេះគឺជាដំណឹងអាក្រក់។
ការរាប់ជាសុចរិតមិនអាចរកបាន ឬសម្រេចបានតាមរយៈការដែលយើងធ្វើនោះទេ។ ដោយសារ អំពើបាបរបស់យើង យើងគឺមិនអាចសម្រេចបាននូវភាពសុចរិតរបស់យើងដោយការខិតខំផ្ទាល់ខ្លួន របស់យើងបានឡើយ។
រ៉ូម ៣:២០
ហេតុនោះបានជាគ្មានមនុស្សណាបានរាប់ជាសុចរិត នៅចំពោះទ្រង់ ដោយអាងការប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យនោះឡើយ ដ្បិតក្រិត្យវិន័យគ្រាន់តែសំដែងឲ្យស្គាល់អំពើបាបប៉ុណ្ណោះ។
កាឡាទី ៣:១១
ហើយច្បាស់ជាគ្មានអ្នកណាបានរាប់ជាសុចរិត នៅចំពោះព្រះ ដោយសារក្រិត្យវិន័យឡើយ ពីព្រោះ«មនុស្សសុចរិតនឹងរស់ ដោយអាងសេចក្ដីជំនឿ»
ដូច្នេះ តើធ្វើយ៉ាងណាឲ្យយើងអាចរាប់ជាសុចរិតបាន? ម្តងទៀត លោកប៉ុលបានប្រាប់យើង ៣ចំនុច:
-
«គឺដោយសេចក្តីជំនឿ ជឿដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទវិញ»
-
«យើងជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ»
-
«ដោយសារសេចក្តីជំនឿ ជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទនោះ»។
រ៉ូម ៣:២៨
ដ្បិតយើងខ្ញុំអាងថា មនុស្សបានរាប់ជាសុចរិត ដោយសារសេចក្ដីជំនឿ គឺមិនមែនដោយការប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យទេ
រ៉ូម ១:១៧
ដ្បិតសេចក្ដីសុចរិតនៃព្រះ បានសំដែងមកក្នុងដំណឹងល្អនោះ ដោយសារសេចក្ដីជំនឿ ហើយឲ្យបានសេចក្ដីជំនឿចំរើនច្រើនឡើងផង ដូចមានសេចក្ដីចែងទុកមកថា «មនុស្សសុចរិតនឹងរស់នៅ ដោយអាងសេចក្ដីជំនឿ»។
រ៉ូម ៤:៥
តែចំណែកអ្នកដែលមិនធ្វើការសោះ គឺគ្រាន់តែជឿដល់ព្រះអង្គ ដែលទ្រង់ប្រោសឲ្យមនុស្សទមិលល្មើសបានសុចរិត នោះសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកនោះ បានរាប់ទុកជាសេចក្ដីសុចរិតវិញ
មានតែវិធីមួយទេ ដែលអាចធ្វើឲ្យយើងរាប់ជាសុចរិតបាន នោះគឺការមានសេចក្តីជំនឿជឿលើ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា ការទទួលស្គាល់ជឿលើចំនុចគ្រប់យ៉ាងអំពី ព្រះយេស៊ូវ និងគ្រប់ទាំងការដែលទ្រង់ បានធ្វើសម្រាប់យើង។ អ្នកណាក៏ដោយក៏អាចទទួលបាន ការរាប់ជាសុចរិតពីព្រះបានដែរ តែមិនមែន ដោយសារតែការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេនោះទេ ប៉ុន្តែ ដោយសារតែពួកគេមានជំនឿជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ នេះគឺជាដំណឹងដ៏ល្អ។
ដោយសង្ខេប ប្រភពនៃការរាប់ជាសុចរិតគឺព្រះជាម្ចាស់ជាវរបិតា។ ព្រះអង្គអាចរាប់យើងជាសុចរិតដោយព្រោះការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅលើឈើឆ្កាងជំនួសយើងដែលយើងទទួលតាមរយៈជំនឿ។
ចូរចំណាយពេលខ្លះៗដើម្បីអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ការរាប់អ្នកថាសុចរិតជាមួយតម្លៃដ៏ខ្ពស់បំផុត។
លទ្ធផលនៃការរាប់ជាសុចរិត
យើងនឹងបញ្ចប់ការសិក្សារបស់យើងតាមរយៈការចាត់ទុកលទ្ធផលនៃការត្រូវបានប្រកាសពីភាពសុចរិតមកពីព្រះជាម្ចាស់។
១) អ្នកមានសេរីភាពចេញពីការកាត់ទោស។
នៅពេលចៅក្រមនៃពិភពលោកនេះប្រកាសថាយើងសុចរិត គ្មាននរណាអាចកាត់ទោសយើងបានទេ។
រ៉ូម ៨:១
ហេតុនោះ នៅជាន់នេះ អ្នកណាដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ នោះគ្មានទោសសោះ
រ៉ូម ៨:៣១-៣៤ក
