ព្រះយេស៊ូវលេចមកឯសិស្សព្រះអង្គនៅកាលីឡេ
ក្រោយនោះមក ព្រះយេស៊ូវទ្រង់សំដែងអង្គទ្រង់ ឲ្យពួកសិស្សឃើញម្តងទៀត ត្រង់សមុទ្រទីបេរាស គឺទ្រង់សំដែងមកបែបយ៉ាងនេះ
២១:១ លោកយ៉ូហានកត់ត្រាទីសំគាល់របស់ព្រះយេស៊ូវសំដែងដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គបន្ថែមទៀត។
ពួកសិស្សបានវិលត្រឡប់មកកាលីឡេវិញដោយព្រោះតែព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថាព្រះអង្គនឹងជួបពួកគេនៅទីនោះ (ម៉ាកុស ១៤:២៨,១៦:៧;ម៉ាថាយ ២៨:៧,២៨:១០)។ សមុទ្រទីបេរាស គឺជាឈ្មោះដែលរ៉ូម៉ាំងហៅ សមុទ្រកាលីឡេ។
មានស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស ថូម៉ាស ដែលហៅថា ឌីឌីម ណាថាណែល ដែលនៅភូមិកាណា ស្រុកកាលីឡេ កូនសេបេដេទាំង២ នឹងពួកសិស្ស២នាក់ទៀត នៅជាមួយគ្នា នោះស៊ីម៉ូន-ពេត្រុសនិយាយទៅគេថា ខ្ញុំទៅនេសាទត្រី គេក៏ឆ្លើយថា យើងទៅដែរ ស្រាប់តែគេនាំគ្នាចេញទៅចុះទូក តែយប់នោះគេចាប់មិនបានអ្វីសោះ
២១:២-៣ គ្រាដែលពួកសិស្សរង់ចាំព្រះយេស៊ូវមកដល់នោះ លោកពេត្រុសសម្រេចចិត្តចេញទៅនេសាទត្រី ហើយក៏មានអ្នកផ្សេងទៀតទៅជាមួយគាត់ដែរ។ ពេលយប់ជាពេលដែលគេគិតថាល្អបំផុតនៅក្នុងការនេសាទត្រី ប៉ុន្តែពួកគេចាប់មិនបានអ្វីសោះ។ ការនេសាទត្រីនេះនឹងជួយពួកគេឲ្យបានយល់ពីចំនុចដ៏សំខាន់មួយក្នុង ភាពជាសិស្សរបស់គ្រីស្ទានដែលថា ការដែលដាច់ចេញពីព្រះយេស៊ូវយើងមិនអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ (១៥:៥)។
ដល់ព្រលឹមឡើង ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ឈរនៅឆ្នេរសមុទ្រ តែពួកសិស្សមិនដឹងជាព្រះយេស៊ូវទេ
២១:៥ ពួកសិស្សមិនបានឃើញថាជាព្រះយេស៊ូវនោះឡើយ ប្រហែលដោយព្រោះតែពន្លឺស្រាងៗ ហើយនិង ចំងាយដែលនៅឆ្ងាយ (“មួយរយយ៉ាត” ខ៨) ពីឆ្នេរ ឬពួកគេត្រូវបានបង្ខាំងមិនឲ្យបានស្គាល់ព្រះអង្គទេ (លូកា ២៤:១៦)។
ទ្រង់មានបន្ទូលទៅគេថា កូនរាល់គ្នាអើយ តើមានអ្វីបរិភោគឬទេ គេទូលឆ្លើយថា គ្មានទេ រួចទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់ថា ចូរទំលាក់អួនទៅខាងស្តាំទូក នោះទើបបាន ដូច្នេះ គេក៏ទំលាក់អួនទៅ តែទាញមកវិញមិនរួច ព្រោះជាប់ត្រីសន្ធឹកណាស់
២១:៥-៦ ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើការអស្ចារ្យសារជាថ្មីនូវអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើកាលពីដំបូងដែលទ្រង់ចាប់ផ្តើមព័ន្ធកិច្ច ព្រះអង្គ (លូកា ៥)។ ការអស្ចារ្យបង្ហាញពីព្រះចេស្តារបស់ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងការជួយពួកគេឲ្យចាប់ត្រីបានចំពោះ អ្វីដែលពួកគេមិនអាចធ្វើដោយពឹងអាងលើសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនគេ។ ។ ពួកគេត្រូវបានត្រាស់ហៅឲ្យបានធ្វើជា “អ្នកនេសាទមនុស្ស” (ម៉ាថាយ ៤:១៩) នឹងត្រូវបានសម្រេចដោយព្រោះតែសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអង្គ គ្រាដែលពួកគេស្តាប់តាមបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ។
នោះសិស្ស១ដែលព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ គាត់និយាយនឹងពេត្រុសថា នេះគឺជាព្រះអម្ចាស់ហើយ កាលស៊ីម៉ូន-ពេត្រុស បានឮថាជាព្រះអម្ចាស់ នោះគាត់ពាក់អាវក្រវាត់ខ្លួន ព្រោះគាត់នៅខ្លួនទទេ ក៏លោតចុះទៅក្នុងទឹក ពួកសិស្សឯទៀត បានមកក្នុងទូកតូចទាំងដឹកអួនជាប់បានត្រី ដ្បិតគេមិនសូវនៅឆ្ងាយពីគោកទេ ប្រហែលជា២០០ហត្ថប៉ុណ្ណោះ
២១:៧-៨ លោកយ៉ូហានគឺជាមនុស្សទីមួយដែលស្គាល់ថាជាព្រះយេស៊ូវ លោកពេត្រុសជាអ្នកដែលធ្វើសកម្មភាព មុនគេ។ សេចក្តីរំភើបរបស់លោកពេត្រុសក្នុងការដែលបានឃើញព្រះយេស៊ូវច្បាស់ គ្រាដែលគាត់លោតចូលទៅក្នុង ទឹកដើម្បីឲ្យបានចូលទៅក្បែរព្រះអង្គឲ្យកាន់តែឆាប់រហ័សតាមដែលអាចធ្វើបាន។
កាលបានឡើងទៅលើគោកវិញ នោះគេឃើញរងើកភ្លើង ហើយមានត្រីអាំងនៅពីលើ នឹងនំបុ័ងដែរ
២១:៩ ក្នុងនាមជាព្រះអម្ចាស់របស់គេដែលបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ ព្រះយេស៊ូវនៅតែបម្រើសិស្សរបស់ព្រះអង្គ (១៣:៤-១៦)។ ពួកគេមានការហត់នឿយបន្ទាប់ពីនេសាទត្រីអស់ពេញមួយយប់ហើយព្រះអង្គទើបតែបានរៀបចំ អាហារពេលព្រឹកសម្រាប់ពួកគេ។
ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅគេថា ចូរយកត្រីខ្លះ ដែលទើបនឹងចាប់នោះមក ស៊ីម៉ូន-ពេត្រុសក៏ឡើងមកទាំងទាញអួន ដាក់លើគោក បានពេញដោយត្រីធំៗ១៥៣ ហើយទោះបើមានត្រីច្រើនដល់ម៉្លេះ គង់តែអួនមិនបានធ្លាយដែរ
២១:១០-១១ ចំនួនត្រីដ៏ច្រើនជាតំណាងឲ្យចំនួនមនុស្សច្រើន ដែលនឹងទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះដោយសារ ការប្រកាសដំណឹងល្អ ជាមនុស្សដែលមកពីគ្រប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់។ ពួកសិស្សបានដឹងថានេះគឺជាការអស្ចារ្យ ដែលសំណាញ់ មិនបានដាច់ធ្លាយឡើយ (លូកា៥:៦)។ ព្រះយេស៊ូវនឹងធានាថាសំណាញ់មិនត្រូវដាច់ធ្លាយ ហើយថា ត្រីទាំងអស់នៅ ត្រូវបានប្រមូលមកដោយសុវត្ថិភាព។
ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ហៅគេមកថា ចូរមកពិសាសិន ប៉ុន្តែ គ្មានសិស្សណាមួយហ៊ានទូលសួរទ្រង់ថា តើអ្នកណានុ៎ះ ដោយគេដឹងថាជាព្រះអម្ចាស់ហើយ
២១:១២ ព្រះកាយនៃការរស់ពីសុគតឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវមិនដូចពីមុនដែលព្រះអង្គរស់ពីសុគតឡើងវិញឡើយ ប៉ុន្តែគេបានដឹងថានោះគឺជាព្រះយេស៊ូវ។