ដូច្នេះ យើងនឹងថ្លែងប្រាប់ពីសេចក្ដីទាំងនេះថាដូចម្តេច បើសិនជាព្រះកាន់ខាងយើង តើអ្នកណាអាចទាស់នឹងយើងបាន ឯព្រះអង្គ ដែលមិនបានសំចៃទុកនូវព្រះរាជបុត្រាទ្រង់បង្កើត គឺបានបញ្ជូនទ្រង់ទៅជំនួសយើងរាល់គ្នា នោះតើមានទំនងអ្វី ឲ្យទ្រង់មិនប្រទានគ្រប់ទាំងអស់មកយើង ជាមួយនឹងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់នោះផង តើអ្នកណានឹងចោទប្តឹងពីពួករើសតាំងរបស់ព្រះបាន ដ្បិតគឺជាព្រះហើយ ដែលទ្រង់រាប់គេជាសុចរិត តើអ្នកណានឹងកាត់ទោសគេបាន
២) អ្នកទទួលបានភាពសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់
ព្រះជាម្ចាស់គឺជាប្រភពនៃភាពសុចរិតដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការ។ អ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់ទាមទារពីយើង ទ្រង់បានប្រទានមកឲ្យយើង។ ការរាប់ជាសុចរិតគឺមិនមែនជារង្វាន់សម្រាប់មនុស្សសុចរិតទេ វាគឺជាអំណោយចំពោះមនុស្សមានទោស។ តាមរយៈព្រះគុណដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ មិនគ្រាន់តែព្រះជាម្ចាស់មិនដាក់ទោសយើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែព្រះអង្គក៏បានប្រទានភាពសុចរិតឲ្យយើងដែរ។
ម៉ាថាយ ៥:៦
មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លាននូវសេចក្ដីសុចរិត ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងបានឆ្អែត
តើយើងស្រេកឃ្លានភាពសុចរិតដែរឬទេ? ប្រសិនបើយើងស្រេកឃ្លាន នោះព្រះជាម្ចាស់មានដំណឹងល្អសម្រាប់យើង។ ព្រះអង្គនឹងបំពេញយើងដោយភាពសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។
២ កូរិនថូស ៥:២១
ដ្បិតឯព្រះអង្គ ដែលមិនបានស្គាល់បាបសោះ នោះព្រះទ្រង់បានធ្វើឲ្យត្រឡប់ជាតួបាប ជំនួសយើងរាល់គ្នាវិញ ដើម្បីឲ្យយើងរាល់គ្នាបានត្រឡប់ទៅជាសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ ដោយនូវព្រះអង្គនោះឯង។
ដើម្បីព្រះយេស៊ូវត្រូវបាន “ធ្វើឲ្យត្រឡប់ជាតួបាប” មិនមានន័យថា បុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ប្រែទៅជាអសីលធម៌នោះទេ ប៉ុន្តែទ្រង់នឹងទទួលនូវផលវិបាកតាមផ្លូវច្បាប់សម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង។ ទ្រង់ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានទោសចំពោះអំពើបាបទាំងអស់ ដែលធ្លាប់បានប្រព្រឹត្តិ បើទោះបីជាព្រះអង្គមិនបានប្រព្រឹ្តត្តិសោះក៏ដោយ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ សម្រាប់យើង “បានត្រឡប់ទៅជាសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ” មិនមានន័យថាបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើងប្រែទៅជាសុចរិត ភ្លាមៗនោះទេ ប៉ុន្តែយើងមានស្ថានភាពនៃភាពសុចរិតតាមច្បាប់នៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះយេស៊ូវ មិនមែនជាអ្នកមានបាបទេ ប៉ុន្តែទ្រង់ត្រូវបានគេចាត់ទុកដូចជា ទ្រង់ជាអ្នកមានបាប។ ដោយហេតុនេះ អ្នកជឿត្រូវបានចាត់ទុកដូចជាពួកគេជាមនុស្សសុចរិត បើទោះបីជាយើងមិនសុចរិតក៏ដោយ។
ពួកយើងគ្មាននរណាម្នាក់សុចរិតទេ ប៉ុន្តែព្រះពរខាងវិញ្ញាណនៃការរាប់ជាសុចរិតតាមរយៈសេចក្តីជំនឿ មានន័យថា ព្រះជាម្ចាស់ចាត់ទុកដូចជាយើងជាមនុស្សសុចរិត។ នៅពេលព្រះជាម្ចាស់ទតមើល មកយើង ទ្រង់មិនមើលទៅកាន់អំពើបាបទាំងអស់របស់យើងទេ ទ្រង់ទតឃើញសេចក្តីសុចរិត របស់ព្រះយេស៊ូវវិញ។ ព្រះយេស៊ូវបានសុគតជំនួសយើង ហើយក៏រស់សម្រាប់យើងដែរ។ ព្រះអង្គបានរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះជំនួសយើង។ វាគឺជាជីវិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ដែលប្រៀបដូចជាអាវផាយ ដែលយើងអាចពាក់បានឥឡូវនេះ។