ព្រះយេស៊ូវក៏យាងមក យកនំបុ័ង នឹងត្រី ប្រទានដល់គេ នោះជាគំរប់៣ដងហើយ ដែលព្រះយេស៊ូវសំដែងមក ឲ្យពួកសិស្សឃើញ ក្នុងពេលក្រោយដែលមានព្រះជន្មរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។
២១:១៣-១៤ នេះជាលើកទីបីដែលព្រះយេស៊ូវបានលេចមកឲ្យពួកសិស្សបានឃើញទ្រង់។ លោកយ៉ូហាន បានកត់ត្រាពីការលេចមកឯសិស្សព្រះអង្គឃើញចំនួនពីរដងនៅក្នុង ២០:១៩-២៣ និង ២០:២៦-២៩។ ព្រះយេស៊ូវបានក៏មានការលេចមកឯអ្នកផ្សេងទៀតបានឃើញផងដែរ (២០:១១-១៨; លូកា ២៤:១៣-៣៥; ១ កូរិនថូស ១៥:៣-៥)។
ព្រះយេស៊ូវ និងលោកពេត្រុស
កាលគេបានបរិភោគរួចហើយ នោះព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនឹងស៊ីម៉ូន-ពេត្រុសថា ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូណាសអើយ តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំជាជាងរបស់ទាំងនេះឬអី គាត់ទូលឆ្លើយថា ព្រះករុណាវិសេសព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់ជ្រាបថា ទូលបង្គំពេញចិត្តនឹងទ្រង់ហើយ ទ្រង់មានបន្ទូលថា ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមខ្ញុំស៊ីផង
២១:១៥ លោកពេត្រុសបានលះបង់ចោលភាពជាសិស្សនៅពេលដែលគាត់បដិសេធព្រះយេស៊ូវចំនួនបីដង។ ប៉ុន្តែឥលូវនេះ ព្រះយេស៊ូវផ្តល់ឳកាសឲ្យគាត់ចំនួនបីដងនៅក្នុងការបញ្ជាក់ពីការប្តេជ្ញារបស់គាត់ចំពោះព្រះអង្គ។
វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដែលលោកពេត្រុសមានសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះព្រះយេស៊ូវដើម្បីឲ្យ គាត់អាចធ្វើកិច្ចការដែលព្រះយេស៊ូវរៀបនឹងត្រាស់ហៅឲ្យគាត់ធ្វើ។ ដូច្នេះហើយ ព្រះយេស៊ូវសួរលោកពេត្រុសថា តើគាត់ស្រឡាញ់ទ្រង់លើសជាងសិស្សផ្សេងទៀត ដែលស្រឡាញ់ព្រះអង្គដែរទេ។ នៅពេលដែលលោកពេត្រុស និយាយថា គាត់ស្រឡាញ់នោះ ព្រះអង្គមានមានបន្ទូលប្រាប់គាត់ភ្លាមថា “ចូរឲ្យចំណីកូនចៀមខ្ញុំស៊ីផង”។ ការនេសាទត្រីសំដៅលើកិច្ចការប្រកាសដំណឹងល្អ ឃ្វាលហ្វូងចៀមមានន័យថាដឹកនាំ ការពារ និងថែរក្សា សម្រាប់ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះ។
យោងតាមការសន្ទនានេះយើងអាចរៀនបានថាគ្រឹះនិងការជំរុញទឹកចិត្តសម្រាប់ភាពជាសិស្សនិងព័ន្ធកិច្ចរបស់គ្រីស្ទាននោះគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេស៊ូវ។ ប្រសិនបើយើងខ្វះចំនុចនេះ យើងមិនអាចដើរតាមព្រះអង្គ ឬបម្រើប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គបានឡើយ (១ កូរិនថូស ១៣:១-៣)។ នេះគឺជាចំនុចសំខាន់នៃសេចក្តីជំនឿគ្រីស្ទាន តើអ្នកស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវដែរទេ?
ប្រសិនបើយើងពិតជាស្រឡាញ់អ្នកគង្វាលល្អមែននោះ យើងក៏នឹងស្រឡាញ់ដល់ចៀមរបស់ព្រះអង្គផងដែរ (១ យ៉ូហាន ៤:៧-២១)។ ផ្លូវមួយក្នុងការដែលយើងអាចបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេស៊ូវនោះគឺជា ការឲ្យចំណីដល់អ្នកដែលក្មេងជាង (កូនចៀម) ដែលនៅក្នុងហ្វូងចៀមរបស់ព្រះអង្គ។ ពាក្យថា “ឲ្យចំណី” មានជាមួយនូវគំនិតនៃការចិញ្ចឹមបីបាច់កូនចៀមដោយការបង្រៀនពួកគេពីព្រះបន្ទូលនៃព្រះ (ម៉ាថាយ ៤:៤; ២ ធីម៉ូថេ ៤:២) ដូចជាអ្នកគង្វាលដែលឲ្យចំណីកូនចៀមរបស់ព្រះអង្គដើម្បីជួយឲ្យគេបានរីកចំរើននិងរឹងមាំ។
រួចទ្រង់មានបន្ទូលទៅគាត់ម្តងទៀតថា ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូណាសអើយ តើស្រឡាញ់ខ្ញុំឬអី គាត់ទូលឆ្លើយថា ព្រះករុណាវិសេសព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់ជ្រាបថា ទូលបង្គំពេញចិត្តនឹងទ្រង់ហើយ ទ្រង់មានបន្ទូលទៅគាត់ថា ចូរឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ខ្ញុំចុះ
២១:១៦ ព្រះយេស៊ូវសួរលោកពេត្រុសម្តងទៀតថាតើគាត់ស្រឡាញ់ព្រះអង្គដែរទេ ហើយគាត់ឆ្លើយម្តងទៀតថា គាត់ពិតជាស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវ។ ពេលនេះព្រះយេស៊ូវប្រាប់ដល់លោកពេត្រុសថា “ចូរឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ខ្ញុំចុះ” ជាការដែលសំដៅលើការទទួលខុសត្រូវគ្រប់យ៉ាងចំពោះការដឹកនាំនិងថែរក្សាហ្វូងចៀម (១ ពេត្រុស ៥:១-៤)។ ដូច្នេះហើយ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់លោកពេត្រុសចំពោះព្រះយេស៊ូវនឹង ត្រូវបានបង្ហាញពីការឃ្វាលដោយ យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកអ្នកជឿទាំងអស់។
រួចទ្រង់មានបន្ទូលជាគំរប់៣ដងថា ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូណាសអើយ តើពេញចិត្តនឹងខ្ញុំមែនឬអី ពេត្រុសមានចិត្តព្រួយ ដោយទ្រង់មានបន្ទូលជាគំរប់៣ដងថា តើពេញចិត្តនឹងខ្ញុំឬអីដូច្នេះ បានជាគាត់ទូលឆ្លើយថា ព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ការទាំងអស់ គឺទ្រង់ជ្រាបថា ទូលបង្គំពេញចិត្តនឹងទ្រង់ហើយ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលទៅគាត់ថា ចូរឲ្យចំណីដល់ហ្វូងចៀមខ្ញុំស៊ីផង
២១:១៧ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវសួរជាលើកទីបី លោកពេត្រុសយល់ពីសារៈសំខាន់នៃសំនួរទាំងនេះ។ ព្រះយេស៊ូវសួរបីដងដោយព្រោះតែលោកពេត្រុសបានបដិសេធព្រះអង្គបីដងដែរ។ លោកពេត្រុសមានចិត្តព្រួយ ដោយព្រោះតែគាត់ត្រូវបានរំលឹកពីការបដិសេធបីដងរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែពេលនេះគាត់មានការបន្ទាបខ្លួន ហើយបានយល់ច្បាស់ថាព្រះយេស៊ូវជ្រាបពីគាត់ជាជាងដែលគាត់បានស្គាល់ខ្លួនឯងទៅទៀត។ ព្រះយេស៊ូវជ្រាបពីកម្លាំងនិងសេចក្តីកំសោយចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់របស់លោកពេត្រុសចំពោះទ្រង់។