អេសាយ ៦១:១០ក
ខ្ញុំនឹងអរសប្បាយចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ព្រលឹងខ្ញុំនឹងរីករាយចំពោះព្រះនៃខ្ញុំ ពីព្រោះទ្រង់បានប្រដាប់ខ្លួនខ្ញុំដោយសំលៀកបំពាក់នៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ទ្រង់បានគ្រលុំខ្ញុំដោយអាវជាសេចក្ដីសុចរិត
យើងមានបាប ព្រះគ្រីស្ទមានភាពសុចរិត។ ព្រះអង្គទទួលយកអំពើបាបរបស់យើង ហើយប្រទានភាពសុចរិតរបស់ទ្រង់ដល់យើងវិញ។ ដូចជាព្រះគ្រីស្ទគ្មានបាបសោះ ប៉ុន្តែទ្រង់ទទួលបាបរបស់យើងវិញទេ យើងគ្មានភាពសុចរិតទេ ប៉ុន្តែទទួលភាពសុចរិតរបស់ទ្រង់វិញ។
ភាពសុចរិតដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រកាសថាអ្នកជឿមានគឺជាភាពសុចរិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ អ្នកជឿទាំងអស់មានភាពសុចរិតដូចៗគ្នា នោះគឺជាភាពសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ វាគឺដោយការស្តាប់បង្គាប់របស់ព្រះយេស៊ូវ ដល់ព្រះជាម្ចាស់ថាយើងត្រូវបានធ្វើឱ្យសុចរិតឡើងវិញ។
រ៉ូម ៥:១៨-១៩
ដូច្នេះ ដែលមនុស្សទាំងអស់ត្រូវទោស ដោយព្រោះអំពើរំលងតែ១ នោះមនុស្សទាំងអស់ក៏បានរាប់ជាសុចរិតឲ្យបានជីវិតវិញ ដោយសារអំពើសុចរិតតែ១បែបដូច្នោះដែរ ដ្បិតដូចជាមនុស្សជាច្រើន បានត្រឡប់ជាមានបាប ដោយសារមនុស្សតែម្នាក់ មិនបានស្តាប់បង្គាប់ជាយ៉ាងណា នោះមនុស្សជាច្រើន ក៏បានត្រឡប់ជាសុចរិត ដោយសារម្នាក់បានស្តាប់បង្គាប់វិញយ៉ាងនោះដែរ
ភាពសុចរិតរបស់អ្នកស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌
វាសំខាន់ណាស់ដែលត្រូវដឹងថាដើម្បីទទួលបានភាពសុចរិតគឺជាសាលក្រមតាមផ្លូវច្បាប់ដែលកើតឡើងនៅក្នុងតុលាការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនមែននៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្សមានបាបនោះទេ។ ប្រហែលជា មនុស្សម្នាក់មិនមានអាមរម្មណ៍ថារាប់ជាសុចរិត ជាពិសេសប្រសិនបើគេផ្តោតទៅលើភាពមិនសុចរិតនៅ ក្នុងខ្សែជីវិតរបស់ពួកគេ ជាជាងផ្តោតទៅលើភាពសុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ប្រហែលជាអ្នកត្រូវរំលឹកថាភាពសុចរិតរបស់អ្នក ស្ថិតនៅលើស្ថានសួគ៌។
ដើម្បីមានភាពសុចរិតមានន័យថាត្រូវមានភាពត្រឹមត្រូវនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាភាពសុចរិតរបស់អ្នក។ ព្រះយេស៊ូវគង់នៅខាងស្តាំនៃព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះភាពសុចរិតរបស់អ្នកស្ថិតនៅខាងស្តាំព្រះជាម្ចាស់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ! ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញភាពសុចរិតរបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ថ្ងៃល្អរបស់អ្នកមិនធ្វើឱ្យភាពសុចរិតរបស់អ្នកប្រសើរឡើងនោះទេ ហើយថ្ងៃអាក្រក់របស់អ្នកក៏មិនធ្វើឲ្យភាពសុចរិតរបស់អ្នកកាន់តែអាក្រក់នោះដែរ ដ្បិតភាពសុចរិតរបស់អ្នកគឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែល “នៅតែដដែល គឺពីថ្ងៃម្សិល ថ្ងៃនេះ ហើយទៅដល់អស់កល្បជានិច្ចតទៅ” (ហេព្រើរ ១៣:៨)។
ពិភាក្សា៖ ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់សួរអ្នក “តើអ្នកសុចរិតដែរឬទេ?” តើអ្នកនឹងនិយាយថាយ៉ាងម៉េច?