ព្រះយេស៊ូវប្រទាននូវបង្គាប់ចំនួនបីដល់លោកពេត្រុស «ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមខ្ញុំស៊ីផង» «ចូរឃ្វាលហ្វូងចៀម របស់ខ្ញុំចុះ» និង «ចូរឲ្យចំណីដល់ហ្វូងចៀមខ្ញុំស៊ីផង»។ ទាំងកូនចៀម និងចៀមដែលរឹងមាំចៀម ត្រូវការការឲ្យចំណី និងការដឹកនាំ ហើយថានេះកាតព្វកិច្ចនៃអ្នកគង្វាលខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ។ នេះជាការទទួលខុសត្រូវដ៏ធំនៅក្នុង ការធ្វើជា អ្នកគង្វាលដល់ហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ។ មានសត្រូវជាច្រើនដែលចង់បំផ្លាញហ្វូងចៀម ហើយអ្នកគង្វាល ត្រូវតែត្រៀមខ្លួនជាស្រេច និងក្លាហាននៅក្នុងការ ការពារហ្វូងចៀមនិងកូនចៀម (កិច្ចការ ២០:២៨-៣៥)។ តាមកំណើត ចៀមគឺជាសត្វដែលទន់ខ្សោយហើយពួកគេត្រូវការ ការពារនិងដឹកនាំពីអ្នកគង្វាលរបស់ពួកគេ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអ្នកគង្វាលល្អ (យ៉ូហាន ១០:១១) ជាអ្នកគង្វាលដ៏អស្ចារ្យ (ហេព្រើរ ១៣:២០-២១) ហើយជាមេពួកអ្នកគង្វាល (១ ពេត្រសុ ៥:៤)។ គ្រូគង្វាលក្រុមជំនុំគឺនៅក្រោមអំណាចរបស់ទ្រង់ ហើយត្រូវតែ ស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គក្នុងពេលដែលគេបំរើដល់ហ្វូងចៀមព្រះអង្គ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគ្រូគង្វាលអាចធ្វើកិច្ចការនេះ ដោយការស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវ។ ប្រសិនបើគាត់ស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវ គាត់ក៏នឹងស្រឡាញ់ហ្វូងចៀមរបស់ព្រះអង្គ ហើយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេផងដែរ។ ព្រះយេស៊ូវស្គាល់ ហើយស្រឡាញ់ចៀម របស់ព្រះអង្គនិមួយៗ ហើយព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកគង្វាលក្រុមជំនុំស្រឡាញ់ពួកគេ ហើយថែរក្សាពួកគេឲ្យអស់ពីចិត្ត។
ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា កាលអ្នកនៅពីក្មេងនៅឡើយ នោះបានក្រវាត់ខ្លួនឯង ទាំងដើរទៅមកតាមតែចិត្ត តែកាលណាចាស់ហើយ នោះអ្នកនឹងសន្ធឹងដៃទៅ ហើយម្នាក់ទៀតនឹងក្រវាត់ឲ្យអ្នកវិញ ទាំងនាំអ្នកទៅឯកន្លែង ដែលអ្នកមិនចង់ទៅផង
២១:១៨ ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលពីអនាគតរបស់លោកពេត្រុស នៅពេលដែលគាត់លាតសន្ធឹងដៃរបស់គាត់។ ពាក្យនៅក្នុងភាសាក្រិចដែលបានប្រើគឺជាពាក្យដែលមានន័យថា ការឆ្កាង។