សង្ខេប
ព្រះពរខាងវិញ្ញាណនៃការរាប់ជាសុចរិតមានន័យថាព្រះជាម្ចាស់ប្រកាសដល់អស់អ្នកដែលបានដាក់សេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្លាយជាមនុស្សសុចរិត ហើយប្រទានឱ្យគេនូវភាពសុចរិតរបស់ ព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងពេញលេញ និងល្អឥតខ្ចោះបំផុត។ យើងទាំងអស់គ្នាបានប្រព្រឹត្តិអំពើបាប ហើយសមនឹងទទួលការកាត់ទោស ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងដាក់សេចក្តីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រកាសថាយើងជាមនុស្សសុចរិតដោយសារតែការរស់នៅ សុគត និងការរស់ឡើងវិញ របស់ព្រះយេស៊ូវ។ ព្រះយេស៊ូវគ្មានបាបសោះ ប៉ុន្តែព្រះអង្គបានយកអំពើបាបរបស់យើងដាក់លើអង្គទ្រង់។ យើងគ្មានភាពសុចរិតទេ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានដាក់ភាពសុចរិតរបស់ទ្រង់លើយើង។ ហាលេលូយ៉ា!
អធិស្ឋានបញ្ចប់
កំណត់សម្គាល់គ្រូ
** ឧទាហរណ៍មួយអាចជួយធ្វើឱ្យអ្នកច្បាស់លាស់។ ចូរស្រមៃថាមាននរណាម្នាក់លួចយកម៉ូតូរបស់អ្នកទៅ ហើយក៏ដួល និងបំផ្លាញវាចោល។ មានសាក្សីជាច្រើននាក់ ដើម្បីអាចបញ្ជាក់ថាមានអ្វីកើតឡើង។ ប៉ូលីសក៏ចាប់ចោរនោះ ហើយសំណុំរឿងក៏ឡើងទៅដល់តុលាការ។ ចៅក្រមស្តាប់ពីការពិត ហើយវាច្បាស់ណាស់ថាចោរមានកំហុស។ ប៉ុន្តែចៅក្រមប្រកាសថាគាត់គ្មានទោសទេ ហើយប្រាប់គាត់ថាមិនចំបាច់សងបំណុលអ្វីនោះទេ!
តើគាត់ជាចៅក្រមល្អដែរឬទេ? អត់ទេ! តើគាត់គឺជាចៅក្រមមានចិត្តល្អ និងសប្បុរសដែរឬទេ? សម្រាប់ចោរគាត់ជាមនុស្សចិត្តល្អ ប៉ុន្តែមិនមែនសម្រាប់អ្នកទេ! នេះគឺមិនយុត្តិធម៌ទេ! ចោរមានសេរីភាព ហើយអ្នកបាត់ម៉ូតូរបស់អ្នក ហើយមិនបានទទួលសំណងអ្វីទាល់តែសោះ។
ប៉ុន្តែប្រសិនបើចៅក្រមធ្វើបែបនេះជំនួសវិញ៖ គាត់ប្រកាសថាចោរមានទោស ហើយបានបញ្ជាឲ្យគាត់ទិញម៉ូតូថ្មីមួយគ្រឿងឱ្យអ្នកវិញ។ នេះគឺយុត្តិធម៌! ប៉ុន្តែដោយសារតែចោរមិនអាចបង់ទៅតាមតម្លៃនោះបាន ចៅក្រមជាអ្នកបង់ថ្លៃជួសវិញ។ អ្នកទទួលបានម៉ូតូថ្មីមួយគ្រឿង! តើអ្នកអាចនៅតែទាមទារឲ្យដាក់ទោសចោរនោះដែរឬទេ? អត់ទេ ចៅក្រមនិយាយថាគាត់អាចចេញទៅដោយមានសេរីភាព។ គាត់ត្រូវបានប្រកាសពីភាពសុចរិត ដោយសារតម្លៃត្រូវបានបង់ពេញឲ្យរួចហើយ។ អ្នកមិនបានបាត់បង់អ្វីនោះទេ ចោរក៏មិនបាត់បង់អ្វីនោះដែរ តម្លៃត្រូវបានបង់ទាំងស្រុងពីចៅក្រម។