ទ្រង់មានបន្ទូលដូច្នេះ ដើម្បីនឹងបង្ហាញពីបែបយ៉ាងណា ដែលគាត់ត្រូវស្លាប់ ប្រយោជន៍ដើម្បីនឹងលើកដំកើងព្រះ កាលទ្រង់មានបន្ទូលដូច្នោះរួចហើយ នោះក៏ប្រាប់គាត់ថា ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ
២១:១៩ នៅក្នុងឆ្នាំ ៦៧-៦៨ គ,ស លោកពេត្រុសត្រូវបានគេឆ្កាង។ ប៉ុន្តែការស្លាប់របស់លោកពេត្រុស មិនមែនគឺអនោចអធ័មទេ។ តែផ្ទុយទៅវិញ ការនោះត្រឡប៉ ជាការថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះដោយព្រោះសេចក្តីជំនឿ របស់លោកពេត្រុស។ គាត់សុខចិត្តស្លាប់ជាជាងបដិសេធព្រះយេស៊ូវម្តងទៀត។
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវ “ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ!” បាននាំឲ្យមានសេចក្តីអំណរដល់ចិត្តរបស់លោកពេត្រុស។ ភ្លាមនោះ លោកពេត្រុសចាប់ផ្តើមដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ដូចដែលគាត់បានធ្វើកាលពីមុនពេលដែលគាត់បដិសេធបីដង។
ប៉ុន្តែ ពេត្រុសបែរខ្លួនទៅឃើញសិស្ស១នោះ ដែលព្រះយេស៊ូវទ្រង់ស្រឡាញ់ កំពុងដើរមកតាមក្រោយ គឺជាអ្នកដែលផ្អែកលើព្រះឧរាទ្រង់ ក្នុងកាលដែលបរិភោគ នៅពេលយប់នោះ ហើយបានទូលសួរថា ព្រះអម្ចាស់អើយ តើអ្នកណានោះ ដែលបញ្ជូនទ្រង់
២១:២០ យ៉ាងណាម៉ិញ សម្រាប់ពេលវេលាដែលលោកពេត្រុសដកភ្នែករបស់គាត់ចេញពីព្រះយេស៊ូវ។ ជាកំហុសដែលគាត់បានធ្វើខុសពីរដងពីមុន។ ទីមួយគឺបន្ទាប់ពីគាត់បានចាប់បានត្រីយ៉ាងច្រើនលើកទីមួយ នៅពេលដែលលោកពេត្រុសងាកភ្នែកចេញពីព្រះយេស៊ូវហើយសម្លឹងមើលទៅខ្លួនគាត់។ គាត់បាននិយាយថា“ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមថយចេញពីទូលបង្គំ ដ្បិតទូលបង្គំជាមនុស្សមានបាប” (លូកា ៥:៨)។ លើកទីពីរជាពេលដែលគាត់ដើរជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវលើទឹកសមុទ្រ។ លោកពេត្រុសបានងាកភ្នែកចេញពីព្រះយេស៊ូវ សម្លឹងមើលទៅខ្យល់និងរលក ហើយភ្លាមនោះគាត់ចាប់ផ្តើមលិច (ម៉ាថាយ ១៤:៣០)។ ការនេះគឺជាគ្រោះថ្នាក់ សម្រាប់គ្រីស្ទានម្នាក់នៅក្នុងការដែលឈប់សម្លឹងមើលទៅឯព្រះយេស៊ូវហើយខ្វល់ខ្វាយពីខ្លួនឯង ទុក្ខលំបាក ឬជាការប្រៀបប្រដូចជាមួយនឹងគ្រីស្ទានផ្សេងទៀត។
កាលពេត្រុសបានឃើញគាត់ នោះក៏ទូលសួរដល់ទ្រង់ថា ព្រះអម្ចាស់អើយ តើអ្នកនោះនឹងបានដូចម្តេចទៅ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលឆ្លើយទៅគាត់ថា បើសិនជាខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកនោះនៅ ទាល់តែខ្ញុំមក នោះតើអំពល់អ្វីដល់អ្នក ចូរឲ្យអ្នកមកតាមខ្ញុំចុះ
២១:២១-២២ ហេតុអ្វីបានជាលោកពេត្រុសងាកភ្នែកចេញពីព្រះយេស៊ូវហើយសម្លឹងមើលទៅក្រោយវិញ? គាត់បានឮអ្នកណាម្នាក់ដើរពីក្រោយគាត់។ ជាលោកយ៉ូហាន ក៏ជាអ្នកដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូវដែរ។
លោកពេត្រុសបានសួរព្រះយេស៊ូវថា “ព្រះអម្ចាស់អើយ តើអ្នកនោះនឹងបានដូចម្តេចទៅ?”។ គាត់ចង់ដឹងថា នឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះលោកយ៉ូហាន ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា លោកពេត្រុសមិនគួរ យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការប្រៀបធៀបជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់គាត់នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពេត្រុសគួរយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការសម្រេចនូវផែនការរបស់ព្រះយេស៊ូសម្រាប់ជីវិតរបស់គាត់។ ដោយការដែល មានព្រះបន្ទូលថា “ចូរឲ្យអ្នកមកតាមខ្ញុំចុះ” ព្រះយេស៊ូវទទូចឲ្យលោកពេត្រុសយកចិត្តទុកដាក់លើព្រះអង្គ តែប៉ុណ្ណោះ។ ការដែលបំរើព្រះយេស៊ូវត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់លើព្រះអង្គ ហើយមិនត្រូវឲ្យមានអ្វីមួយ មករំខានយើងពីការដែលបំរើព្រះអង្គនោះឡើយ។
“សម្លឹងមើលទៅឯព្រះយេស៊ូវ” គួរតែជាគោលដៅនិងទម្លាប់របស់គ្រីស្ទានគ្រប់ៗគ្នា (ហេព្រើរ ១២:១-២)។ ការដែលត្រូវបានរំខានដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ ស្ថានភាពរបស់យើង ឬដោយគ្រីស្ទានផ្សេងទៀតនោះគឺជា ការដែលមិនស្តាប់តាមការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលថា “ចូរឲ្យអ្នកមកតាមខ្ញុំចុះ” ហើយប្រថុយការបាត់បង់ ការធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យនៃព្រះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងហើយ។ ព្រះមានផែនការណ៍សម្រាប់អ្នក ហើយព្រះអង្គក៏មានផែនការណ៍សម្រាប់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់អ្នកដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទផងដែរ។ របៀបដែលព្រះអង្គ ធ្វើការនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេនោះគឺតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះអង្គ។កាតព្វកិច្ចរបស់អ្នកគឺត្រូវឲ្យបានដើរតាមព្រះអង្គដូចជាអ្វីដែលព្រះអង្គដឹកនាំអ្នក (រ៉ូម ១៤:១-១៣)។
លោកពេត្រុសត្រូវបានហៅឲ្យឃ្វាលហ្វូងចៀមនៃព្រះ ហើយការដែលថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះនៅក្នុងការស្លាប់របស់គាត់ ។ លោកយ៉ូហានត្រូវបានហៅឲ្យបំរើព្រះដោយការដើរតាមព្រះយេស៊ូវតាមរយៈការដែលគាត់មានអាយុវែង ហើយ ធ្វើជាទីបន្ទាល់នៃការកត់ត្រាអំពីការទាំងអស់នេះសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា។ ទោះបីជាលោកពេត្រុស និងលោកយ៉ូហាន បានបំរើព្រះតាមរបៀបខុសគ្នាក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះការរួបរួមរបស់រាស្រ្ត ព្រះអង្គ (១៧:២០-២៣) និងការរួមគ្នាតែមួយរបស់ហ្វូងចៀមព្រះអង្គ (១០:១៦) ដូច្នេះហើយទ្រង់មិនសព្វព្រះទ័យ ឲ្យមានការទាស់ទែងគ្នារវាងពួកអ្នកបម្រើព្រះអង្គនោះឡើយ។
ដូច្នេះ ពាក្យនោះក៏ឮខ្ចរខ្ចាយទួទៅ ក្នុងពួកបងប្អូនថា សិស្សនោះមិនត្រូវស្លាប់ទេ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវមិនបានមានបន្ទូលថា គាត់មិនស្លាប់នោះទេ គឺគ្រាន់តែថា បើសិនជាខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកនោះនៅ ទាល់តែខ្ញុំមក នោះតើអំពល់អ្វីដល់អ្នកវិញប៉ុណ្ណោះ។
២១:២៣ មនុស្សមួយចំនួនបានយល់ច្រឡំហើយបានគិតថាព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថាលោកយ៉ូហាននឹង មិនត្រូវស្លាប់ឡើយ។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជាអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលសោះឡើយ។ ដូច្នេះហើយ លោកយ៉ូហានបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល។
គឺសិស្សនោះឯង ដែលធ្វើបន្ទាល់ពីសេចក្ដីទាំងនេះ ព្រមទាំងចែងរឿងទាំងនេះទុកផង យើងរាល់គ្នាដឹងថា សេចក្ដីបន្ទាល់របស់គាត់ នោះពិតហើយ
២១:២៤ លោកយ៉ូហានបញ្ជាក់ថាគាត់គឺជាសាក្សីពីគ្រប់ទាំងហេតុការណ៍ដែលគាត់បានកត់ត្រានៅក្នុងដំណឹងល្អ ហើយថាគាត់ពិតជាបានធ្វើបន្ទាល់ពីសេចក្តីពិតមែន។
មានការជាច្រើនទៀត ដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើដែរ ខ្ញុំស្មានថា បើនឹងសរសេរទុក ដោយលំដាប់តមក នោះលោកីយទាំងមូលក៏មិនល្មមគ្រាន់ ដើម្បីនឹងដាក់អស់ទាំងសៀវភៅ ដែលត្រូវសរសេរនោះផង។ អាម៉ែន។ :៚
២១:២៥ មានការជាច្រើននៅក្នុងការស្វែងយល់ពីព្រះយេស៊ូវលើសពីអ្វីដែលបានកត់ត្រាទៅទៀត។ ព្រះអង្គគឺជាព្រះអាទិករដែលបានបង្កើតគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ ជាព្រះបន្ទូលដែលបានត្រឡប់ជាសាច់ឈាម ជាព្រះរាជបុត្រាដែលស្តាប់តាមព្រះ ជាព្រះមែស្ស៊ីដែលបានរងទុក្ខ ជាព្រះអម្ចាស់ដែលបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ យ៉ូហានបានប្រាប់យើងនូវអ្វីទាំងអស់ដែលយើងត្រូវដឹង ដើម្បីចាប់ផ្តើមទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះអង្គក្នុងនាមជាព្រះអម្ចាស់របស់យើង។ នៅពេលដែលយើងបានសម្រេចការនេះ យើងនឹងបានជីវិតហើយភាពអស់កល្បជានិច្ចដើម្បីឲ្យបានស្គាល់ព្រះអង្គថែមឡើងរៀងរាបតទៅ។
នេះជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេបានស្គាល់ដល់ទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែ១ នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមកផង (យ៉ូហាន ១៧:៣)
